'Het is hier best klein' dacht ik. 'Hoi, ik ben Evelina!' ik schrok me rot! 'O, sorry ik deed je schrikken hé.' Het was een meisje met blond haar en lichtblauwe ogen die het zei. 'Hallo, het heeft niks hoor! Ik ben Belle.' zei ik een beetje verward. 'Hoi Belle, echt sorry dat ik je deed schrikken! Ik wou gewoon aardig doen.'Ze keek alsof een kind naar haar moeder keek die zei dat ze niets gedaan had.
'Heeft écht niet hoor! Maar zou je me kunnen zegen waar het wiskunde lokaal is?' 'Oja, jij zit bij ons in de klas! Leuk joh, kunnen we studie maatjes worden!' Ze leek zo blij te zijn dat ik het niet voor haar wou verpesten. We liepen samen de trap op. Oh nee! Dit is een echte blunder! M'n boekentas rolde de trap af. 'Evelina, ga maar door. Ik neem m'n boekentas vlug.' Toen bleef ze toch staan en zei 'nee joh, ik wacht hier wel tot je terug bent.' Ik liep snel de trap af, maar voor ik mijn boekentas kon nemen waren een paar andere handen me voor.
'Deze is van jou zeker?' vroeg een jongen met goudblond haar. Als hij niet zo zou flirten met iedereen(had ik deze ochtend al gezien) had ik hem best leuk gevonden. 'Ja die is van mij' zei io geërgerd. Hij keek me verward aan. Ik kon het niet laten om te grijnzen. 'Ik hou wel van zulke pittige meisjes, ik ben Jake.' 'Nou, hallo Jake. Ik moet nu wel weg.' 'Wacht!' hij nam mijn arm vast. 'Laat me los!' 'Sorry, maar ik wou alleen vragen of je zin had om bij ons aan tafel wou zitten tijdens de lunchpauze.' Hij keek me zo smekend aan dat je geen nee zou kunnen zeggen.
JE LEEST
Belle's life
عاطفيةWanneer Belle naar Seattle verhuist (omdat ze zat is om al die jongens rond haar heen te hebben), ontmoet ze Jake, de populairste jongen van haar nieuwe school. Hij is direct smoor op haar. Maar ze heeft zich niet zo makkelijk gewonnen om weer haar...
