Ben kendi hikayeme çok sıradan bir hayatım vardı diye başlamayacağım çünkü bence hiçte sıradan bir hayatım yok , size kısaca hayatımdan bahsedeyim. Ben 14 yaşındayken babam vefat etti ve biz yani annem, ablam ve kardeşimle birlikte yaşıyorum 4 senedir İzmir'de yaşıyoruz ama annemin işi nedeniyle İstanbul'a taşındık . Bu durum annem için çok zor okuyan üç kızına tek başına bakmak zorunda bize mutlu gibi gözükmeye çalışsada ne kadar üzgün ve yorgun olduğunu anlayabiliyoruz . Belki çok zengin bir aile değiliz ama biz birbirimize yeteriz . Yeni taşındığımız ev sıradan bir mahallede 2+1 bir ev küçük gelebilir ama bence hiçte küçük değil ben ablam ve kardeşim aynı odada kalıyoruz. Ve yeni bir okula başlayacağız aynı okula gidiyoruz . Bugüne kadar hep devlet okulunda okuduk ama annem bu sene koleje gitmemiz gerektiğini söylüyor ne kadar ona söylesem de illa bizi koleje yazdırdı zaten maaşı bu şehirdeki iş yerinde daha da artacak ama biz yinede devlete gitmek istiyoruz sonuçta annem için çok zor olacak..
-Yeni okul- Bugün sabah alarm çalmadan uyandım zaten genelde istediğim saatte uyanabilme gibi bir özelliğim var. İlk işim 5 dakika sonra çalacak alarmı kapatıp ablamla denizi uyandırmak oldu onlar uyanınca hemen koşup banyoya gittim ve önceliği kaptım dişlerimi fırçaladım elimi yüzümü yıkadım ve banyodan çıktım kapıda sıra bekleyen iki adet insan görünce kıkırdadım ve yanlarından uzaklaştım arkadan onların ilk ben gireceğim! Hayır ben gibi sesleri gelse de aldırmadan geri odaya girdim . Dolabımı açtım . Zaten ablam ve denizle hemen hemen aynı bedende olduğumuz için kıyafetleri birlikte kullanıyoruz . Kendime uygun kıyafetleri bulup giyindim;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sonra makyaj masamizin karşısına geçtim fondöten, rimel ve kırmızı parlatıcımı sürüp makyajımı bitirdim. mutfağa gittiğimde annemin ise gitmeden önce bize kahvaltı hazırladığını gördüm buzdolabında bir post-it vardı hemen elime alıp okudum şöyle yazıyordu;
Afiyet olsun kuzucuklarıma! ♡♡ anneniz sizi seviyor.♡♡
Yazıyordu yüzümde istemsizce bir gülümseme oluştu. Bir süre sonra ablamlarda geldi notu onlara da gösterdim .
Deniz; canım annem ya
Gizem; ama bari söyleyelim de bir daha yapmasın okadar yoruluyor bir de bize kahvaltı hazırlamış
Ayla; aynen
Deniz; ama şimdi bunu düşünmenin sırası değil hadi gömülün!
Dediğinde hep birlikte güldük ve masaya oturup kahvaltı yapmaya başladık . Kahvaltı bitince sofrayı topladık ardından birlikte evden çıktık. Yeni gideceğimiz KURU koleji bize 10 dakikalık yürüme mesafesinde olduğu için yürüyerek gidiyoruz. Okula vardığımızda içimden "Allah'ım inşallah bu sene güzel geçer " diye dua Edip ilk adımı attım bu okul daha önce gittiğim okullarından çok farklı ve çok daha güzeldi. Okulun bahçesinde çok fazla kişi yoktu zaten sınıf mevcudu çok az olan bir okul.biz hiç vakit kaybetmeden okul binasının içine girdik önümüze gelen rastgele birine müdür odasının nerde olduğunu sorduk . Müdürün odasına geldiğimizde ablam kapıyı tıklattı içerden "gir" diye bir ses gelince içeri girdik. Müdür bize eliyle oturun işareti yapınca koltuklara yerleştik.
