Maya maya mga dumating na ang mga classmate namin
kaya naman para sa amin parang wala lang nangyari
Lumipas ang klase ng 1st period naka ilang beses ako
naka nakaw tingin sa kanya
Hanggang sa matapos din ang buong klase na
di ko nakita man lang kahit anino ni fren . . .
*Uwian na!!!*
"Tuesday"
Rinig kong may tumawag sa akin na lalaki
Hinanap ko ang lalaking tumawag sa akin pero di ko siya nakita
wala na medyo rin tao dito, ako nalang natira kaya naman
feeling ko guni guni ko lang yun . . .
Humarap ulit ako sa pag kakaharap ko kanina
NAng biglang may sumundot sa pisngi ko
Ganito kasi yun, di ko inakala na naka turo pala yung
daliri niya malapit sa pisngi ko, kaya pag harap ko sapul..
Did you Imagine
"Aray naman!" pag rereklamo ko
"Hahahaaha....Bwahahahaha", tawa niya na nakakaloko
na madadala ka sa pag tawa niya
"Wait anu bang problema't kaylangan mo"
"Wait lang din, di mo ba ko tatanungin bat kita tinatawanan"
"Haix,,, Ewan ko sayo bakit ba?"
"Kasi para kang naka ramdam o nakakita ng multo"
"Ang Cornie mo walang kwenta" sabi ko
"Bakit ba ano kaylangan mo' habol ko
"At saka tapos ka na bang tumawa, ang babaw ng kaligayahan mo"
habol ko ulit
"Opo/Yes ... tara na?" sabi niya
"Hah? saan mo naman ako dadalhin"
"Sa C.R tutal maaga pa naman eh"
Kabastos na bata
BINABASA MO ANG
Games of the REAL WORLD
Fiksi PenggemarMinamahal: "Sa panahon ba ngayon para ka lang laruan, Na ginawang exchange gift sa iba" Kaibigan: "Tinuring mong kapatid, tinuring kang karibal" PWEDE pa kayang Mabago ang lahat na ito