Bölüm:3

56 6 1
                                    

Medya:Barlas(fotarafdakini kimdigini bildinizmi?)

  Evin kapisini kapatim anahtari çantama atdim,çantami iki omzuma alip evin bahçe kapisini açip çikdim.

Sokakda okula dogru ýürüyodum ama aklim hala dünkü olaydadi.

Okulun önüne geldigimde bahcede oturan ceteýi gördüm ciddi bi şey konuşyodular galiba haraketlerinden anladim akiliýim ben ýa.

Onunla göz göze geldigimde birden icim ürperdi dünkü olaý geldi aklima,o bir katildi dimi?Daha fazla onunla göz temesina girmeýil gözlerimi ondan çekdim ve koşa koşa okulun icine girip sinifa geçdim,ee hic kimse yokdu tabi dersin başlamasina daha vakit oldugu icin çogu ýa kantinde yada bahçedeydi.

Kafami dinlendirmek icin muhteşem bi zaman.

Sirama gecip kulakligimi cikartip,telefonuma takdim rastgele bi şarki acip kulagima tikdim ve sirama kafami koýup gözlerimi kapadim.

Beş dakika sonra kulakligim kulagimdan cikartilmasiýla kaşlarimi catip kafami siradan kaldirdim.

Karşimda onu görmemle yutkundum sinifda kimse yokdu ve ben onunla baş başa kalma istedigim son şeydi.
Hemen yerimden kalkip yanindan gecip gitmeýe kalkdim ama hemen kolumu tutup kendine döndürdü.

"N-ne ýapyosun birak kolumu!"ah lanet olsun kekelemişdim,bu dedigim onu eglendirmiş gibi gülümsedi ve kolumu sıkmaýa başladi.

"Sencede senin bana anlatman gereken bi şey ýokmu?"dedi sakince ama bu sakinliginin ardinda bi şeý ýatiýodu.Ona en anlamsiz bakişimi ýolamaýa çalişirken"bi şey yok!"dedim.

Işde bu onu sinirlendirmişdi ve kolumu cok fazla sıkdigi icin canim aciýodu,"birak kolumu canimi açityosun!"dişlerimin arasindan tisladim.Kahka atdi ve kolumu ýetmezmiş gibi dahada fazla sıkdı"inan bana bundan fazlasini bile ýaparim,bu ýartdigim aci onlarin ýaninda sinek isirgi gibi gelir!"diýe korkunc bi katil gibi konuşdu.Ah zaten öýleýdi.Kolumun acisindan gözümden bi damla ýaş akdi onun ardindan bi sürüsü geldi.

"Şimdi daha fazla canin acisin istemiýosan,gördûklerini polise ýada başka birine anlatirsan.... o zaman kork benden!"diýip kolumu birakip gitdi.Işde bu olacaklardan korkuýodum.Kolumu ovuşdurup ýerime gecip oturdum,birazcik havam vardi onuda o pislik mahvetdi.Şimdi okuldanda gidemem zaten okulda ikinji günümdü!Allah kar etsin seni pis katil.

*****************************
Okuldan çikip evime dogru ýuruýodum,hala aklim bu sabah olanlardaýdi adama bak ýa resmen beni tehdit etdi inanamiýorum.Pislik ýüzde ýüz haývansal insan gibi anasi babasi iýi  ýetişdirememişler galiba,ýada annesi ve babasi onu ýaparlarken bi kaç malzemeýi unutmuşlar.Aý neýse ne elalemin çoçugundan bana ne ki sonuça.

Evimin oldugu sokaga geldigimde adimlarimi hizlandirdim çabuçak avime varip duş alip tüm huzursuzluklarimi akitmam lazimdi.Evimin önüne gelmişdim,bahce kapisindan iceri girecekken birinin sesini duýdum"abla abla?"arakami döndügümde 13 14 ýaşlarinda çoçuk seslenýodu ýinede emin olmak için"banami diýorsun?"diýe sordum çoçuk kafasini salaýip ýanima geldi."abla telefonunu verirmisin annemi ariýcam kaýboldumda lûtfen!abla"biraz dûşûndûkden sonra ona verdim.

"Heý durr!Nereýee kacmaa dur diýorumm sana,Telefonumu ver bari!"off allahim bi bu eksikdi şimdi.Sokagin oratsinda durup elerimi dizime koýup soluklandim.Ve sinirle aýagimi ýere vurup saclarimi çekişdirmeýe başladim"Seni bücür o tekefonun fiýatini bilýomusun?Seni bi ýakaliýim anani aglaticamm!Barii başka şeýimi çalsaýdin internet paketim bile bitmedi insafsiz allahindan bul!"diýe boş sokakda bagirdim.

"Salak oldugunu biliýodum,ama deli olduguna şimdi şahit oldum."arkamdan birin konuşmasiýla korkuýla arkama bakdim"hay sikiýim böyle şansi"diýe icimden homurdandin,kizim elif neler diýosun sen kendine gel.

"Sen kendine bak önce!"diýip ýerde ýatan çantami alip omzuma asdim."kendime ben her gûn aýnada bakdigimda görûyorum zaten,..yoldan cekilecenmi yoksa seni eziýimi!"dedi.

Sinirle arabasinin ýanina vardim aýnadan kafasini cikarmiş bana bakan katile laf sokuşmam ne kadar mantikli bilmiýorum ama sinirimede hakim olamiýorum.

"Al işde çekildim!"dedim ve bi adim atip gidecekken durdum ve arkama bakip"o sokak sana girer inşallah!"diýil ayagimi götûme vura vura eve kadar koşdum.

Eve vardigimda portmantoýa(ýada neýse)çantami ve anahtari koýup salaona gecip kendimi televizýonun önündeki koltuga atdim.

"Telefonumda gitdi off boş yerden iş acdi bu bûcür bana!Herşeý o katil bozuntusu ýüzünden ugursuz gibi benide lanetledi."diýe tüm gece boýunca söylenip durdum.

Gece oldugunda mutfakda bi şeýler atişdirdim ve yukari odama çikip bilgisaýardan dizi izlemişdim.Simdi ise kendimi ýataga atip uýkuý muhtaç gözlerimi yumdum,gözlerimi kapatdigim an diş kapinin zil çalmasiýla korkuýla gözlerimi acdim.Bu saatde kim gelmiş olabilir ki?

Hem burada tanidigim kimse ýokdu,kokruýla ýatakdan kalkip.Odamdan çikdim ýawaşca merdivenlerden indim,ve yawaşlikla mutfaga gecip elime işe yarar bi şeýler aradim ve buldumda.Tava!

Kapinin önüne varip"kim oo?"diýe bagirdim ama bi cevap gelmemişdi bununla kokrum git gide cogalirken yawaşca kapinin kilidini acip kapiýi aralayip dişariýa bakdim.

Ve gördûgüm kişiýle kanim cekilmişdi(yada donmuşdu).

♡OY VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN LÜTFEN♡

☆SIZI COKKK SEVIYORUM CANLARIMM😍😍😍☆

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 17, 2019 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

KARANLIK AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin