"ထယ္ေယာင္းေရ ေရခ်ိဳးေနတာလား
ဘာလို႔ေလာ့ခ်ထားတာလဲ
ငါေခၚေနတယ္ေလ ထယ္ေယာင္း
ထယ္ေယာင္း ငါေျပာတာမၾကားဘူးလား"
ဘာမွေရမခ်ိဳးဘူး...စိတ္ဆိုးေနတာေဟ့ စိတ္ဆိုးေနတာ။
"ထယ္ေယာင္း... ငါမုန္႔ေတြဝယ္လာတယ္
မင္းမစားဘူးလား
ငါတစ္ေယာက္ထဲစားလိုက္ရမွာလား"
မုန္႔ေတြ..... ေဂ်ာင္ဂု မဆိုးဘူးပဲ
ဒါေပမဲ့ နဲနဲၾကာၾကာေတာ့မူလိုက္အံုးမယ္...
အစားအေသာက္အတြက္နဲ႔ရင္ခုန္ရေအာင္ ကိုယ္ကကင္မ္ေဆာ့ဂ်င္မွမဟုတ္တာပဲ..။
"ထယ္ေယာင္း...ဂြ်န္ထယ္ေယာင္း !
ငါေခၚေနတယ္ေလ ဂြ်န္ထယ္ေယာင္း !!
ဂြ်န္ထယ္ေယာင္း !! "
ေဂ်ာင္ဂုကေအာ္ေနတာ? တံခါးမဖြင့္ေပးလို႔ေဒါသထြက္ေနတာလား...
စိတ္ဆိုးေနေၾကာင္းအသံေပးလိုက္ရမလား...။
သူဒီလိုမ်ိဳးအသံႏႈန္းနဲ႔ ကိုယ့္နာမည္ကိုတစ္ခါမွမေခၚဖူးတာေၾကာင့္ လူကတစ္ကယ္ကိုရင္ေတြတုန္ေနမိၿပီ။ သူနဲ႔ဆိုဘယ္တုန္းကမွရန္မျဖစ္ဖူးဘူး၊ အျမဲတမ္းသူ႔အလိုကိုလိုက္ၿပီး အခုလိုမ်ိဳးအသံက်ယ္က်ယ္နဲ႔ေတာင္စကားမေျပာဖူးေပ။
စကားျပန္ေျပာဖို႔လုပ္ေပမဲ့ အသံေတြကလည္ေခ်ာင္းထဲမွာပဲရပ္တန္႔ကုန္တယ္။
ပါးေပၚကပူေႏြးေႏြးခံစားမႈေၾကာင့္လက္နဲ႔
စမ္းၾကည့္ေတာ့ မ်က္ရည္ေတြ...။ အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႔နာမည္အေခၚခံရရံုနဲ႔
မ်က္ရည္က်ရေအာင္ ကြ်န္ေတာ္ဘယ္တုန္းထဲက
ေပ်ာ့ညံ့ေနခဲ့တာပါလိမ့္။
ဒါမွမဟုတ္ သူကပဲကြ်န္ေတာ့္အေပၚ
လႊမ္းမိုးမႈႏိုင္လြန္းတာလား..။
အေတြးေတြနဲ႔ဗ်ာမ်ားေနတုန္းမွာ ဝုန္းခနဲအသံနဲ႔အတူ ပ်က္စီးသြားတဲ့အခန္းတံခါး...
သစ္သားစအခ်ိဳ႕ကေတာင္ကုတင္ေပၚမွာထိုင္ေနတဲ့သူ႔အနားေရာက္လာတယ္...
ေနာက္ လြန္စြာမွေဒါသထြက္ေနေသာ
မ်က္ႏွာထားနဲ႔ ဂြ်န္ေဂ်ာင္ဂု။
[ စိုးရိမ္ေနတဲ့မ်က္ႏွာထားပါဟ - - ]
"ထယ္ေယာင္း!"
"ေဂ်ာင္...ေဂ်ာင္ဂု"
"ဘာဖစ္ေနလို႔လဲ ဟင္! ဘာမွမျဖစ္ဘူးလား
ငါေခၚေနတာဘာလို႔မထူးတာလဲ ဟမ္!
ငါ့ကိုေသေစခ်င္လို႔လား... ငါ့ကိုေသသြားေစခ်င္လို႔လား ထယ္ေယာင္း ဟမ္!
ငါေမးေနတယ္ေလ"
YOU ARE READING
☁️ ᗷE YOᑌᖇ Oᗯᑎ ᑕᒪOᑌᗪ
Fanficကိုကို...ထယ့္ရဲ႕တိမ္ေလးလုပ္ပါလားဟင္ ကိုယ့္ကအစထဲကထယ့္ရဲ႕တိမ္ေလးပါကြာ အျမဲတမ္းထယ့္ေနာက္ပဲတစ္ေကာက္ေကာက္လိုက္ ေနတဲ့ ထယ့္ရဲ႕တိမ္ဆိုးေလး .... //Taekook//
