alguien más | texting

error

Başlamadan önce bir şey söylemek istiyorum. Yorum attıkça benim daha çok bölüm atasım geliyor. Aklınızda bulunsun :d

İster istemez içimde bir korku oluşmuştu. Yaman kaşlarını çatıp bana baktı ve konuştu. "Bir sorun mu var?" Elimi hayır anlamında salladım. "Yok, bir şey yok." Kalbim göğüs kafesi hariç her yerde atıyordu.

Siz : Yanlış numara oldu sanırım.

Bilinmeyen numara : Yanlış numara mı

Bilinmeyen numara : :))))

Bilinmeyen numara : Çok eğlenicez rahat ol

Siz : Bak ben ne yaptığını anlamıyorum şu an.

Yaman göz ucuyla telefonuma baktığında hızla telefonu kendime bastırdım. "Seni ilgilendirmeyen şeylere göz yorma." Omuzlarını sikti ve yanımdan kalktı.

Hırsla elimi anlıma dayadım. Geçen seneki hatalarım bana gerçekten çok pahalıya patlayacaktı.

Geçen sene Instagram'da 10 bin takipçili bir hesabım vardı, fazlasıyla popülerdim. Okulda sağlayamadığım popülerliği sosyal medyada sağlıyordum ve bu benim özgüvenimi yükseltiyordu. E haliyle konuştuğum onlarca çocuk da vardı. Neredeyse hepsiyle WhatsApp'a bile geçmiştim. Salak kafam, neden böyle bir şey yapmıştım ki ben?

O sıralarda konuştuğum bir çocuk vardı, Giray. İlk başlarda çok normal konuşuyorduk, WhatsApp'a geçtiğimizde bana göre biri olmadığını fark ettim. Bir şekilde noktayı koydum ama o beni çok aradı. Eğer açarsam tekrar konuşacağımızı biliyordum. O sırada fotoğraflarımın altına başka çocuklar yakın hitaplı yorumlar attığında beni tehtid etmeye başlamıştı. O gece korkudan, yedi kez kusmuştum. Hacker olduğunu ve kafasına koyduğunu da yazmıştı.

WhatsApp'ımı da uzun bir süre silmiştim onun yüzünden, Instagram hesabımı da silmiştim. O kadar korkmuştum ki, 2 ay boyunca onun korkusuyla yaşamıştım. 2 ay sonra temize çıktığımı sanarken beni tekrar bulmuştu ve peşimi bırakmayacaktı.

Sinirden ve korkudan tekrar titrerken çantamı alıp soyunma odasına ilerledim. Midem bulanıyor, gözlerim kararıyordu. Bu kadar korkmam normal miydi?

Erkekler soyunma odasının önünden geçerken kapı açıldı ve Yaman çıktı. Yanımdan geçeceği sırada bacaklarım daha fazla beni taşıyamadı ve yere düştüm. Yaman hızla geri döndüğünde yanıma geldi. "Hani bir şey yoktu amına koyayım? Noldu sana?" Gözlerimi zorla açık tutarken onun güzel yüzüne baktım. "Tansiyonum düştü sanırım." Kolumdan tutup beni tek hareketiyle yerden kaldırdı. Onun yanında küçük bir bebek gibi kalıyordum.

Soyunma odasının kapısına eliyle birkaç kez vurdu. Ses gelmeyince beni içeriye aldı ve oturttu. Baygın gözlerle ona bakıyordum. "Ben çıkıyorum, maç var. Bakarsın başının çaresine." Onu onayladım ve soyunma odasından çıkışını izledim.

Sıçış adlı çalışmamı gerçekleştirmiştim.