Sabah gözümü açtım ama can yanımda yoktu , belki gelir umuduyla uyumuştum . Ama gelmemişti çok pişmandım keşke o son sozümü söylemeseydim . Onu çok kırmıştım . O benim kocamdı tabikide bana karışabilirdi . Telefonumu alıp canı aradım . Çaldı çaldı ama açmadi bir umut şirkettedir diye hemen evden çıktım . Şirkete gelir gelmez canın odasına gittim. Beni görünce ;
Can ; neden geldin sanem ?
Sanem : can bi dinlermisin beni sen çok yapnlış anladın ben tam öyle demek istemedim .
Can : sanem biz evliyiz sen bunun farkındamısın ?
Sanem ; can tabiki farkındayim ama
Sanemin sözünü kestim .
Can ; fabriyi soracaksan iyiymiş yani yürüyebiliyomuş .
Sanem : ciddimisin ?
Can ; fabrini durumunu öğrendiğine göre gidebilirsin
Sanem ; ben buraya fabri bey için gelmedim , senin için geldim .
Can : sanem ben işimin başına dönüceğim .
Sanem : yaa hadi can aşk yuvamiza gidelim .
Can ; öylemi diyosun .
Evimize gittik . Sanemi kucağıma alıp odaya çıkarttım , duşa giriyorum dedi girdi ama bitürlü çıkamadım .
Kapıyı açar açmaz şok oldum , sanem yerde yatıyordu hemen kucaģıma aldım . Üstüne birşeyler giydirip hastaneye götürdüm . Doktorlar acil servise aldılar , bende mevkibe annemleri aradım geldiler doktor odadan çıktı .
Can : sanem sanem nasıl ?
Doktor yüzüme baktı .
Doktor ; sanem hanım hamile
Can ; ben baba oluyorum
Çok sevinmiştim
Doktor ; tebrik ederim
Dedi ve odadan cikti . Bi bebegimiz olacaktu bizim bebegimiz
