Chapter 5
Hindi ako mapakali sa aking higaan dahil sa manikang katabi ko, paano ba naman kasi parang may katabi akong unan na hugis tao isama mo pang hindi ito humihinga at kumikibo.
"Matutulog na ako." Saad ko kahit alam kong malabo niya akong sagutin, seryoso kasing naktitig si Lukas sa kawalan at tila'y nasa ibang mundo siya.
"Hindi mo ba ulit ako papatulugin sa sofa, Claire?" Nanlambot ako hindi dahil sa pagbangit niya sa pangalan ko ngunit sa naging tanong niya. Hindi niya pa ba nakalimutan ang nangyari kanina? Syempre hindi nga pala siya tao, ang tao kasi madaling makalimot.
"Hindi na, dito ka nalang kung gusto mo." Ani ko, tumalikod ako sa kanya at pilit na kinukuha ang aking tulog. Napapikit ako ng mariin ng bumalot sa maliit kong katawan ang kaniyang bisig.
"B-bakit?" Balisa kong tanong mas lalong inilapit ni Lukas ang kanyang katawan, gusto kong maramdaman ang init na nagmumula sakanya ngunit lamig ng simoy ng hangin ang aking natatanggap.
"Kasama ito sa trabaho ko Master." Bumagsak ang aking balikat dahil sa naging sagot niya. Akala ko iba ang sasabihin ni Lukas ngunit nagkamali pala ako.
"May trabaho ako bukas. Iiwan muna kita dito." Hindi ko maintindihan ang aking sarili kung bakit ako nagpapaalam sa isang manika. Dahil kung tutuusin hindi ko alam kung paano siya tratuhin kung tatratuhin ko ba siya bilang isang tao o manika.
"Can you just stay here?" Bulong niya and that gave me shiver down my spine, mas lalong humigpit ang pagkakayakap niya at isunobsob ang mukha sa aking balikat.
"Sorry. Kailangan kong magtrabaho eh and why am I explaining to you? Isa ka lang namang manika." Natigilan kaming dalawa dahil sa aking nasabi. Lumayo siya sa akin at tinalikuran ako. Hindi ko nga alam kung bakit ko nabitawan ang mga katagang iyon sa kanya. You're so dumb, Claire!
"I-I'm sorry!" Agap na saad ko. Umiling sa akin si Lukas at malungkot na ngumiti, "You're right. I'm just a toy, a doll. A fvcking useless doll who can't even protect you." Natulala ako dahil sa sinabi niya tila'y isang kutsilyo ang tumama sa aking puso at nilamon ako ng konsensya.
"Hindi ko sinasadya ang aking nasabi! It's just that... naguguluhan lang ako sa sitwasyon ngayon." Pag-amin ko sa manika, "You can come with me kung gusto mo and you don't need to protect me, kaya kong protektahan ang sarili ko at andyan naman si Kiro." Pagkasabing pagkasabi ko ng pangalan ni Kiro ay biglang nagbago ang atmospera sa loob ng kwarto, bumigat ito dahil sa matalim na titig ni Lukas sa akin.
"I can protect you. Hindi mo na kailangan si Kiro. Ako lang, Claire. Dapat ay ako lang." Napanganga ako dahil sa sinabi niya. This doll always amazed me! Saan niya nakukuha ang mga linyahang iyon?! Kung hindi alam ng ibang kababaihan na manika siya ay sigurado akong mahuhulog sila sa kanyang itsura at mga salita.
"Matulog nalang tayo." Saad ko. Tumango si Lukas at niyakap ako galing sa likod. This time ay mas malapit na kami sa isa't isa dahil I'm leaning my back on his body.
Wait... Something is poking me down there. Don't tell me...
"Lukas. You need to take vitamin j." I seriously said ngunit sa isip isipan ko ay tawang tawa na ako sa nangyayari ngayon.
"Buy you're my vitamin, Master." Malambot sa bulong niya sa aking tenga, marahan niyang idinambi ang labi sa aking leeg at kinagat ito.
Fvck. This. Life.
