Κεφαλλαιο 7

364 19 5
                                    

«Θα ερθεις ;» Είπε και χαμογέλασε . Το χαμογελο του ήταν μεταδοτικό, του  ανταπέδωσα. Φάνηκε να ξαφνιάστηκε μα δεν έδωσα σημασια. «Ναι έρχομαι» με την άκρη του ματιού μου έριξα μια κλέφτη ματια στον καμ. Φαινόταν εξαγριωμένος τα ματια του ήταν πάνω στο Αλέξη και τον κοιτούσε πολύ άγρια. Αυτοί οι δυο ήταν αιώνιοι εχθροί αλλά ποτέ δεν καταλαβα το γιατι. Ο ένας δεν συμπαθούσε καθόλου τον αλλον. Αυτό όμως που με απασχολεί εμένα είναι ... γιατι πειράζει τον καμ που κάθομαι με τον Αλέξη; Γιατι ενδιαφέρεται ; Γιατι μου δίνει σημασια ;
Τον κοίταξα, αυτος όμως πλέον δεν κοιτούσε προς το μέρος μου




                         ~μετά από δυο ώρες ~

Επιτέλους μας αφηνουν να φυγουμε. Είναι δυνατόν να έχω τελειώσει εδώ ΚΑΙ ΜΙΑ ΩΡΑ και να μην με αφήνουν να φύγω. Δεν θα πήγαινα να σκοτώσω κανέναν στο κάτω κάτω. Σπίτι μου ήθελα να πάω να φάω κάτι απιστευτα καυτερά πατατακια που αγοράσα. Όμως οι τρελοί μας κράτησαν μέχρι το τέλος. Μέχρι να φύγω καθόμουν ξαι αναλογιζομουν τι είχε συμβεί το τελευταίο 24ωρο. Δεν το χωρούσε ο νους μου . Ποιος νομίζει ότι είναι για να μου φέρεται έτσι. Δεν μπορεί να κάνει ότι θέλει. Με το που μας άφησαν ελεύθερους θολωμένη στις σκέψεις μου δεν έδωσα σημασια σε κανέναν και έφυγα πολύ γρήγορα. ΕΧΩ ΤΟΣΑ ΝΕΥΡΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥ. Φφφφφφφφ.

Κ- Κατερινα περίμενε.
Ακουγόταν θυμωμένος. ΘΥΜΩΜΕΝΟΣ. Αυτος τώρα γιατι ήταν θυμωμένος. Και γιατι μαζί μου ; Α ΘΑ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΣΩ
Ε- ΟΧΙ
ειπα κοφτά
Κ- σε ειπα περίμενε μην με κανείς να το ξαναπώ
Είπε και μου άρπαξε το χερι από τον καρπό
Γύρισα τοσο απότομα να τον κοιτάξω που τα μαλλια μου με μαστιγωσαν στο πρόσωπο. Δεν έδειξα ίχνος πόνου όμως. Τράβηξα το χερι μου βίαια από το πιάσιμο του αλλά αυτος το ασφιξε ακόμα πιο δυνατά και δεν με άφησε. Τοτε έκανα ένα βήμα προς το μέρος του και τον κοίταξα επίμονα
Ε-Τι θέλεις Καμερον ;
Σχεδόν του φώναξα.
Μαρμάρωσε
Ίσιωσε το σώμα του και με πλησίασε απειλητικά. Το βλέμμα του με προειδοποιούσε να υποχωρήσω. Κάτι που δεν υπήρχε περίπτωση να κανω, πλέον η αδρεναλίνη είχε ξεχυθεί στις φλέβες μου.
Κ- Τι θέλω ε ;
Μου φώναξε και αυτος
Ε- ΝΑΙ ΤΙ ΘΕΣ;
Κ- ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΛΟΙΠΟΝ ΤΙ ΘΕΛΩ
Έσφιξε και αλλο την λαβή του στον καρπό μου.  Με πονούσε αφόρητα αλλά δεν πρόκειται να του το έδειχνα. Προσπαθούσα να  φαίνομαι ατρόμητη. Το ίδιο και αυτος . Η κατάσταση είχε ξεφύγει.
Αχ-τι γίνεται εκεί;
Είπε με φωνή ανυσηχει. Είχε σφιγμένο το σαγόνι του και κατευθυνόταν προς το μέρος μας με βήματα γρήγορα.
Ε- Αχιλλέα μην ανακατεύεσαι
Ειπα να μιλήσω και εγώ η έξυπνη.
Αχ- κατε εσυ μην μιλας δεν ρώτησα εσενα
Της είπε και ο τόνος του ακουγοταν σαν ένας πατέρας να προφυλασε το παιδί του.
Αχ- καμερον τι συμβαίνει;
Ε- ναι καμερον για πες μας τι συμβαίνει ;
Ειπα και εγώ ενώ έβραζα απο θυμό μέσα μου
Κανένας όμως δεν φάνηκε να μου δίνει σημασια.
Κ- Αχιλλέα καλύτερα να μην ανακ...
Ειπα αλλά ξαφνικά έσβησε η φωνή του . Το βλέμμα του Αχιλλέα φαινόταν άγριο και απειλητικό δεν σηκώνει δεύτερες κουβέντες .
Κ- φφφφ απλά ήθελα να ....
Με κοιτάξτε στα ματια και ενώ πίστευα ότι δεν θα μπορούσε να μου σφυξει  αλλο το καρπό για λιγα δευτερόλεπτα δυνάμωσε και αλλο το κράτημα του . Ένα δάκρυ μου ξέφυγε . Το είδε και τοτε αυτόματα με άφησε. Σάστισε βλέποντας τι μου είχε κάνει. Ο καρπός μου είχε γίνει μαύρος και ο πονος ήταν αφόρητος πλέον. Παρολαυτα έκρυψα γρήγορα το σημάδι γιατι αν το έβλεπε αυτό ο Αχιλλέας θα γινόταν ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος. Ο καμερον με κοίταξε με βλέμμα απολογητικό παρολαυτα εγώ δεν έκανα το ίδιο. Δεν τον συγχωρούσα. Ο Αχιλλέας δεν είχε προσέξει τίποτε από αυτά και συνεχισε
Αχ- ΠΕΣ ΜΑΣ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ ΤΙ ΕΚΑΝΕ Η ΑΔΕΡΦΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΧΕΙΣ ΤΟΣΑ ΝΕΥΡΑ.
Για μια στιγμή πήγε να μιλήσει και να πει τηβναλήθεια . Κρατήθηκε όμως και απλά είπε
Κ- τίποτα συγνώμη Αχιλλέα, συγνώμη κατερινα είχα νεύρα με καπιον αλλον και ξέσπασα πάνω σου.
Ο Αχιλλέας φάνηκε πως τον πιστευε παρολαυτα εγώ δεν τον πίστεψα . Προφανώς και δεν θα πίστευα ότι είχε νεύρα με καπιον αλλον. Φαινόταν στο πρόσωπο του ότι ήταν θυμωμένος μαζί μου. Η συγνώμη μπορεί να ήταν αληθινή. Δεν ξέρω. Δεν ήθελα να το σκεφτω καλα ώστε να αμφιβάλλω για τον εαυτό μου αν του φέρθηκα καλα ή οχι.
Τα αγόρια είπαν κάποια πράγματα μεταξύ τους τα οποία φρόντισαν να μην μπορώ να ακούσω και τελικά έδωσαν τα χέρια και αγκαλιάστηκαν. Όλα ήταν εντάξει, μεταξύ τους τουλάχιστον. Εγώ όμως οχι δεν ήμουν εντάξει μαζί του. Δεν ήμουν καθόλου εντάξει μαζί του. Τοτε εμφανίστηκε η Δήμητρα και βλέποντας μας έτσι μαζεμένους ρώτησε τι συμβαίνει. Κανείς δεν την απάντησε αντίθετος όλοι πήραμε ενα αδιάφορο βλέμμα και κοιταξαμε αλλου
Αχ- Εεε τίποτα δεν συμβαίνει
Είπε ο αδερφος μου και έβαλε το χερι του ανάμεσα στα μαλλια του προδίδοντας την αμηχανία του. Η Δήμητρα κοκκινησε.
Δ- Θελετε τοτε να πάμε σπίτι ;
Ειπε σε όλους αλλά κοιτούσε τον Αχιλλέα. Επίσης πρόδωσε την αμηχανία της βάζοντας το χερι της πίσω από τον λαιμό της.
Ξεκινήσαμε λοιπόν όλοι μαζί για το σπίτι. Εγώ έφυγα πρώτη πιο μπροστα από όλους. Ήθελα να μείνω μόνη, έβαλα τα ακουστικά μου και έριξα μια ματια στο πλειλιστ μου . Μετά από λίγο βρήκα αυτό που έψαχνα και το πάτησα . Πλέον η μουσική ηχούσε δυνατά στα αυτιά μου. Άκουγα το you say






💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜
7 κεφάλαιο
Γεμάτο ένταση
Τι συμβαίνει τελικά
Πείτε μου τις ιδέες σας στα σχόλια ❤️

Ο κολλητός του αδερφού μου Where stories live. Discover now