NOKTA

rüya

Ares artık 18 yaşındaydı. Okulunun son yıllarındaydı. Yeni bir hayata başlayacaktı. Hatice'nin olmadığı, sorununun kalmadığı zamanlar onu bekliyordu. İstediklerini yapabilirdi. Annesinin bir katil olduğunu ispatlayabilecek kadar büyümüştü. Annesine büyük bir cesaretle "Hatice" demişti. Hayatından tamamen çıkarmaya karar verdi annesini.

  Evinden ayrıldı. Soğuk sokaklarda dolaşırken açlıktan bayılmak üzereydi. Nerede olduğunu biliyordu bir tek. Fikret amcasının sokağındaydı. 

     Evine gitti amcası Fikret'le tokalaştı. "Eh Ares artık büyük adam oldun. Bundan sonra ne yapmayı planlıyorsun?" İçeriye girmesini işaret etti ve saatlerce sohbet ettiler. Ares karnını doyurdu. Annesi Hatice ile tartıştıklarını anlattıktan sonra amcası Fikret Ares'in zor durumda olduğunu anladı.

   "Bir kaç gün en azından iş bulana kadar evimde kalmak ister misin?" Ares bu teklifi sevmişti. İş bulması zordu. Aslında okumak istiyordu. "Okumak için evinizde geceleri kalırım fakat tek isteğim kararlarımı sorgulamamanız." Bu konuşma Fikret'in hoşuna gitmemişti. "Bak oğlum okuma kararın güzel ancak bu evde kalacaksan bu evin kurallarına uyacaksın." 

Çok sert olmuştu. Aslında söylemek istediği o değildi. Ares bu cevaba ne demesi gerektiğini bulamadı. Çaresiz olduğu için başıyla onayladı."Şimdi ne yapacağım?" düşünür oldu. 

Sinirlendi ve Fikret amcasını onun yatması için hazırladığı yere yattı ve uyumaya başladı.Uyandığında ter içerisindeydi. Babası rüyasına girmişti.Mutlu ve huzurlu bir şekilde otobüste yolculuk yaparken babası otobüsten inip beyaz ışığa doğru koşarak gitmesi aniden sola göndüğünü görmüştü. Bu tuhaftı ama canını çok yakmıştı. Bu bir rüya dedi.

Babasına mektup yazmaya karar verdi.

Sevgili babam

Bu gece rüyamda gördüm sen. sen benim için göktün şimdi o yüzü beni terk etti. bana kalan sensin gök. 

göklerin yüzünü gördüm. gökyüzünü ben oluşturdum. sizin çarpımınız iken şimdi bölümünüz oldum. benim yüzümden oldu olan tahmin edebiliyorum babam.