O gun guzel bir kahvalti yapma duygusunun verdigi sevincle uyanirken, disaridan gelen boguk hirlama ve bitmek bilmeyen bagirislarla uyandim. Ne oldugunu bilemeden pijamalarimla sokaga ciktim. Burnuma cok pis kokular geliyordu. Herkez ayaklarinda dahi ayakkabi olmadan kaciyor, siginicak yer ariyordu. Ruyada gibiydim cunku boyle seyleri sadece filmlerde gormustum. Kalbimin sesini kulaklarimda hissederken yarisi yok bir canli ayagima sarildi. İgrenc bagirsaklari disari cikmis, nerdeyse beyni gozukuyordu. Ama hala nefes aliyor hareket edebiliyordu. Buyuk bir panik icerisinde kacmaya calistim. Ama ayagimi o kadar sıki tutmustu ki bir turlu kurtulamiyordum. Suratini tekmelemeye baslamamla beyninin duvara yapismasi bir oldu adeta. Hemen kendimi evin avlusuna atip kapiyi kilitledim. Disaridaki gurultuden ve tozdan goz gozu gormuyor, kimse birbirini isitmiyordu. Ne yapacagimi dusunuyordum. Bu hastalik nereden gelmisti. Etrafta insana benzeyen canavarlar vardi. Hirlayarak etrafa saldiriyorlardi. Bu cok buyuk bi felaketti. Pencereden disari bakiyordum. 2 duzineye yakin bi suru sokaklarda dolaniyordu. Gozumu onlardan alan karsi evden gelen bir cocuk sesiydi. Bu Bob olmaliydi. En yakin arkadasim olan babasini daha 2 hafta once kaybetmisti. Onu kurtarmaliydim ama nasil? Evin kapisina 2 tane "aylak" dayanmisti. Elime mutfaktan kaptigim keskin bi bicak aldim. Ama kapiyi acicak cesaretim yoktu. Bundan 1 ay once okculugu birakmistim. Kanepenin altina sakladigim ok ve yayimi aldim. Bunlari en son 2 hafta once av ogretmenimle avlanirken kullanmistim. Av ogretmenim her zaman bir seyi oldurmenin en kolay yolu kafasindan vurmaktir demisti. Bu bilginin bu gunler icin işe yarayacagini dusunmemistim. Simdi bunu uygulamanin vakti gelmisti. Kapiyi acar acmaz ustume atilabilirlerdi. O yuzden, kapiya bodrumdan aldigim ipi bagladim ve salonun sonuna kadar cektim. İpi cekip okumla teker teker indiricektim bu yaratiklari. Elime okumu aldim ve butun kuvvettimle ipi cektim. İkiside kapidan gecmek icin ugrasiyordu. Birisinin nerdeyse cigerleri gozukuyordu. Digerinin surati paramparcaydi. Hemen elime yayimi alip onlara dogru gerdim. Ve biraktim ok kalbine geldigi halde olmemisti. Sasirtici bi durumdu, ellerim titriyor, panik halindeydim. Tekrar yayimi gerdim ve yaratigin kafasina attim. Yaratik birden yere devrildi ve sesi kesildi. Basardim diye sevinmeye kalmadan digeri hizli ama kucuk adimlarla ustume dogru geliyordu. Yayimi germeye zamanim olmadigi icin oku alip yaratigin kafasina patlattim. Ve yaratik hirildamayi kesip yere devrildi...
