Summertime Sadness ❥ Taekook

Anlat ki çözülsün dilim , ben rüzgârım demeliyim .

Bölüm sonunda görüşmek üzere
Hatalarım varsa affola .
Bölüm şarkısı - Barış Akarsu - Rüzgar
~
Saatlerdir  oturduğu koltukta başını geriye atmış , düşüncelerin koltuğun arkasına doğru süzülmesine izin veriyordu .
Victory'e dair bir çok şeyi öğrenmişti . Aslında buna o kadar fazla üzülmüştü ki Jeongguk . Bunların hepsini aşık olduğu sesinden duymak isterdi.  Onunla bir yerde saatlerce konuşmak , bu öğrendiklerini ondan öğrenmek isterdi . Mesela Victory denen ismini ilk onun dudaklarından duymak isterdi bir kağıt parçasından öğreneceğine .
  Kim Taehyung.
  Buydu işte gerçek ismi . Bu isimdi gerçek hayatını süsleyen . Hemen karşı komşusu .
 
Ne kadar da güzeldi ismi bile . Mercanlar , inciler karışmıştı nehir misali ismine .  Jeongguk ise bu nehirde boğularak can vermişti tekrardan .
Sesi yağmur , ismi nehir olan birisinin Tanrı bilir kahkahası nasıl olurdu yahut sarılışı , tenini sıcaklığı ?
Hayal bile edemiyordu Jeongguk . Ama bir isteği daha oluşmuştu . Onun müjganlarından öpmek istiyordu .
Tanrı aşkına birisi hiç bir insanın sesine , düşüncelerine ,  aklından süzülüp kâğıda aktardığı kelimelerine bile sevgi besleyebilir miydi korkmadan ? Jeongguk tüm inkârlarını bir köşeye itip kabul etmişti.  Seviyordu Taehyung'u . Yeniden aklından geçirdi isminin güzelliğini .
Dudaklarını ısırdı boş tavanı izlerken . Acaba diye düşündü bir gün sarılabilir miyim ?
Daldığı düşüncelerini usulca itti aklından ve okuduğu kitabına geri döndü . Daha doğrusu Kim Taehyung'a daha çok aşık olmaya .

" Aslında müzik hayatıma babamın çalışma masasında gördüğüm o kocama gramafon sayesinde heveslendim . Bende istedim sesimin o gramafon sayesinde bir çok insana ulaşmasını ve sanırım başardım da . İlk plağımın oluşturulduğu gün hâlâ dün gibi zihnimde canlanıyor .
Bundan tam yedi yıl önceydi ben tam on sekiz yaşıma basacağım gün yani doğum günümde evime kurye geldi . Elinde kocaman bir kutu vardı . Ben şaşkınlıkla kutuya bakıyordum tabii ki . Çünkü benim kimsem yoktu ki yani bir şeyler gönderecek birisi yoktu hayatımda. Kutunun içinde benim sesimi içinde barındıran bir çok plak buldum kutunun içinde . Gönderdiğim yer -ismini vermeyeceğim - sesimi kabul etmişti ve isteğimi yerine getirmişti . 
O an o kadar mutlu olmuştum ki sanırım hayatımda aldığım en güzel doğum günü hediyesi bu olmuştu . Şimdi ise evimde bir odayı bir çok gramafon ve onlarca plağa ayırdım.  Annemin bana kattığı sanat aşkı kadar güzel bu plak aşkım . Annemi ne kadar sonsuza kadar kaybetsemde benim bu zorlu süreçte her zaman yanımdaydı .
Her gün farklı şarkı sözü yazıp o şarkıyı da hep farklı ses kayıtlarına alırdım lakin gönderdiğim hiç bir yer sesimi beğenmiyor ' Detone sayısı oldukça fazla . '  diyerek beni reddiyorlardı . İşte ben sözler ile günden güne çökerken annemin sıcak kolları beni hep ayakta tutmuştu .
Babam ise ben hayalimi aile sofrasına döktükten sonra bunu şiddetle reddetmiş ve beni oracıkta,  hayal kırıklarım canıma batarak kanatırken bırakıp gitmişti . Zaten bundan en fazla bir hafta sonra evimizide terk Edip gitmişti .
Acımayın bana sakına ben oldukça mutluyum şuan . Hem geçmişine takılı kalan biriside değilimdir . Eğer geçmişime geri dönersek ilk plağım beklenenin aksine oldukça fazla satılmıştı . Adım radyo programlarında oldukça çok duyuluyordu hatta . Ama yinede fazla yoruluyordum .
Yeni plaklar için gece gündüz hem şarkı yazıyor hem okula gidiyor hemde günlerimi ses kaydını alan o küçük nefessiz yerde geçiriyordum . Basım yapan şirket ise sadece şarkıları istiyordu ve bunu beni oldukça zorlayarak yapıyorlardı . Belki de o an annem olmasa hayallerimden erkenden vazgeçebilecektim ki annemin kaybettikten iki hafta sonra zaten vazgeçtim .
Nasıl oldu hiç bir fikrim yok lakin annemi kaybetmek bana ağır bir travma yaratmıştı . Ondan başka kimsemim olmamasıda daha çok yakıyordu canımı . Bunların üstüne basım şirketinin zorlamaları tetiklemişti vazgeçişimi.
Bırakmıştım tüm her şeyi.  Toplam on yedi gün dokuz saat kırk iki dakika sokaklarda boş boş gezmiştim sonra bir gün bir plakçıda kendi plaklarımı ve onlar hakkında konuşan insanları duyana kadar .
Hiç unutmam orada duran sarı saçlı erkekti bana geri dönmeme etki edecek sözleri söyleyen . Park Jimin , teşekürler o sözler ve desteğin için .
O sözleri bir şarkı sözümde zaten kullandım o yüzden buraya dökmeyeceğim . Her neyse böylelikle ben işime geri dönebilmiştim .
Biliyorum fazla ilgi çekici değil başarı hikayem ama asla ilgi çekici bir insan olduğumu söylemedim değil mi ?