The Kitchen[completed]

part (9)

Jimin's point of view

" မိန္းမျဖစ္ရတာ ကလည္း မသက္သာပါဘူး ဂ်ီမင္းစံရယ္ "

ညေနခင္းတစ္ခုျဖစ္သည္။အလြန္ေခ်ာေမာလြန္း တဲ့ အဲရီးကိုးဟာ အလုပ္မသြားခင္ ဝရန္တာေပၚ ကသူမျပဳစုထားတဲ့ ပန္းပင္ေတြကို ေရေလာင္းေနေလတယ္။

" ဗ်ာ? "

က်ေနာ္ ဖက္လက္စ မဂၢဇင္းကေန မ်က္ႏွာကို ခြာလိုက္ၿပီး သူမစကားကို တုန္႔ျပန္ လိုက္သည္။

" ဂ်ီမင္းစံကိုေတာ့ အန္တီယံုတယ္ အဲ့ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ပဲ အန္တီရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြကို ရင္ဖြင့္ခ်င္မိတယ္ ေဂ်ာင္ကုကို ရင္မွာပိုက္ၿပီး ျပဳစုလာတဲ့အခ်ိန္က်မွပဲ လူေတြရဲ႕သေဘာ
သဘာဝ အက်င့္စ႐ိုက္ေတြကို ပိုၿပီးနားလည္ လာတယ္ ဒုကၡေတြလည္းၾကံဳလိုက္တာမွ ဒုနဲ႔ေဒးပဲ..အန္တီ့အျမင္ေလ လူဆိုတာ ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚ ကိုယ္ရပ္တည္ခ်င္ရင္ တစ္ခုခုကို ပ်ိဳးေထာင္ၾကည့္သင့္တယ္ ကေလးတစ္ေယာက္ကိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ပန္းပင္တစ္ပင္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ အဲ့လိုအခ်ိန္က်မွ လူဟာ ကိုယ့္အတိုင္းအတာကို နားလည္လာတယ္ လူ႔ဘဝဆိုတာ အဲ့အခ်ိန္မွာ စေတာ့တာပဲ "

အန္တီက ဓမၼေတးရြတ္ဆိုေနသလိုမ်ိဳး သူ႔ရဲ႕ အဘိဓမၼာကို ႐ွင္းျပေနေတာ့တယ္။

" ဟုတ္တယ္ေနာ္ လူ႔ဘဝဆိုတာ အခက္အခဲေတြ နဲ႔ျပည့္ေနတာပဲ "

က်ေနာ္လည္း ဝင္ၿပီးေထာက္ခံလိုက္တယ္။

" ဒါေပါ့ကြယ္ ဒါေပမယ့္လို႔ လူေတြဟာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အမွန္ကန္ဆံုး ျပန္ျမင္တတ္ၿပီး သံုးသပ္ႏိုင္ၿပီဆိုရင္ေတာ့ တကယ့္ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့မႈနဲ႔ ေနရမွာပဲ အန္တီ ကေတာ့ကံေကာင္းတာပဲ တစ္ခါမွလည္း စိတ္ဓာတ္က်တာရယ္လို႔ မ႐ွိခဲ့ဘူး "

သူမကဆက္ေျပာျပတယ္။သူမပခံုးေပၚမွာ ေဝ့ဝဲေနတဲ့ ဆံစေလးေတြဟာ ေလနဲ႔အတူ ယိမ္းႏြဲ႔ေနၾကေလရဲ႕။သူမဟာ ဆည္းဆာေဖ်ာ့တဲ့ ေနေရာင္ျခည္ေအာက္မွာ သြယ္ေျပာင္းလွတဲ့ လက္ကေလးေတြနဲ႔ ပန္းပင္တစ္ပင္ျခင္း စိတ္႐ွည္လက္႐ွည္ ေရေလာင္းေနတယ္။ၾကည္လင္ေနတဲ့ ေရပန္းကေလးေတြအနီးတစ္
ဝိုက္မွာေတာ့ သက္တန္႔လို အဝိုင္းကေလးေတြ ေပၚထြန္းလာေလရဲ႕။