Part 1
Sometimes,I'm afraid not to find love.
Sometimes I'm afraid there is no one in this entire world who would be able to understand and to love me for who I am.
Sometimes I'm afraid to fall in love and to be let down again.
To long for love is m...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
I'm Paula Santiago,ako ay 22 years old at nag-aaral sa FU(Francisco University).
Panganay akong anak sa tatlong magkakapatid.
Sina Paulo Miguel Santiago at Pola Santiago ang aking mga nakababatang kapatid.
Yang si Miggy napakaseryosong tao niyan,gwapo,matangkd,moreno,matalino at sweet.
Mas sweet pa nga yun kaysa sakin.Tinalo niya pa ako na babae.
Ewan ko,ang dami ngang nagrereklamo kung bakit ako hindi sweet,parang ang clingy lang kasi.
Nandidiri ako sa sarili ko kapag nagiging sweet pero kung ibang tao ang nagiging sweet sakin,syempre gusto ko.
Alam niyo ba na kapag si Miggy na ang mag-jjoke napakacorny.Tumatawa nalang kami ni Pola(yung fake laugh nga)kawawa naman kasi eh.
Kawawa na nga yan siya sa mga barkada niya,nalunod na sa pang-aasar tungkol sa mga corny niyang joke tas dadagdag pa kami ni Pola,sinasabihan ko nalang ang bata na suportahan ang kuya niya kasi kawawa.
Ewan ko ba,alam niya naman sigurong corny yung mga jokes niya but he keeps on doing it.
He's not surrendering kahit tawa na nang tawa ang mga kaibigan niya,tss.
Yung mama at papa ko nasa US sila ngayon,inaasikaso ang aming mga business duon.
Si daddy mabait yan at kahit napakabusy niyan sa work,may oras parin yan samin pero si mommy,wala talaga.
Si dad ang parating umuuwi dito,ilang beses sa isang taon lang kami binibisita ni mom,I mean---binibisita ang mga business namin,hindi pala kami.
Yan si mommy napakasungit niyan,seryosong tao,maganda sana kaso panget naman ang ugali.
Nawawala yung kagandahan niya sa panget ng kaniyang ugali.
Siguro kay Mommy nag-mana si Miggy sa pagiging seryosong tao.
Palagi nalang yan siyang busy sa work palagi nalang trabaho ang inaatupag niya.
Kailan pa ba yun nagkaroon ng pake samin?
Puro pera lang inaatupag nun,kahit sabayan man lang kami sa pagkain di magawa.
We never wish na umuwi yun dito,nakakabadtrip lang kung andito siya.
Lahat ng galaw at punta namin nakabantay yung mga alipores niya,kaya ayaw na ayaw naming umuuwi siya.
Para saan naman diba?kailan man hindi ko naramdaman mula sakanya ang pagiging ina.
Kahit kailan hindi namin naranasan ang pagmamahal ng isang ina.
Hindi din namin nakabonding si Mommy at tanging ang mga yaya lang namin ang tumayong ina samin.
I hate her!kahit alam niyang may leukemia si Pola at may taning nalang ang kaniyang buhay but still,business parin ang inaatupag niya.
Kahit kay Pola nalang sana niya ibigay ang oras niya,kahit konti lang pero di niya parin magawa.
