Vanya , Bay Hargrevees ' i odasına kadar takip etti . Bay Hargrevees Vanya içeri girince arkasından kapıyı kapatarak , " Otur yedi numara " dedi.
" Başım belada mı ? " diye sordu Vanya dayanamayarak . Bay Hargrevees güldü ." Hayır aslında taktir edilmek için burdasın " Vanya anlamamış bir şekildi Bay Hargrevees ' e bakarken adam konuşmaya devam etti. " Ne kadar bir yeteneğin olmadığını düşünsem de , seni de tıpkı diğer çocuklar gibi izlemeye devam ettim yedi numara " Vanya ' nın kalbi hızla çarpmaya başladı . Yoksa o da ? ." Bir gece seni izlediğim kamerada bir gariplik sezdim . Etrafındaki her şey havada süzülüyordu . Bende Grace 'i senin yanına yolladım . Seni uyandırdı ve sana sayıkladıgını söyledi . Hatırlıyorsun değil mi ? " Vanya hızlıca kafasını salladı. " Elbette sayıklamıyordun ama Grace 'e kabus gördüğünü söyledin . Yani korkmuştun çok güçlü bir duygu hissetmiştin .Senin yeteneğin duyguların güçlendiğinde , beyin gücüyle eşyalar haraket ettirebilmek . Bir çeşit Telekinezi ..." Vanya tuttuğu nefesini bıraktı ve ağlamaya başladı . Bay Hargrevees ' e sarıldı. Sıradan olduğunu düşündüğü onca yıl bir gücü içinde saklamıştı. Bu nasıl olabilirdi ? Nasıl fark edilmemişti ? " Beni nasıl fark etmediniz " diye sordu Vanya " Bazılarının mesela Luther ' ın doğar doğmaz güçleri ortaya çıkar , bazılarının da uzun vakit alır ama hep ortaya çıkar " dedi Bay Hargrevees . Sonra dolan gözlerle ekledi .
" Senden umudu hiç kesmedim Vanya"
Vanya ' nın gözleri daha da doldu . Bay Hargrevees ona ilk defa Yedi Numara değil de ' Vanya ' demişti
" Sen sıradan değilsin "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Why me ? ( Fanya )
Fanfiction" Her gün kalbim senin için atıyor Vanya . Seni korumak seninle yaşamak .... En çok da seni öldürmek geçiyor içimden . Üvey kardeşim , sevgilim ,düşmanım. En önemlisi ise sen durdurulamazsın . Sen özelsin ,sen farklısın . Dünyadan, kardeşlerinden da...
