Chapter 1:
Nabulabog ako ng marinig ko ang napakalakas na tunog ng alarm clock ko na agad nagpagising sa akin. Agad na akong bumangon papunta sa Comfort room (cr) para maligo. Pagkatapos 'nun ay agad na akong bumaba patungo sa kusina. Bumungad sa atensyon ko ng makita kong napakaraming pagkain.
Hindi ko alam kong anong meron pero isa lang ang ibig sabihin nito, na si papa ay umuwi na.
Yesterday mama and papa having fight each other ay sa kadahilan na nakita ni mama na si papa ay may kasamang ibang babae.
'Yun nagselos at nagalit si mama. Papa trying to say sorry but mama did not accept it. So ayun pinalayas ni mama si papa (Im just crying noh.. ikaw kaya iwan ng papa mo di ka ba iiyak.)
Hanggang ngayon hindi ko alam kung lumambot na ba ang puso ni mama para patawarin si papa dahil sa pagkakamali nito. And I know that mama is a good person na kaya nyang magpatawad.
I think that papa is here na :)
@kitchen
"Ma, anong meron ba't ang daming pagkain?" Pagtatanong ko.
"Shee kasi yung papa mo umuwi na so naghanda ako ng pagkain para sa kanya at sa atin." aniya ni mama na ngayo'y ngiti ng ngiti.
Sabi ko na nga ba umuwi na si papa. Yes kompleto na naman kami.
"Oh Shee puntahan mo na si papa mo para kumain alam kong gutom na 'yon." Pag-uutos sa akin ni mama. Nakakainis ang aga-aga utos agad ang bubungad sa akin. Hays! Buhay nga naman.
Papunta na ako sa kwarto ni papa pero bago 'yan magpapakilala muna ako. Ako nga pala si Sherry Jane Saaved running to 19, at ang pangalan ng mama ko ay si Airyn Saaved at ang papa ko naman ay si Joel Saaved. Nag-iisa lang akong anak nina mama at papa, medyo spoiled nila ako, lahat kasi ng gusto ko binibigay nila ganyan talaga nila ako kamahal.
(Going back)
So ayun nga nakarating na ako sa kwarto ni papa.
(Knock, knock) "Pa, kakain na tayo bumangon kana diyan." pag aalok ko kay papa para kumain na. I am so irritated right now. Pano kasi itong si mama utos agad ang ibubungad sa araw ko.
"O sige anak susunod ako" ani papa.
"Ok pa" I spoke for the last time.
Bumaba na nga si papa para kumain. Naging emotional pa 'tong mudrakels ko este mama.
"Namis- kita han... ikaw-kasi-eh" mama was sturterer and starting to cry.
"O 'wag ka nang umiyak I'm sorry sa nagawa ko. Promise hindi na 'yun mauulit. At ipapangako ko rin na ibubuhos ko ang lahat ng oras ko para sa inyong dalawa." pagsisimulang pagtulo ng luha ni papa. So emotional! Hahahahah! Galingan mo papa para mapaniwala mo si mama.
"Basta ipangako mo 'yan ha" bakas sa mukha ni mama ang pagkabalisa ngunit agad itong napalitan ng saya ng dahil sa sinabi ni papa.
"Tama na yang iyakan pati tuloy ako naluluha na dito. Ma, pa kain tayo nagugutom na ako. At isa pa may pasok pa ako." I was irritated for this fucking situation. Pagputol ko sa drama ng dalawa. Naiyak din ako noh! Hahaha.
"Ah oo nga pala anak may pasok kapa pala pasensiya na." ani papa na medyo nahihiya.
Ang tanging nagawa ko na lang ay ang tumango. At kumain na nga kami ng sabay sabay.
BINABASA MO ANG
Love Is Above
General FictionOne indistinguishable person can make my life dismal. I don't even tried to penalize him instead of being humble. I am a kind of person's of interest but I don't know why? My life so hard and troublesome. Is this a real karma for what I had done be...