Hannily vs Emison

2

Emilys pov.

Eerste dag ( in Afghanistan)

Vanavond wordt ik uitgestuurd op een missie. We gaan naar een klein schooltje waar er kinderen gegijzeld worden. Ik ben toch een beetje bang , bang dat ik zou sterven , bang om mensen om me heen te zien sterven, bang om iemand te vermoorden. Maar ik heb hier voor gekozen ik moet doen wat ik moet doen.

Sergeant  Reinier is de leider van onze groep.

"FIELDS, haast je we gaan vertrekken!" " ja sergeant"

Op weg naar het klein dorpje krijg ik zenuwen. Ik denk aan mijn moeder, aan Hannah, alison, en sparia hihi misschien worden ze ooit wel een koppeltje, SPARIA kom hier , SPARIA doe niet zo onnozel. Ohh dat zou zo cute zijn. Ik werd uit mijn dagdromen gerukt door de luidde stem van sergeant Reinier . " we zijn er maak je klaar ".

We slopen langs de achterkant van de school maar we hadden niet verwacht dat er zoveel strijders van de Taliban gingen zijn . Al snel brak de hel los. Overal Schotten. Ik zag mijn vrienden , kameraden naast mij neervallen.

Ik kwam terug tot realiteit toen ik opeens een helse pijn in mijn arm voelde. " fields pak je geweer en ga schieten op de vijand, tis maar een vleeswond niets ernstig , nu help je makkers door een paar Talibanen uitschakelen" " ja sergeant" ik kwam overeind en begon te schieten.

Die nacht heb ik 3 mensen vermoord. Het was niet de eerste keer dat ik vermoorde maar deze keer was het wel vrijwillig. Ik weet niet als het zo'n goed idee was om in het leger te gaan.

Hannah pov.

Ik kom net terug van mij werk ik ben een assistent bij een bekend mode bureau in New York. Het is niet zo leuk werk en soms een beetje belachelijk maar het betaald goed en als ik dit jaar geeïndigd heb kan ik zelf gaan werken als modeontwerper. Dat is mijn droom.💭❤

Ik heb al 7 maanden Nieks meer gehoord van emily. Ik mis haar echt. Ik weet dat haar vader is gestorven maar ze wou niemand zien. Ze antwoord niet op mijn berichtten en telefoontjes. Misschien moet ik een keer naar haar moeder gaan die gaat hopelijk wel weten waar ze naartoe is.

Auteurs note. Ik hoop dit je dit verhaal leuk vind. Heb een beetje geduld met mij tis men eerste verhaal en ik moet nog wenen aan het schrijven . Ly ❤
Btw dit deel was langer dan het vorige denk ik.