CHAPTER 16: A BESTFRIEND

1.5K 18 2
                                    

JM’S POV

Ilang araw na akong nagmumukmok dito sa loob ng kwarto ko. Hindi ko pa rin matanggap lahat ng mga nangyayari. Bakit naman kasi ako pa? Tapos si Georgey ganun din pero natanggap niya agad. O baka naman…

“Nooooooooooooooooooooooo!!!!!!!!!!!!” Sigaw ko.

*BLAG* *BLAG* *BLAG*

“JM! What is happening there?! Answer me!” Tanong ni Kuya Rolin at halos gibain na niya yung pintuan.

“Whaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!!!!!! Aaaaaaaayyyyyyyyyoooooooookkkkkkkkoooooooooo!!!!!!!!!” Sigaw ko din. Hindi ko kayang tanggapin lahat ng nangyayari sa akin! This is so not happening!

“Open this door JM!” Si Kuya Resty na yung nagsasalita. Hindi siya kumakatok hindi katulad ni Kuya Rolin.

“I’m fine. Just leave me alone!” Sigaw ka sa kanila habang nakahiga sa kama ko!

Ayoko! Ayoko! Ayoko!

Wait! I need Georgey! Siya lang ang pwede kong makausap sa ganitong happening sa aking life. Siya lang ang makakausap ko ng matino. Wala akong makakausap ng maayos kapag nandito pa ako sa loob ng bahay namin. Feeling ko mawawalan ako ng bait.

I’m gonna call Georgey…

Dialing Georgey…

Connecting Georgey…

[What do you want?] Halatang bagong gising pa siya. Husky ng voice niya ehh.

“Nasaan ka ngayon?” Tanong ko sa kanya.

[Obviously? Alam ko namang nacu-cute-an ka sa husky voice ko ngayon.] Hay naku, mind-reader ba siya?

“I need you now. Please.” Nagmamakaawa kong sabi sa kanya.

[Is it about your lovelife?] Paano niya nalaman?

“How did you know?” Nagtataka kong tanong sa kanya. May nagsabi ba sa kanya?

[Paanong hindi ko malalaman? Bukod sa notes, lovelife ang pangalawa sa mga bagay na tinatawag mo sa akin.] Husky pa rin boses niya. She knows me very well.

“Kita na tayo please. I don’t want to stay here anymore. Anywhere please.” Pagmamakaawa ko sa kanya.

[Ok. Lets meet at 10am. You still have 2 hours para mag-ayos. At may one hour pa ako sa extra sleep] Sabi niya.

Then she finished the call without saying goodbye.

Good. Makakaalis na ako dito. Maliligo na ako tapos mag-aayos na para matino naman ako sa tingin ni George.

Be right back…

GEORGE’S POV

“Princess. Can I come in?” Tanong ni Mom from outside my room. Nagpapaalam talaga iyan bago pumasok, hindi katulad nina Dad at Kuya.

“Sure Mom.” Sagot ko naman sa kanya habang inaayos yung bed ko.

“So Baby, ano nang plans mo? Tatanggapin mo na lang ba kung anong decision ng Dad mo?”Tanong ni Mom at umupo sa bed ko. Nakatingin lang siya sa akin.

I just sighed. Ayaw kong malaman niya yung plano kong pag-alis. Ako at ang gang lang ang makakaalam nun. Alam kong matutulungan nila ako.

“Alam kong you have a plan. Please tell it to me Baby. You can trust me. Ayow ko din ng plano ng Dad mo. Alam kong ayaw mong kinokontrol ka niya or ng kahit na sinong nasa paligid mo, so please Anak, trust me.” Mahabang sabi ni Mom. Sasabihin ko ba sa kanya?

Isa pang mas malalim na buntong-hininga.

“I’m going outside with JM. She wants to talk to me.” Yun na lang ang sinabi ko. Titingnan ko muna kung mapagkakatiwalaan ko siya . Kapag okay na, saka ko na lang sasabihin sa kanya lahat ng plano ko. Kapag alam kong hindi siya magsasalita kay Dad.

Part Time GangsterTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon