'chips!' roep ik terwijl ik mijn ei laat vallen. Een ei bakken en een huis zoeken gaat niet erg goed samen en al die namen zijn ook nog verwarrend. Van Der Hart Makelarij, Bezuijen Bemiddeling, Hofstede Makelaardij, het lijkt wel Russisch. En dan weet ik ook nog niks van huizen. Wat is goedkoop? Wat is mooi of groot? ik zou natuurlijk mijn moeder om hulp kunnen vragen, als ik niet doof wilden worden en bovendien zou ik er niet veel wijzer van worden. Alles is enig en mooi. Begrijp me niet verkeerd, ik hou van haar echt, maar nu haar hulp accepteren lijkt me niet slim.
uiteindelijk besluit ik Beau te bellen. Zij heeft laatst nog een huis gekocht, dus ze weet vast wel een paar huizen of meer informatie. Ik leg de pan weg, was mijn handen en pak mijn telefoon van de tafel in de keuken. Na een paar keer overgaan neemt ze op.
'met Beau?' neemt ze op. Haar stem is erg warm.
'hey Beau, met Naomi' tegelijkertijd kan ik mezelf wel op mijn hoofd slaan, tuurlijk ziet ze dat.
'Hey Naoom. is er iets?'
'zou je me kunnen helpen? ik heb geen vertand van huizen kopen' ik hoor haar lachen.
'Ja tuurlijk, ben zo bij je oke?'
'is goed. we zouden ook gelijk die sleepover kunnen doen?' ik voel me schuldig haar lastig te vallen en ze woont ook niet echt dichtbij. Een uurtje fietsen, maar alsnog, ik wil niet dat ze zomaar die moeite voor me doet ze doet al genoeg moeite voor me.
'Ja lijkt me leuk! is het goed als ik er over twee uurtjes ben?'
'ja tuurlijk, tot zo!' en ik hang op. Nu nog hopen dat het ook echt mag. Snel ren ik de trap op naar de zolder, waar mijn moeder de was doet.
'Mam Beau komt zo helpen' ik zie een beetje terleurstelling in haar ogen en gelijk krijg ik toch wel spijt dat ik haar niet om help het gevraagd. 'Sorry mam'.
'Tis niet erg Naomi, je hebt groot gelijk dat je Beau vraagt'. ik ben blij dat ze niet boos is.
'Ze blijft slapen'
'Naomi... De volgende wil ik dat je dat vraagt. Je vader en ik wilde morgen met je naar het bos' ja het bos. Mijn ouders houden erg van lopen, gewoon in de natuur. Ik ben niet zo'n natuur mens. Ik zit liever dagen thuis, met mijn laptop.
'Uhu' mompel ik afwezig. Ze willen vaak naar het bos en ik moet mee, ookal heb ik al vaak gezegd dat ik liever thuis blijf.
ik loop naar mijn kamer en ruim een beetje op. Ik vraag me af hoe ik zoveel rommel kan veroorzaken in twee dagen. Dat ik geen erg in de tijd heb, blijkt uit dat de bel gaat. Snel schop ik nog een paar dingen aan de kant en ren naar beneden. Maar natuurlijk zo onhandig als ik ben val ik door de laatste 2 treden over te slaan. Een luide bonk is te horen en het gelach van Beau. Even wrif ik pijnlijk over mijn been, maar loop dan naar de deur en maak die open.
'Hey' lach ik pijnlijk.
'gaat het wel?' vraagt ze bezorgd.
'Ja, ik denk alleen een mooie blauwe plek'. Ik sluit de deur achter haar en loop de kamer in achter haar aan. Ze pakt de laptop terwijl ik drinken pak. Het is niet erg dat ze alvast op mijn laptop gaat, ik heb niks te verbergen.
'Laat ik bij het begin beginnen....Wat voor huis heb je in gedachten?' gelukkig had ik daar al overna gedacht, anders stond ik nu wel een beetje voor schut.
'Ruim, niet te duur, dichtbij de stad zodat het lopen naar werk niet te lang is en ik gewoon eten in de stad want ik ben lui. En in een normale buurt, ik wil niet elke avond een gevecht met de buren' ze lacht en al snel komen er allemaal sites voorbij. Er is van alles, maar niet dat ene plekje waar ik naar opzoek ben. Totdat er opeens een site voorbij komt, waar precies het huis uit mijn gedachten langs komt. Beau wilt hem snel wegklikken, maar ik stop haar.
'Beau, dat ik precies het huis uit mijn gedachten, wat echt raar is, maar oke'. Ze kijkt me raar aan.
'Je bent toch niet serieus?' een beetje verbaasd van haar reactie antwoord ik terug.
'Hoezo niet? Ik dacht aan dat huis en de prijs is ook niet duur'. Ze zucht en typt iets in. Na een tijdje verschijnt er een krantenartikel. (a/n ik kan geen krantenartikel schrijven dus ik doe het even in haar hoofd samenvatten) ik begin te lezen en lees rare dingen. Een meisje Nienke, is daar al als 12e meisje vermoord, de lichamen zijn nooit gevonden alleen verhalen, Nienke deed raar de laatste tijd en ook een verhaal over een vloek. 'dus wat is je punt?' vraag ik als ik het artikel heb afgelezen.
'Dat het daar niet helemaal goed is. Ik vind het maar rare verhalen.' ik lach. Ze meent toch niet dat ze al die verhalen gelooft? Het zijn verhalen, net zoals sprookjes. Geesten bestaan niet en de krant wil ook alleen maar een goed verhaal.
Nadat ik haar over heb kunnen halen hebben we alles gelijk geregeld, nu nog vertellen aan mijn moeder welk huis. Niet zo'n probleem zou je denken, nou dan heb je het mis. Mijn moder gelooft heilig in geesten. Sinds twee jaar hangt het huis niet meer vol met knoflook. Dus van dat huis heeft ze wel gehoord en dat verhaal is vast ook niet zomaar voorbij haar gegaan.
en? is het boek tot nu toe al een beetje leuk? het spijt me als het niet zo goed is, de eerste hoofdstukken vind ik altijd zo lastig.
hoofdstuk voor @MissIzie. bedankt voor je lieve berichtje!
