Миний донтой Жон Жонгүг

Эмээ хувцас

Өрөөнөөсөө гарахаас ч ичиж байхад яаж сургуулийн хаалгаар орох болж байнаа . Яаж ийм аймшигийн хувцастай хичээлд суухын хүүхдүүд намайг танихгүй байхвийдээ арай юмаа.

:болсонуу чамайг 10миниут хүлээлээ

Би: за буулаа. Ах нар шоолох байхдаа за гайгүйдээ Жон Жонгүг хариугаа авнадаа би. Өрөөнөөсөө гаран доош буухад бодсон ёсоор ах нар минь намайг элэгээ хөштөл шоолж инээсэн ахххх ичиж үхэх нь муу тэнэг Жонгүг гараад Жин ахын шинээр авсан машинд суун сургуулийн зүг хөдөллөө.

Тэхён: миний дүү яах гэж ийм хачин эмээ хувцас өмсөж байгаан

Намжүүн: өчигдөрийнх шиг богинохон хувцастай байснаас энэ нь ч дээр юмуу

Би: за болиочдээ ичиж ядаж байхад Тэхён убба хөөрхөн дүүдээ шилээ өгчих тэгээд шинээр шилжиж ирж байгаа хүний дүрд ороод долоон хоног болоод л болчихы тэгий тэ ер нь л тэгий тэгээл болоо no problem

Жин: би сонссон шүү Жонгүгийн дургүй их л хүрж дээ ийм юм хүртэл өмсгөө

Тиймээ би тэр тэмцээнд хожигдсоноос болж бас тэр нэг гайтай өдөр шоортоо мартсанаас болж би өвдөг давсан сургуулийн юбка биед минь аймшигтай томдсон Жонгүгийн цамц нэг л их нэвсийсэн хувцас өмсөөд үсээ дээш нь шугаад бөөрөнхийлж боогоод нүүрээ ч будалгүй ингээд явж байна энэ бол загварын төлөө төрсөн миний хувьд аймшигтай хэрэг

Би: ёоох за юу ч гэсэн шилийг чинь авчихая намайг ингээд буулгачих алхаад явлаа гэсээр буугаад ёсстой жинхэнэ бүрэг ичимхий охины дүрд тоглон сургуульруу орон ангируугаа гүйх шахам орж ирээд хамгийн арын суудалд суухад хүүхдүүд бүгд энэ хэн бэ гэсэн харцаар надруу харж байлаа. Хичээл орсоор л багш нар анзаарсан ч би багш нарт чимээгүйхэн хэлээд гуйж байлаа Жонгүг намайг хэд хэдэн удаа ирж суудалдаа суухыг хэлсэн ч би танихгүй царайлаад өнгөрч байлаа өөрөө ийм хачин юм өмс гэчээд өдрийн цайны цагаар ч гарахыг хүссэнгүй ангидаа бүгнэ гэхдээ өлсөж үхэх нь энэ Жонгүг надаа хоол аваад ирэхгүй л байхдаа бас л нүүрэн дээр нь баас түрхчихсэн юм шиг хамаг юмаа үрчийлгээд муухай царайлаад суучихаж тэгэхээр уурлачихсан л гэсэн үг дээ яанадаа бас яаж аргаднаа. Би ууг нь яагаачгүйшт ангид бид хоёроос гадна нэг л хүүхэд байлаа нэрийг нь Сүёон гэдгийн манай ангийн сүнс гэгддэг хүүхэд байгаа үгүй нь мэдэгдэггүй багш нарт ч хичээлээ шалгуулж харагддаггүй тэгсэн хэрнээ миний яг дор жагсдаг хүүхэд гэнэт ширээн дээр юм унах шиг болохоор нь хартал ашгүй хэн нэгэн надад талх болон сүү авчирч өгсөн бололтой гэхдээ хэн бэ Жонгүг л байлгүйдээ гээд амтархан идээд хөөрхөн Жонгүгийгаа ямар хөөрхөн болох яаж аргадах тухайгаа бодож байлаа. Хичээл тарах болсныг илтгэж хонх жингэнэх чимээ дуулдаж багш гарч анги шуугиж эхлэв. Би Жонгүгт бүгдийг нь гартал хүлээж бай гэсэн зурвас бичээд хичээлээ цэгцэлж байтал

: Жонгүгаа явахгүй юмуу гэх үгэнд цочиж орхив нэг тийм жихүүдэс төрүүлэм надад хэлээгүйлдээ гэхдээ л ^Чи хурдан гараач би энэ охиныг хүчиндэх болно^ гэж байгаа юм шиг л

Хичээл тараад цаг болчихоод байхад энэ Жүхёг(зохиомол дүр болно) явж өгөхгүй юмаа яг миний бодсон шиг боллоолдоо шалгаж үзнээ утасаа ширээн догуураа хийгээд ангиас гараад доошоо нэг давхарт ирэхэд нөгөөдөх чинь яг урдаас гараад ирдэг байнашт энэ эргүү Жонгүг найз охиноо зүгээр ингээд явуулчихаж байгаан байхдаа

: хөөе шинэ охион хаашаа явахын би хүргээд өгий

Би: би ариу цэврийн өрөө орох хэрэгтэй байна

: за хурдлаарай би яараад байна

Би: заа гээд ороод нилээн удлаа бараг 10 миниут гэнэт хаалга хүчтэй түлхэгдэхэд би цочсондоо болоод хөл хальтраад шалан дээр уначихав

: чи намайг ямар удаан хүлээлгэвээ даанч хаалга чинь их хэврэг юм би удаан тэсэхгүй нь надруу ойртож байхад нь ардаас нь хэн нэгэн нөгөө юуруу нь өшиглөчихөв би ч хэсэг гайхаж байтал надруу гүйж ирээд босгоод зүгээр биздээ гэхэд нь Жонгүг гэдгийг мэдээд сэтгэл уужрах шиг л болов гадаа байдаг модон сандал дээр суугаад хоёул юу ч дугарсангүйд нь

: ямар удаан ирдэг юм би чамайг найз охиноо инээд хаях нь л гэж бодлоошт

Жонгүг: би нилээн удаан харсан лдаа чи баруун Жүхёг зүүн талаар явсан ширээн доогуур чинь утас чинь байхыг хараад буцаад ирэхийн байна гэж бодоод суугаал байсан тэгээд удаад байхаар чинь хайгаад тэгсэн чи тийм байдалтай газар хэвтэж байсан