CHAPTER TWO

23 2 0
                                    

             Chapter 2 (LIA)
         #thank you sayo(LIA)

Kinabukasan maaga akong gumising kasi nga itong si Jean last night she's calling me at niyaya niya akong magshopping, manood ng sene, kumain sa labas, magbonding, at kahit ano-ano pa diyan na maari  naming pagka-abalahan.

At isa pa weekend ngayon susulitin daw namin ang araw na to. Since Jean is leaving for a couple of days she wants to waste her time for a while matagal-tagal daw siya bago makauwi dito. Hindi na ako tumanggi sa pagkakataon na ito. And another thing mamimis ko tong kaibigan kong palagi akong pinagtatanggol sa mga bad guy.

                         
            
-----------------------*****----------------------

Dumiritso na ako sa kusina para magluto ng makakain ko. Habang nagluluto ako iniisip ko na aalis na si Jean sa makalawa wala na akong kaibigang maingay, masiyahain at ugok. Pero sabi ng puso ko babalik din yan di lang yan magtatagal kasi mamimis ka niyan. Yun ang binubulong ng puso ko.

Napasandal ako sa my mesa at sinabi ang salitang "Sana nga". Sana nga bumalik siya agad.

Shit advance akong mag isip eh hindi pa nga siya aalis at isa pa makakasama ko pa siya within 14 days, I think. Pero lilipas din ang nalalabing araw at iiwan niya ako. I can't live without her. Para ko na kasi siyang kapatid kaya ganyan ako makapagsalita.

Mahigit 35 minutes akong nag-isip kay Jean kasabay naman ng pagkaluto ng pagkain ko.

Habang kumakain ako sunod sunod na text ang natanggap ko galing kay Jean.

From: Jean (1st message)
   "Shee bilisan mo na para makaabot tayo sa ticket para sa bagong palabas na I LOVE YOU SINCE 1892".

(2nd message)
  "Shee ano ba!!! Gumising ka nga at mag almusal para makakuha tayo ng ticket".

Series of messages and calls na hindi ko na sagot at natingnan kanina. Lagot na naman ako nito.

Pagkatapos kong mabasa ang sunod sunod na text at tawag niya saakin ay dali dali akong pumunta sa CR.

Pagkatapos kong mag CR este maligo ay dali dali akong nagbihis at nagsout ng damit. I was putting a cream to my beatiful face kasi ito yung nagpapakintab sa mukha ko.

After that bumaba na ako sa kwarto ko at agad sumakay ng taxi papunta sa may plaza na kung saan kami magkikita ni Jean.

At nakarating na ako sa kinaroroonan na kung saan kami magkikita.

Ilang minuto na akong naghihintay dito but Jean not yet. Nakaiinis talaga yung babaeng yun sabi niya aaga daw kami para makakuha ng ticket pero siya ang sobrang tagal.

Habang nag-aantay napag-isip ko na umupo nalang muna sa isang sementong kulay white na upuan.

Uupo na sana ako ng bigla nalang akong nadulas. Buti nalang there's an angel who help me. Agad niya akong sinalo at....

Hawak hawak niya ngayon ang magkabilang baywang ko di ko mawari kung sino siya. He look so familiar pero di ko siya makita ng diritso dahil nga matirik na ang sikat ng araw.

Habang hawak hawak niya ako bigla nalang sumigaw si Jean na aakalain mo na nakakakita ng isang multo.

"What the heck... anong ginagawa nyo?" Pagtaas ng expression ni Jean ng dahil sa nakita niya.

Agad naman akong itinayo ni indistinguisable na gwapo.

"Nothing tinulungan niya lang ako" sasabihin ko na sana ang sunod ng bigla nalamang siyang sumingit at nagsalita.

"Actually muntikan na siyang madulas buti nalang nasalo ko siya"... pagtawa niya ng nakaiinlove. WTF...

"Ah before I forgot thank you nga pala sa pagligtas sa akin" sarcastic kung tuno...

"Wait lang parang ikaw yun.... yung nakabanggaan ko sa cr." Pagtatanong ko

"Your right ako nga yun" pag ngisi na naman niya....

Si Jean nakatunganga nalang ngayon at hindi na niya magawang ibuka ng kaniyang lalamunan ng dahil sa nangyari.

"Hey girl are you okay" pagtatanong ni mr. Pogi

Ang tanging nagawa ni Jean ay ang tumango nalang. Hindi kasi siya makapagsalita ng dahil nga sa nangyari.

"Auh aalis na kmi my pupuntahn kasi kami sa may mall" utal utal kong pagsasalita..

Aalis na sana kami ng bigla siyang nagsalita.

"I'm Nathan Rodriguez and you? Pagpapakilala niya...

Bigla ko siyang nilingon at pinagtaasan ng kilay at sinabi ang...

"Nice to meet you, I am Sherry Jane saaved and this is my supportive, generous and bitter pagdating sa love named Jean, siya nga pala ang bestfriend ko just call her ugok or malicious mindid and etc....."
bigla nalang akong pinagpapalo ni jean ng dahil sa sinabi ko. Totoo naman yun....

"Anong ugok shee I'm not ugok" pagpapalo niya sa akin..

"Okay stop na.... ah aalis na kmi" pagpapaalam ko...

"Gusto nyong sumabay my kotse ako diyan ihatid ko na kayo" pagaalok niya saamin na ihatid kami sa mall.

"Oh sige tutal wala kasing dumadaan dito na sasakyan kahit nakakahiya kere bombom nalang" pagsasalita ni jean at pangisi ngisi pa to ng nakakabwesit..

"Ah hindi na nakakahiya kasi eh" pagkukunwari kong nahihiya.

"Dont be ashamed... sige na ihahatid ko na kayo...

----------------------*****-----------------------

Nothing has been done since Im riding in Mr. Pogi este Nathan's car. Ito kasing si Jean panay ang kilig na naramdaman. Kanina gulat na gulat pero ngayon para ng asong ulol na gusto ng makaharutan itong si nathan.

On going na kami ngayon papunta sa isang Mall na kung saan manonood kami ng sene na ang palabas ay I Love You Since 1892.

Ilang minuto lang ang nakalipas nakarating na din kami sa wakas.

Aalis na sana si Nathan ng bigla na lamang siyang pinigilan ni Jean.

"Ahmmm... nathan hindi kaba makikijamming sa amin manonood kaya kami ng bagong palabas na I Love You Since 1892". Ani jean..

"I love you since 1892!!! Gulat na gulat siya ng malaman na ang ipapalabas sa senehan ay ang pinakaaantay niyang palabas noon paman.

"Ba't gulat na gulat ka?"pagtatanong ko...

"Eh kasi noon paman gustong gusto ko nayan mapanood. Actually im not fan watching movies pero ng nahagap ko siya sa youtube plinay ko siya at tinapos ko itong panoorin kahit trailer lang. Now i realize na ang ganda pala."

"Yeah its true"pagsasalita ko...

"Ah aalis na pala ako" pagpapaalam niya

"Wait hindi kaba sasama saamin?" Pagpigil ni Jean kay nathan.

"Ah hindi na ako sasama baka ma OP lang ako at isa pa kakakakilala lang natin" ani nathan..

"Ano kaba... hindi ka maOOP sumama kana saamin.."pamimilit ni jean binulong ko siya...

"Ano kaba Jean tumigil ka nga kung ayaw niya eh d wag"sarcastic kong bulong kay Jean...

"Parang ayaw naman ata ni Sherry" pagsasalita niya ng nakakaawa...

"Ano kaba ang sabi niya sana daw sumama ka" nagulat ako sa sinabi ni Jean, wala na akong magawa para pigilan siya ang tanging nagawa ko na lang ay tinaasan ko siya ng kilay.

"Kung ganon naman pala... lets go" excited na sambit ni nathan...

Author's note:
If you have suggestion or proposal about this story huwag po kayong magaatubilin na mag comment. And don't forget to give my star!!!

Khob khun maak to all!!!

#Dark in jest

Love Is AboveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon