OPLAN: Pikutin Si Kim Jong In

Chapter 10.4

I Saw her in the room at tulala na naman siya. Her father talks to me yesterday and suggested something. Something That I do not want to do ...

Ang sabi ng Papa niya ay 'yun yung makakabuti. I tried to protested about it pero naisip kong kailangan nga namin ng space sa isa't-isa. That is better,kaysa naman maghiwalay kami at ipawalang bisa 'yung kasal namin.

"Hey there,Sweetie..." Bati ko pero hindi siya lumingon. "G-guess what?! " Masayang sabi ko kahit ang totoo ay parang gusto ko ng sumabog dahil for the first time ay I-gi-give up ko siya. "Remember my promise months ago?" Tanong ko. As I've expected,she frowned. Siguro hindi na niya naaalala.

"W-wala akong maalala.."

"I promised that you can go back to school,right? Well,this is the time.." Oh my good Lord. Tulungan Mo 'kong itago 'yung lungkot na nararamdaman ko..

I composed my self in front of my wife. Umupo ako sa tabi niya at nagpatuloy. "I already talked to your father,F-for the mean time,sa inyo ka muna titira.. " Yumuko ako at nilaro ko 'yong kamay ko kase nate-tense na ako. "N-napansin ko kasing Bored ka na dito kaya pumayag naman na ako..."

lame pero tumalab. Magmula noong lumabas siya ng hospital ay ngayon ko lang nakita ulit 'yung sweet na ngiti niya sa mukha.

"I-ibig mong sabihin Mag-aaral ulit ako?" Tanong niya. Hindi sana ako namalik-mata na parang hindi naman tunay yung abot tenga niyang ngiti.

"Yep. A-and today,aayusin na natin 'yong gamit mo,okay ba 'yon??" I cheerfully asked her But she just stare at me as if she's reading what's on my mind.

"A-are you sure about this?" She asked me.

"Sinong makakasama mo rito? tska,Kai,pwede naman akong mag-aral tas uuwi dito di ba?'' I saw how her eyes sparkle. Tulad ko,gusto din ba niya ako makasama? Tulad ko,Ayaw nya din bang magkahiwalay kami?

"Sweetie----" I didn't able to continue what am i going to say. Nag-ring kasi 'yong doorbell.

Nagkatinginan kami. Parang hinihintay niya 'yong sadabihin ko pa sana. But I choose to be quiet.. Hindi na lang ako nagsalita pa.

"T-titignan ko lang kung sino 'yong nasa ibaba.'' paalam ko.

Nasa reaksyon na tila gusto niya akong pigilan. f*ck! I need to let her go kahit ilang taon lang para mapabuti siya. Ilang TAON lang..

I take a deep breath. Nasa salas na ako at malapit na ako sa pintuan.

Pagkabukas ko ay bumungad ang masayang mukha ng mga magulang ni Nicole..

Now, I'll Just take a deep breath and let her go..

Sinusundo na siya ng mga magulang niya at kailangan ko siyang ibigay...
****