OPLAN: Pikutin Si Kim Jong In

Chapter 10.1

NICOLE'S POV:

Mas nakapagpa-manhid pa yata yung sinabi niya sa akin kesa dun sa dalawang beses niyang pagsampal sa akin...

"There is no way in hell I  will do that!" Pasinok-sinok ko pang.sagot sa kanya! Hinding-hindi ko iiwanan si Kai...

Pero paano naman iyong Baby ko?!

Paano pala kung wala na akong maisip na para---

"Then let's do the late abortion,Nicole!" Parang wala lang sa kanya iyong mga sinabi niya. "Doc,Ihiga niyo na siya. I will wait outside"

"Hindi!" Tinawag ko siya pero hindi man lang a

Siya humarap sa akin. I lost my only hope when He finally closed the dooe. The Doctors hold my hand. Tapos marahas nila akong kinaladkad papunta doon sa hospital bed. My eyes widened when I saw the curette,forceps and the canulla.

"Ilislis mo yang palda mo,Misis." utos sa akin nung lalaking doctor.

Umiling ako sa kanya at binigyan ko siya ng nagpapa-awang tingin.

"Can't You see? ayaw ko!"

"C'mon! Several  people doing this stuff. Huwag mong gawing big deal." A great fear filled my body when he get the forcep. Yun yung parang gunting na ipapasok sa 'ano' ng babaeng buntis to enlarge her cervix.

Shit! Hinding hindi ko hahayaang ipaloob niya yun sa akin!

"Your feet,Mrs. Kim!" pilit.niyang pinaghihiwalay yung magkadikit kong binti! Nakipag matigasan ako sa kanya! Kahit nanghihina na ako ay hinigpitan ko pa din yung pagkakadikit ng dalawang binti ko. Nararamdaman ko na malapit na silang maghiwalay dahil hinahatak talaga nung doctor yung binti ko. I made the doctor pissed off me kaya siguro sinuntok niya yung isa kong binti. Impit akong nahiyaw sa sakit nung ginawa niya. My tears fell down when he finally got it! Matagumpay niyang napaghiwalay iyon!

Mahigpit siyang naka-hawak sa isang binti ko habang ang kasama naman niya ay nakahawak sa magkabilang braso ko!

I closed my eyes. Ayaw kong makita yung proseso kung paano mawala sa akin yung anak ko.

Please Kai,Dumating ka. Me and your baby is in danger.. I--i need you.. Please dumating ka..

"P-please. " I whisper.

Pinikit ko pa lalo yung mata ko nung maramdaman ko na yung kamay nung doctor sa ilalim ko.

The moment na mai-pasok niya yung forcep na yun,the canulla will be the next , At alam niyo ba kung anong purpose non?! That canulla can stop my poor baby's heartbeat.

Napakasakit sa puso! In a short time,I experienced how to be a mother! Walong buwan ko siyang inalagaan. Anak namin siya ni Kai at hinding-hindi siya mapapalitan kahit gumawa pa kami ng isang dosena. Fuck! He is my first child! At ayaw kong mawala siya.

I open my eyes. The doctor in front of me is serious on what he was doing.

I lift my right feet and kick his balls. Napahiyaw siya sa sakit. Kinagat ko naman yung doctor na may hawak sa braso ko. Nabitiwan niya ako,doon ako nakahanap ng pagkakataon para makuha yung forcep!

I raised it. "Subukan niyong lumapit! I will kill both of you!" Naginginig buong kalamnan ko nang sabihin ko iyon!

They raised their hands,sign of surrendering.

"H-hayaan niyong makalabas ako rito!"

I said while stepping backward. When I already reached the door,I open it quickly!

I ran as fast as I can. Inalalayan ko yung nanakit kong tiyan! Palinga-linga ako sa corridor  ng center na iyon upang tignan kung may nakasunod sa akin.

I saw Mr. Kim running after me! Kasama yung dalawa! Paliko na ako sa isa pang pasilyo. Pakiramdam ko ay maabutan nila ako. They are getting closer when suddenly I bumped someone in the hallway...

He's really my eternal Peter Pan...