Ο κολλητός του αδερφού μου

Κεφαλαιο 2

Σηκώνομαι , πάω στην πόρτα ανοίγω,  ένα χαμόγελο εμφανίζεται στο πρόσωπο μου....  ήταν .....

Η Δήμητρα!!!Πάω και πέφτω στην αγκαλια της
Δ- τι επαθες παιδί μου γιατί κανείς έτσι ; Ούτε δέκα λεπτα δεν έκανα
Ε- το ξέρω βρε βλαμμενο απλά το ξέχασα ότι θα ερθεις και νόμιζα οτι θα μείνω με τους δυο πιθήκους  όλο το Σαββατοκύριακο
     Τα αγόρια πρέπει να με άκουσαν και φώναξαν και οι δυο μαζί «Ειιιιι σε ακούμε ξέρεις » εγώ έκανα ότι δεν τους άκουσα αλλά ένα μικρό και πονηρό γελάκι μου ξέφυγε καταλαθος .
       Η Δήμητρα ήρθε μέσα και έκατσε να φάμε όλοι μαζί . Καθως τρώγαμε έβλεπα την Δήμητρα και παρατήρησα ότι κοιτάει τον Αχιλλέα .. μμμμ μετα θα της κάνω ανάκριση. Αφού τελειώσαμε το φαγητό τα αγόρια πήγαν στο σαλόνι για να διαλέξουν να δούμε μια ταινία ενω  εγώ και η Δήμητρα μαζευαμε τα πιάτα και της είπα
Ε- Ωραίο το φαγητό ε;
Αυτή μαλλον σκεφτόταν όποτε δεν πολύ καταλάβαινε τι έλεγε
Δ- ε; Ναι ... ναι
Ε- σαρεσε πολύ δηλαδή ;
Δ- Ναι ... πως ...πολύ μαρεσε
Ε- α ωραία και δεν μου λες ... το φαει ωραία ματια δεν είχε ;
Δ- αχχχ ναι ...
Ε- α μάλιστα .... και το χαμόγελο ; Πως σου φάνηκε;
Δ- αχ και αυτό το χαμόγελο ...
      Ωραια αφού δεν εποικινωνει με τον πλανήτη γη και έχει μείνει κολλημένη αποφάσισα να την τρομάξω ...παω από πίσω της και χτυπάω ενα δυνατό παλαμακι στο αυτί της .
Αυτή τινάζεται και με κοιτάει σαστισμένη
Δ-παιδί μου τι κανεις; Ονειρευόμουν τον ...
Ε- ναι ναι για συνεχισε ..
Δ- τον εεεε... τον σκύλο μου ναι τον σκύλο μου ...
Ε- αστα αυτά σε εμένα Δημητρούλα . Ποτε θα μου το έλεγες βρε χαζό ;
Δ- ποιο να σου πω ;
Λέει και κάνει την ανήξερη
Ε- ότι σου αρέσει ο αδερφος μου βρε βλαμμενο
Δ- ο ποιος ; ΤΙΙΙΙ ούτε καν ....
Ε- ναι ναι δεν σε είδα νομιζεις ....
Δ- ωχχχ ... κοιτα να σου εξηγήσω
Και εκεί που πάει να μιλήσει ακούω
Αχ+Κ- κορίτσια αντε ελάτε
Ε - πωωω... καλα δεν μου γλυτωνεις εμένα μικρό ποντικάκι θα τα πούμε μετά ...
Της λεω και την κοιτάω με το δολοφονικό βλέμμα μου. Αυτή με ένα χαμόγελο  κυριαρχιας που κατάφερε και γλύτωσε πήρε τον δρόμο για το σαλόνι . Πήγα και εγώ και είδα ότι τα αγόρια είχαν πιάσει από έναν καναπέ ο καθένας . Κοιτάω και λεω
Ε- ΤΙΙΙ γίνετε ΕΔΩ  ;
ΑΧ+Κ-ΤΙ;
Ε-γιατί πιάσατε από ένα καναπέ ; Γιατί δν καθήσατε μαζί ;
Δ- οοο ελα τώρα ρε κατε(ρινα) σιγά ...
      Λέει και πάει και κάθετα δίπλα στον αδερφό μου και μου ρίχνει ένα βλέμμα που λέει -άρπα την τώρα - με ένα θριαμβευτικό χαμόγελο. Πωωωω άρα εγώ πρέπει να κάτσω δίπλα στο ζαβό. Πάω και κάθομαι δίπλα στον καμ και του τραβάω την κουβέρτα που είχε πάνω του . Αυτός με κοιτάει και την τραβάει προς το μέρος του κάνω και εγώ το ίδιο ... αυτό το κάναμε για κανένα δεκάλεπτο μέχρι που αποφασίσαμε να καθίσουμε λίγο πιο κοντά ο ένας  στον αλλο και να την μοιραστούμε ... όταν ήρθε κοντά μου καταλαθος ακούμπησαν λίγο τα δάχτυλα μας και ένιωσα έναν τόσο δα ηλεκτρισμό, μετά με κοίταξε και κοκινισα. Το κατάλαβε και μου έριξε ένα στραβό χαμόγελο. Μετά από 10 δευτερόλεπτα αμηχανιας γυρίσαμε και οι δυο και είδαμε την ταινία