He's Going To LOVE Me,.....SOON!!! (COMPLETED)

Chapter 44 "Mixed Emotions"

A/N: hey guys! here it is! enjoy this chapter.

ATTENTION: gusto ko lang po ipaalam sainyo na malapit ng matapos ang story na ito. I'm not sure kung aabot pa ng hanggang Chapter 50. hehe ngayon palang gusto ko ng magpasalamat sainyong lahat. I really appreciate na sinubaybayan nyo ang story na ito. I love you all. 

(ELLE'S POV)

ang aga-aga eh andito kami ngayon sa labas ng bahay nila jest

eto kasing si mille ayaw paawat sunduin daw namin si jest isurprise daw namin para matuwa at mabawasan ang lungkot.

nakabukas yung gate kaya nakapasok kami agad pero napatakbo kami papasok ng bahay ng marinig namin ang sigaw ni sir pogi.

O ______ O 

ganyan ang itsura namin ng makita namin si sir pogi nakaupo at si jest walang malay sa kandungan nito at tinatapik tapik ito upang magising.

dali-dali kaming lumapit at parang natauhan si sir pogi ng makita kami.

kitang kita namin ni mille yung takot sa mga mata nya at halatang wala sa sarili nakatingin padin kay jest.

"justin! ano pang tinutunganga mo dyan! dalhin na natin sa hospital si jest!" sigaw ni mille

agad itong tumayo buhat si jest at dinala papunta sa kotse. at hindi malaman kung san ilalagay si jest.

"ako na ang magdadrive baka mapaano pa tayo kung ganyan ka." nagmamadaling sabi ni mille

sumakay din naman ako agad sa harap katabi ni mille at nakatingin lang ako kay jest ang putla nito.

"ano bang nangyari? bakit nagkaganyan si jest." medyo kinakabahan na tanong ko

si justin pilit padin na ginigising ito. hawak nito ang kamay ng asawa ngunit nanginginig ang mga kamay nito.

"naguusap lang kami bigla syang nagcollapse." sabi nito ng hindi ako tinitingnan 

mabilis kaming nakarating ng hospital at dinala sa Emergency Room si jest.

***HOSPITAL

(JUSTIN'S POV)

andito kami sa labas ng E.R. ngayon ininitay lumabas ang doctor at kung kamusta ang asawa ko.

buti nalang dumating ang mga kaibigan nya kundi hindi ko alam ang gagawin ko. sobra yung kaba ko ng mahimatay sya kanina. parang tumigil ang mundo ko ng makita ko syang walang malay.