On stage

Hoofdstuk 5

Vandaag is dè dag we mogen weer optreden bij X-factor. Er zijn nog 50 mensen die meedoen en er mogen uiteindelijk maar 25 door. Ik maak dus eigenlijk helemaal geen kans, maar ik kan niet meer terug. Ik ga naar mijn kleedkamer waar ik meteen op een stoel gezet wordt voor de make-up. Ik krijg een prachtige natuurlijke look met lichte oogschaduw en een beetje mascara. Maar mijn lippen zijn juist felgekleurd wat heel mooi afsteekt tegenover de rest van mijn look. Meteen krijg ik mijn jurkje in mijn handen gedrukt. Ik kijk om me heen maar die geen pashokje. "Uh waar kan ik me omkleden?" Vraag in aan de man die mijn kleding regelt. "Wat denk je van hier?" "hier?!" Ik kijk hulpeloos om me heen. Ik ga me toch niet hier omkleden. "Haha ik ben gay hoor, en verder zijn er alleen maar vrouwen" lacht hij. Ik moet ik er ook wel een beetje om lachen en trek snel het jurkje aan. Daarna word mijn haar gekruld en krijg ik een klein vlechtje in mijn haar dat als een soort krans om mijn hoofd vastgemaakt word. "Wauw dankje, Helen! Dit is echt geweldig!" Ik draai een paar rondjes voor de spiegel als er "NOG 20MINUTEN" omgeroepen word. Ik oefen mij. Dansje nog een keer en ga dan op de bank liggen. Ik open twitter, maak een selfie en post die met de tekst *helemaal klaar voor dit optreden! Spannend!*. En spannend vond ik het zeker, ik ben nu al aan het shaken van de zenuwen.

Als mijn naam omgeroepen word loop ik snel naar het podium. Net voordat ik op moet komt Veerle nog naar me toe. "Heel veel succes je kan het!" En dan word ik aangekondigd door de presentator en de stagemanager duwt me het podium op. Ik word overweldigd door het applaus, er zitten dus heel veel mensen. "Sipping on rosé, silver lake sun, coming up al lazy" begin in. Het publiek begint heel hard te klappen. Ik lach en zing verder. "This is how we do" klinkt er aan het eind wat gevolg word door nog harder applaus. Ik bedank hef publiek en wil al bijna weglopen als ik bedenk dat ik nog beoordeeld moet worden door de jury. Gelukkig zijn ze allemaal positief. "Je bent door naar de kwartfinales!" Ik ren van het podium en omhels Veerle. "Haha vind je het nu toch leuk?" "Hmm misschien" zeg ik terwijl ik mijn lach probeer in te houden. "En hier is de beste vriendin van Lucy: Veerle!" "He succes fluister ik haar nog toe. Ik vid het wel sneu dat zij als "vriendin van" aangekondigd word terwijl zij dit al zolang wou en ik hier per ongeluk sta. Je kan we zien dat Veerle talent heeft, ze maakt er echt een optreden van. Gordon vond zelf dat het beter deed dan Demi Levato zelf! Veerle is echt fan van Demi dus het is een super groot compliment. We kijken nog een paar optredens en dan is het afgelopen. Er zijn 25 blije mensen en 25 mensen zijn erg teleurgesteld. "Ik ben zo blij dat we door zijn" zegt Veerle. Meteen krijgt ze boze blikken van mensen die niet door zijn. "Jaa ik ook! We geven het verdient. Nog een paar dagen en dan staan we al in de kwartfinale!" Ik trek me niks aan van alle mensen, dan moesten ze maar niet meedoen, het is toch maar een dom tv programma.

Als ik thuis ben pak ik mijn laptop en bekijk al mijn reacties van vanavond. De meeste zijn positief en soms wat negatief. Maar één mail valt er op. "Contract Lucy Waters". Nieuwsgierig als ik ben open ik hem meteen.

Dear Lucy Waters,

We saw you performance of today and from last week and we would love to share that we think that you have talent! We would love to manage you in the rest of your career. You can call me if you're interested: 06-68315482

Joseph Morrison

Hee peeps! Hoe vinden jullie het boek? Denken jullie dat Joseph te vertrouwen is? Ik ben nu ook bezig met een ander boek (vind ik persoonlijk veeel leuker, sorrynotsorry) dus.... Als je nog tijd en zin hebt lees die ook! Ik zou het ook leuk vinden om reacties van jullie te lezen. X Eveline