✨Our angelic father✨Myg✨

•1•

Зугаа цэнгэлд толгойгоо мэдүүлсэн 20 настай залуу Юнги.

Юнги:Өнөөдөр би лав даахгүй шүү!Чи даа!
Жин:Киахх...2 өдөр л даачихаад юун ч сүртэй дэвэргэж ярьдаг юм...
Жимин:Зааа...Тэгвэл хайч чулуу даавуу!
Хусог:Чи одоо хүүхэд биш дээ?
Жонгүг:За би даачяааа!
Намжүүн:Пэээх...За тэгээ тэг.

Тэд өнөөдрийн үдэшлэг дээр хэн нь даах талаараа маргаж буй нь энэ аж.

Харин Тэхён хаачсан юм бүү мэд...Аягүй бол нэг аятайхан хүүхэн хараад өдөхөөр явчихаа биз...

Юнги гэр лүүгээ гуйван алхана.Тэрний хувьд баян айлын хүүхэд.Эрх дураараа юунд ч санаа зовохгүй сайхан амьдрал.Гэвч тэр зугаацхын хэрээр аав ээж нь хорьж байсан тул залхасандаа ч тэр үү,нэг л өдөр гэрээсээ яваад өгсөн.Харин аав ээж нь дансыг нь хэдийн мэдээд үргэлж мөнгө явуулдаг байв.

Юнгигийн замд нэгэн охин чихэр заран зогсох нь тааралдав.

Охин:Ахаа???Чихэр авахгүй биз???
Юнги:Үгүй ээ,холд!

Тэр ийн ширүүхэн маягтай хэлсэн охин холдсонгүй.Харахад 4 юмуу 5 настай л юм шиг байх юм.

Охин:Та ганцханын авчих тэгэх үү???
Юнги:Үгүй гээд байхад зайлаачдээ!!!!

Юнги охин рүү хашгиран уурлаж эхлэхэд охины нүдэнд нулимс мэлтэлзэн доош хараад холдов.Тэр хүүхэд ямар эмзэг байдгийг мэдэхгүй.Мэдсэн ч өөрт нь хамааралгүй л зүйл бол тоодоггүй.

Юнги:Энэ охин өдөр болгон л таарах юм.Ядаргаатай гэдэг нь...

Тэр ийн үглэн алхасаар гэр лүүгээ орж ирэн шууд л буйдан дээрээ хэвтлээ.
Яг унтах гэж байтал хаалганы хонх чих хангитал дугарав.

Юнги:Ёооо...Ямар новш нь вэээ!!!

Ийн уурсан хаалга онгойлготол хайрцагтай юм байв.Юнги нэг их юм бодсонгүй буцаж орох гэтэл хайрцагнаас уйлах дуу сонсогдсонд цочив.

Юнги:Гүээ энэ чинь одоо...хүүхэд...хүүхэд байншдээ!!!!

Өнөө нялх амьтан ч уйлж эхлэхэд Юнги бушуухан хайрцагтай чигээр нь өргөөд гэр лүүгээ оруулав.

Юнги:Хүүеээ...яагаад энд орхичихсон юм бол...Арай...намайг өсгө гээд...Гүээ энэтүм буман айл дундаас яагаад би гэж вээээ!!!!

Түүнийг хашгирахад охин улам чанга уйлж эхлэв.

Юнги:Ядаж чи чимээгүй бол лдоо!Хөөе! Намайг сонсож байна уу!Чимээгүйй!!!

Юнгиг охины нүүрэнд ойртон ингэж хэлэхэд охин уйлахаа болин инээж түүнийг арьсанд хүрлээ...