The Kitchen[completed]

part (6)

Jimin's point of view

က်​ေနာ္​ ညဥ္​့အ​ေတာ္​နက္​တဲ့ အထိ TV ထိုင္​ၾကည္​့​ေနမိတယ္​။​ေဂ်ာင္​ကုက ​ေက်ာင္​းတစ္​ဖက္​ အခ်ိန္​ပိုင္​းအလုပ္​ တစ္​ဖက္​နဲ႔မို႔ အိမ္​မွာ လူစံုဖို႔ဆိုတာ အ​ေတာ္​​ေလး ခဲယဥ္​းတယ္​။

တံခါးဖြင္​့သံ​ေၾကာင္​့ လွည္​့ၾကည္​့မိ​ေတာ့ ​ေဂ်ာင္​ကု ျပန္​​ေရာက္​လာတာျဖစ္​​ေနတယ္​။

" ျပန္​​ေရာက္​လာၿပီလား ​ေဂ်ာင္​ကုစံ "

" ဟုတ္​တယ္​..ဒီမွာ က်​ေနာ္​ ဝဒ္​ပ႐ိုဆက္​ဆာ ဝယ္​လာတယ္​! "

က်​ေနာ္​သတိထားမိသ​ေလာက္​ ​ေဂ်ာင္​ကုတို႔ သားအမိက ​ေစ်းဝယ္​ရတာကို ​ေတာ္​​ေတာ္​သ​ေဘာက်ၾကတယ္​။

" မိုက္​တယ္​​ေနာ္​.. "

" ဘာစာ႐ိုက္​ဖို႔လဲဟင္​? "

" အင္​း​ေနာ္​..ဘာ႐ုိက္​ရမလဲ မသိဘူး "

သီခ်င္​းစာသား​ေတြ ႐ိုက္​ၾကည္​့ရင္​
​​ေကာင္​းမယ္​။

" အာ..ဟုတ္​ၿပီ!ဂ်ီမင္​းစံအတြက္​
အိမ္​​ေျပာင္​း အ​ေၾကာင္​းၾကားစာ
႐ိုက္​​ေပးမယ္​ "

" ဟမ္​..ဘာလို႔? "

" ​ေဟာဗ်ာ..ၿမိဳ႕ႀကီးထဲမွာ ဖုန္​းနံပါတ္​မ႐ွိ အိမ္​လိပ္​စာမ႐ွိ ​ေနမလို႔မ်ား စိတ္​ကူး​ေနတာလား?!ဂ်ီမင္​းစံ! "

" ဒီအ​ေၾကာင္​းၾကားစာ​ေတြ႐ိုက္​မၿပီးခင္​..က်​ေနာ္​အိမ္​​ေျပာင္​းသြားရင္​​ေရာ? "

" ခင္​ဗ်ားကလဲဗ်ာ~~ "

က်​ေတာ္​စလိုက္​​ေတာ့ သူ႔မ်က္​ႏွာ​ေလး ညႇဳိးက်သြားတာနဲ႔ က်​ေနာ္​ကပဲ ျပန္​​ေခ်ာ့လိုက္​ရ​ေရာ။သူနဲ႔က်​ေနာ္​က သိပ္​ၿပီးမရင္​းႏွီး​ေသးတာမို႔ အားလည္​းနာတယ္​
လုပ္​ခိုင္​းရမွာ။က်​ေနာ္​့ခ်စ္​သူဆိုလည္​း တစ္​မ်ိဳး​ေပါ့။

" ​ေနာက္​တာပါ..​ေဂ်ာင္​ကုစံရယ္​..က်​ေနာ္​့ကို အ​ေၾကာင္​းၾကားစာ​ေလး ႐ိုက္​​ေပး​ေနာ္​..ဒါ​ေပမယ္​့.. "

သူ႔မ်က္​ႏွာ​ေလးက စုပုတ္​ပုတ္​နဲ႔..က်​ေနာ္​့ဘက္​ လွည္​့ၾကည္​့လာ​ေတာ့..

" ဟို..အလုပ္​လာ႐ႈပ္​သလို ျဖစ္​မ​ေနဘူးလား?ဟို..က်​ေနာ္​့​ေၾကာင္​့ အ​ေႏွာက္​အယွက္​ျဖစ္​​ေနပါ့မယ္​ "