Unforbidden Love

Chapter 2

Lylia Point of View

"Amara gising!" Malakas na wika ko sabay uga sa kanya upang magising siya.

Ano kaya ang magandang gawin para magising nang maaga itong babaeng ito? Mag lagay kaya ako ng aso dito, tapos tuwing umaga papadilaan ko muka ni Amara sa kanya, ano sa tingin nyo? Kung ayaw nyo nang aso pusa nalang kaya?

"Hoy!" Sigaw ko ulit. "Ayaw mong gumising." Sambit ko sabay nagpakawala ng hininga. "Kung ayaw mong gumising bahala ka diyan ikaw mag luto nang kakainin mo ngayong araw!" Malakas na wika ko at umalis na sa kanyang silid.

Hindi ko sinabi iyon kasi galit ako sa kanya, kailangan ko lang talagang puntahan si Tita ngayon, may kailangan daw siyang sabihin. Hindi ako ipapatawag ni Tita kung wala siyang kailangan o kung hindi naman talaga importante ang kaniyang sasabihin, para kay Tita 'Time is Gold' kaya bawat segundo ata meron siyang ginagawa? I dont know but I solute Tita.

...

Amara Point of View

"Hoy!" Sigaw ulit nya. "Ayaw mong gumising." Sambit niya pa at bigla siyang tumigil "Kung ayaw mong gumising bahala ka diyan ikaw mag luto nang kakainin mo ngayong araw!" Malakas na wika niya pa at lumabas na sa aking silid, bigla naman akong napabalikwas nang gising.

"Hindi pwede." mahinang sambit ko sa aking sarili, ngunit huli nako wala na siya sa aking silid.

I know how to cook, pero bihira lang maging maganda ang kakalabasan nang luto ko, sometimes over cooked tapos minsan naman ay kulang o sobra sa timpla. Pag ako ang nag luto mag kakaroon nang world war three sa kusina namin!!

"Woy Lylia!!" Malakas na sigaw ko at bumaba na papuntang kusina.

"Bakit?" Pag tatanong niya.

"Saan ka pupunta?" Pag tatanong ko rin, nakasoot lamang siya nang pang porma niyang damit saan naman kaya siya pupunta?

"Aalis hindi ba halata?" Pag tatanong niya ulit, ano ito panay tanungan?

"Saan ka ba kasi pupunta?"

Sige Amara push mo yan wag nyong tapusin ang tanungan sa isat isa.

"Dami mong tanong sige aalis nako bala ma late pako dahil sayo." Wika niya at lumabas na sa bahay.

Nako po wala na talagang mag luluto, kung mag order nalang kaya ako sa labas? Hindi pala pwede kasi lowbat cellphone ko sira pa iyong charger tinatamad akong lumabas!! No choice kailangan ko talagang mag luto, wala naman ngayong stuck nang pansit canton, lucky me, hotdog at ilog pano na ito?!

...

Lylia Point of View

"Hija pasok ka na." Pag salubong sa akin ni Tita nang buksan niya ang pinto.

"Tita bakit nyo po ba akong pinatawag?" Magalang na tanong ko.

"Upo ka muna diyaan sa upuan mag titimpla muna ako, ano gusto mo coffee or juice?" Pag tatanong nya sakin.

"I prefer juice Tita." Wika ko at si Tita naman ay pumunta na sa kusina.

Parang ang lungkot nang muka ngayon ni Tita ano kayang nang yari? May nangyari nga ba? Bihira lang maging ganyan ang muka ni Tita, lagi kasi si Titang nakangiti.

"Hija eto na ang juice mo." Sambit nya at ipinatong ito sa mini table na nasa aming harapan. "Gusto ko lang sanang humingin nang pabor sayo Hija." Wika nya pa.

"Ano po bang klaseng pabor?" Naguguluhang sabi ko.

"Magagawa mo bang pag batiin kami ni Amara? O kahit pag usapin lang." Naluluhang wika niya.

"Hindi ko alam kung may magagawa ako Tita, pero gagawin ko lahat nang makakaya ko para matulungan kayong magkabati."

Mukang nag away nanaman sila, about saan naman kaya pinag awayan nila ngayon? Dati nag away sila dahil ayaw pag aralin ni Tita si Amara sa Rizal.

...

"Ineng kukunin mo na ba ito?" Pag tatanong sa akin ni manong.

"Paki dagdagan pa nga po ng 1 kilo." Wika ko sabay hanap ng wallet ss hand bag ko.

"Ineng di ba masyadong marami ang 5 kilo na fries sa inyo?" Naguguluhan niyang sambit, matagal na kaming suki ni manong. Alam ni manong na kaming dalawa lang ni Amara ang mag kasama sa isang bahay.

"Hindi yan manong kami pa ba." Sambit ko habang nakangiti sabay abot ng bayad para sa bibilhin ko.

...

Amara point of view

Pesteng guide book ito mali mali sinasabi! Ilang beses na kong nag paulit ulit mag luto ng adobo bat di ko magawa?! Bat ang asim ng adobo ko?!

"Bwiset!" Wala sa sariling naisigaw ko.

Naiinis nako, gutom na gutom na kasi talaga ako, tapos hanggang ngayon wala pa si Lylia ayoko talagang lumabas!

"Amara?" Pag katok ng isang babae habang binabanggit ang aking pangalan.

"Ate Giselle is that you?" Mahinang pag tatanong ko sabay bukas ng pinto.

Siya nga, si Ate Giselle, what brings her here?

"Amara anong nang yari dito?!" Nag aalala nyang sambit sabay punta sa kusina namin.

"Nag karoon kasi nang matinding laban sa pagitan ko at iyang walang kwentang guide book." Pagalit kong sambit at tinignan ng masama ang guide book na malapit sa kusina.

"Hoy ikaw na babae ka kailan ka naman matututong mag luto kung di mo iniintindi ang bawat letra diyan sa librong yaan?" Pag tatanong niya at sinenyasan akong umupo, sa tingin ko siya ang may ari nang bahay na ito kasi imbis na ako ang mag sabi sa kanya na umupo siya pa ang nag paupo sakin.

"Ginawa ko naman lahat, pero bakit di ko parin maintindihan?" Malungkot na sambit ko.

"Hindi mo ginawa ang best mo bunso." Wika niya sabay haplos nang aking likod.

"How do you know?"

"I just know, I know you well bunso." Nakangiting sambit niya. "Let me help you to cook? I can teach you how." Wika niya pa sabay lapag nang kamay para alalayan ako sa aking pag tayo.

"Thanks ate you made me feel well, yeah I think you're right di ko pa nga ata nagagawa best ko."

"So bago tayo mag luto, mag linis muna tayo para hindi magulong tignan." Pag yayaya niya sa akin.

"Ako na bahala sa pag huhugas at pag aayos nang mga kakailanganin ikaw na Ate bahala sa pag lilinis ng paligid." Opinyon ko, sumang ayon naman siya sa opinyon ko kaya sinimulan ko nang hugasan ang mga pinggan marami rami din itong mga ito ilang beses ba naman akong nag kamali, its okay nobody's perfect better luck next time.