broken hearts | taehyung + lisa ✓

Happiness

"Ne yaptığını sanıyorsun?! Bıraksana!" Bileğimi öyle bir sarmıştı. İçeriden silah sesleri gelince nutkum tutuldu. "Noluyor orda! Taehyung açıklar mısın!" Stresten ağlıyordum. "Ağlama!"

Dediğinde arabanın kapısını açıp beni hızlıca içeri itti. Diğer koltuğa yerleşince arabayı hızlıca çalıştırıp,sürmeye başladı. Ellerimi alnıma koyup kendimden geçercesine ağlamaya başladım. Ya kızlara bir şey olduysa?! Mahvolurdum bu sefer. "Kızlar ordaydı ne oldu?!"

"Öncelikle sakin ol. Kızların her şeyden haberi var. Sen o kadar dalgındın ki kimseyi fark etmedin, onlar o sırada acil çıkış kapısından düğünü terk ettiler. Onlara bir şey olduğu yok." Derin bir nefes alırken, "Sen ne yapıyorsun burada? Evlenecektin sen hani?!"

Benimle göz teması kurup,kafasını hızlıca yola çevirdi yoksa kaza yapacaktık. "Güvenli bir yere gidelim her şeyi. Baştan sona anlatacağım. Lisede yaptığım her şeyinde hesabını vereceğim." Kafam allak bullaktı,hiçbir şey anlayamıyordum. Neyin içindeydik biz böyle,işin içine silahlar girecek kadar ne yapmıştık?

🍒

Ne kadar yolculuk yaptık bilmiyorum,ama sonunda arabayı koca aşhap evin oraya park edince arabadan indik. Anahtarı cebinde çıkarıp açınca,beni içeri davet etti. Anlam veremiyordum;bu olanlara,kızların bizden önce düğün salonunu terk etmesine,hiçbir şeye.

Üstündeki ceketi çıkarıp bir kenara atıp koltuğa yayılması bir oldu."Gel, otur." Rahatlığını anlamıyordum,daha yeni silahlı çatışma olmuştu. Koltuğa oturup arkamdaki yastığı bacaklarımın üstüne koydum. "Hadi,anlat."

Bana yaklaşıp,ellerimi tutup öptü. İçimde kelebekler uçuşuyordu resmen. "Öncelikle her şey için çok özür dilerim." Cevap vermedim. Diyeceklerini merakla beklerken sonunda konuşmaya başladı. "Her şey 9.sınıfta başladı,sen de biliyorsun. Lisa ben senden hoşlanıyordum. İlk aşkımdın... hala öylesin. Annem o gün ağzından çıkan cümleler ile beni yıktı. Seni benimle tehdit etti,şirketimizin aslında normal bir şirket olmadığını öğrendim. Küçüktüm,acizdim. Elimden hiçbir şey gelmiyordu. 'Ya Lisa'yı başımızdan def edersin ya da onun hayatını cehenneme çeviririm.' Dedi. Kabul ettim. Her şeyi senin iyiliğin için yaptım,yemin ederim."

Beni inandırmak istercesine yüzümü avuçlarının içine alarak beni öptü. Kelebekler karnımın içinden çıkmak istiyordu, hissediyordum. Alt dudağımı dudaklarının arasına alınca öpüşüne karşılık verdim,yüzümün her köşesini öptü.

Gözlerimi,burnumu,yanaklarımı,alnımı. O kadar huzurlu ve mutluydum ki. Özür dilemek ister gibi öpüyordu beni. Kendimi geri çekince alınlarımızı birbirimize yasladık."Sen gittikten sonra annem öldü. Üzülmedim. Merhametsiz bir kadındı. Babam ve bana yapmadığı kalmamıştı. Ne kadar mutlu görünsem de içim kan ağlıyordu Lisa. Babam da gitti. Beni yalnız bıraktılar. Tamamen yalnızdım,psikolojim altüst olmuştu. Ne yapacağımı bilmiyor,bilinçsizce haraket ediyordum. İşlere devam ettim. O kadar pişmanım ki."

Gözünden yaş aktı. Ama o ağlarsa ben ölürdüm ki,dayanamazdım. Hiç bırakmayacak gibi sarıldım ona. Asla bırakmayacaktım. "Ortadan kaybolma sebebim ise,sana çiçek göndermiştim,hatırlıyorsundur."

Kafamı onay vermek istercesine salladım."O gün evime gelip çiçekleri parçalayıp,kapının önüne atmışsın ya. Seni rakip şirketlerden bir kaç kişi görmüş. Seni benimle tehdit etmişlerdi. Elim ayağıma karıştı hayatta en değer verdiğim kişi sendin çünkü. Kaybetmek istemedim seni. Bu sefer kaldıramazdım. Sen ölürsen bende ölürdüm." İkimizde karşılıklı ağlıyorduk. Dışarıdan biri görse kahkalara boğulurdı,komik gözüktüğümüze o kadar emindim ki.

"Ortadan kayboldum çünkü iş birliği yaptığım adamla rakip şirketleri ortadan kaldırmamız lazımdı. O sırada adamın kızının peşinde takıntılı bir manyak varmış. Evlenmemizi istedi gerçekten değil ama tamamen formalite. Tamam dedim çünkü adama borcum vardı. Takıntılı adam şirketin gücünü bildiğinden korktu vazgeçti. Şuan nerde olduğunu kimse bilmiyor. Belki ölmüştür. Rakip şirketleri hallettik. Düğünde oldu. Bende kendi şirketimi ortadan kaldırdım. Artık böyle işlerle uğraşmıyorum. Yugyeom'da benim adamım, sana göz kulak olması için ben tuttum. Ama yine de ona güzel bir dayak atacağım."

Kıkırdadığımda o da gülümsedi. "Her şey bitti. Sadece sen ve ben varız."

Ellerimi yumruk yapıp omzuna vurmaya başladım. Mutluluktan sarsıla sarsıla ağladım. Bu gerçekler bana çok ağır gelsede içimden büyük bir yük kalkmıştı sanki. Benim güzel sevgilim nelere dayanmıştı böyle? Annesinden nefret edecek kadar neler yaşamıştı? Beni kollarının arasına aldı. Özlemimizi giderdik. Öpüştük,uyuduk,sarıldık normal çiftlerin yaptığını yaptık. Sonunda mutluydum,mutluyduk.

Diğer bölüm final 💗