Lavinia ❃ NamJin

Diyaliz Yatağındaki Gamzeli Esmer

~Okumaya Başladığınız tarihi alalım :s
İlk bölümü @darkofsatan ve @namnamu94 'e ithaf ediyorum

❋❋❋

Insanlar hastanelerden nefret eder. Ben onlardan farklı olarak hastane kokusuna bağımlı olan biriydim.

Ilk hastaneye gelişimiz daha anne rahminde şekil bile almadandı.
Ben o zamandan beri hastahaneye bağımlı biriyim.

Annemin karnında hep sorun çıkartan bir bebekmişim şu anki ailemsiz hayatımda da öyle.

Klasik olacaktır, ailemi tam doğduğumdan 2 Gün sonra toprağa vermişler.

Hastahaneden normal doğum yapan kadınların aksine ben anneme sorunlar yaratmıştım ve bu durum hastaneden geç çıkmamız sağlamıştı.
Her zaman kendimi suçlardım.
Belki doğmasaydım annemin karnında ölseydim beni ordan kolaylıkla alacaklardı.

Ancak Tanrı annemin ve babamın ölümünü benim ölümümden daha hoş görmüş olacak ki beni yaşatmıştı ve anne sütüne daha doymadan elimde olan tüm zenginlikleri -ailemi- almıştı

Akrabalarım, büyükannem hariç,  annemin ve babamın evlenmesine asla müsaade etmemiş ve her zaman yollarına taş koymuş ya da yollarını yokuşa sürmüşler.

Bu yüzden benim doğmamı kimse istememiş.
Eğer ben doğsaydım annem ve babamın benim sayemde ayrılmaması yüksek ihtimaldi.

Benim doğmam hiçbir şey değiştirmedi ve anne ve babamı sadece benden 2 günlük olan küçücük bebekten kopardı.
Emindim ki ikisi de şu anda diğer dünyada her ne kadar görmesem de bu dünyadaki hallerinden farksızlardı.

Çocukluk yıllarımı hep Yetimhane'de geçirmiştim.
Daha sonra büyükannem bana acıyıp beni yanına almıştı.
Yetimhanede bulunmaktan aslında hiç mutsuz değildim çünkü Yetimhane de birbirinden asla kopmadığım iki arkadaş edinmiştim Jeon Jungkook ve biricik sevgilisi Kim Taehyung.

İkili ortaokuldan beri sevgililerdi, ikisi de Tıp okuyup özel bir hastahaneye yerleşmişlerdi.

Özel hastahane dediğim yer ise Taehyung'un babasının çokça özel olan hastahenelerinden biriydi.

Taehyung babasını 19 yaşındayken bulmuştu ve onu kendisini terk etme nedenini ne ben ne de Jungkook bilmese de sadece bize affetiğini söylemişti.

Çok uzattım ancak bu söylediklerim her salise aklımdan geçiyor.

Tanıdık olan hastahanenin kapısından içeriye adımımı atar atmaz beni tanıyan görevliler beni sıcak olan gülümsemelerinden tekrardan tanıştırdılar.

Danışma bölümündeki Liyang bana gülümseyince ona gittim
"Iyi misin? Taehyung'u arayayım mı?Jungkook diyaliz merkezinde hastalarla uğraşıyor istersen ona da haber verebilirim Jin"

Kahkaha atıp ona baktım. Neredeyse her hafta hastahaneye gelmeme rağmen bana hep böyle sorular sorardı, saf biriydi.
"Hayır,hayır Liyang. Sadece Taehyung ve Jungkook ile görüşecektim" Sanki bir sır söylercesine uzun olan masadan kafamı uzatıp ona elimle ileri geri yaparak gelmesini söyledim

"Özel olarak. Bu gizli bir sır söyleme kimseye" Işaret parmağımı dolgun dudaklarıma yaslayıp 'Şşt' sesini dışarıya sevk ettim.

Yanıma gelen güvenlik görevlisi Chang Amca'ya gülümsedim.
"Nasılsın Chang Amca?"
"İyidir, iyidir de hayırdır,şu ana kadar gülerek hastaneye elindeki bavulla gelen birini hiç görmedim"

"Taehyung benim bir süre hastahanede kalmamı uygun gördü.
Bugün de yoğun ısrarlarım sonucunda neden böyle bir şey istediğini söyleyecek.
Bir kaç gün dayanırsınız bana değil mi?"