Chapter 8: Close
Tuesday POV:
Kinabukasan, pumasok ako ng maaga ewan ko ba
Kung bakit, baka narin sa atat kong Makita yung mabait
Kong kaibigan
Nakayuko ako sa upuan kase ang aga ko ngang
Pumasok . . . kaya ako lang mag isa dito
May narinig akong pumasok na sa pintuan
Di ko muna inangat ang ulo ko baka kasi
Hindi si Sunday eh
“Oo nga baka hindi si Sunday, hindi ko naramdaman
Na inilapag ang bag niya sa upuan”, sabi ko sa isip
Maya maya naramdaman ko na papalapit siya
Sa upuan ko at ramdam ko na umupo na siya
Sa upuan ni Sunday
“Aba ang galing naman ng technique ni Sunday
Patay ka sa akin”, sabi ko sa isip at inahahanda
Ko ang sarili
Inangat ko na ang ulo ko tapos dinuro siya . . .
“Hoy Sunday hay*p ka talaga”, sabi ko
Dahil napa sobra ang pag angat ng ulo ko
Kaya naman sobrang lapit ng mukha ko sa
Mukha niya, at agad naman napalayo ang mukha ko
Sa kanya kasi hindi siya si Sunday!!!
“Aaahhh!!!” sigaw ko
Natulak ko yung inuupuan niya ng sobra kaya naman
Natumba ako kasama ng upuan at parang
Slow motion . . .
*PLAKDA*
“Ayos ka lang saan masakit”, pag aalala niya
Habang inaalalayan niya kong tumayo
“Ah ayos lang ako”, pag sisinungaling ko
BINABASA MO ANG
Games of the REAL WORLD
FanfictionMinamahal: "Sa panahon ba ngayon para ka lang laruan, Na ginawang exchange gift sa iba" Kaibigan: "Tinuring mong kapatid, tinuring kang karibal" PWEDE pa kayang Mabago ang lahat na ito
