THE BEGINNING OFF [✔]

8

Keesokkan harinya wooyoung keluar rumah untuk mengambil angin . Hari ini dia berasa kakinya makin elok.

Wooyoung:oppa woonie keluar dulu ye!

Jihoon:eh kaki tu dah elok ke?
Wooyoung:okey la sikit. Boleh jalan sikit-sikit dah okey la. Tak kan woonie nak duduk rumah je. Bertambah sakit la woonie nanti hehe.

Woojin:ada je kamu ni.ye la hati-hati jalan ke nak oppa hantarkan.lagipun oppa nak pergi office ni boleh tolong hantarkan.

Wooyoung:tak payah la oppa lagipun woonie nak jalan je. Dah la oppa bye anyeong.

Wooyoung terus keluar dari rumah. Dan berjalan ke bus stop semasa dalam perjalanan wooyoung terlanggar seorang namja.

Wooyoung:you know you got it! You got it you got it yo bring the back boy! Opss (merasakan badannya terlanggar seseorang)

???:eh cik sorry-sorry saya tak sengaja

Wooyoung:eh tak apa (sambil memandang namja tersebut)

???:woonie....

Wooyoung:eh minmin....

Minhee:ye saya la minmin awak

Wooyoung:tak sangka boleh jumpa awak kat sini

Minhee:saya baru nak breakfast tu yang saya keluar tu

Wooyoung:oh nak breakfast ye...

Minhee:kalau awak tak kesah jom teman saya breakfast kat cafe depan tu nak?

Wooyoung:hehe macam tau tau je yang saya belum breakfast.

Minhee:kaja.....

Mereka singgah di cafe x yang terletak di hadapan namsan park.

Minhee:awak nak apa? Saya belanja

Wooyoung:saya nak americano je la

Minhee:oh okey. Waiter

Waiter:ye encik nak pesan apa?
Minhee:saya nak americano 2 ye

Waiter:okey (terus berjalan pergi)

Minhee:by the way sedap awak nyanyi tadi.

Wooyoung:eh mana ada

Mereka mula senyap tanpa perbualan. Sehingga pesanan mereka sampai minhee memulakan bicara.

Minhee:awak ada masalah ke?

Wooyoung:eh saya okey je mana ada masalah.

Minhee:jangan tipu saya la. Saya nampak dari mata awak tu

Wooyoung:masalah tu memang ada cuma sikit je la (sambil meneguk air)

Minhee:kalau awak tak kesah cerita la kat saya. Saya bukan nak busy body tapi saya nak kurangkan beban awak. Saya tak nak awak pendam masalah tu.tau kan kalau kita tak luahkan sesuatu maybe kita akan mengalami kemurungan

Wooyoung:wah dah macam doctor

Minhee:eh biasa la (membuat muka belagaknya)

Wooyoung:tak apa la saya masih boleh pendam masalah saya

Minhee:hehe kalau awak rasa dah bersedia nak story pasal masalah awak cari saya. I always be with you

Wooyoung:gomawo

Minhee:awak dah habis minum?

Wooyoung:dah so saya nak balik ni nanti oppa saya marah balik lambat bye anyeong! Oh thank belanja saya!

Wooyoung terus keluar dari cae tersebut. Tetapi pergerakkan dia terhenti kerana minhee memegang tangannya

Minhee:chakkaman....(sambil memegang tangan wooyoung)

Wooyoung:nae...(melihat tangan yang dipegang oleh minhee)

Minhee:oh mianhae... (melepaskan tangan wooyoung)

Wooyoung:ada apa?

Minhee:kalau awak tak kesah boleh tak saya nak no phone awak? Senang la sikit kalau saya nak jumpa awak.

Wooyoung:oh meh phone awak saya save kan

Minhee:nah (menghulurkan phone nya ke wooyoung)

Wooyoung:ok dah nanti awak chat saya dulu ye. Okey la bye anyeong! (melambai ke arah minhee)

Minhee:thanks woonie. Omg tak sangka dapat no dia

Wooyoung terus pulang ke rumah. Ternyata di rumah tiada siapa kerana oppa nya pergi kerja. Dia terpaksa tipu minhee kerana dia berasa malu terhadap minhee. Sebab tu dia keluar awak dari cafe tu.