abilerim ve sevgilim mafya!!?

Bölüm 1

Yaz tatilinin sonuna gelmiştik sabah alarmın sesi ile uyandım bir süre tavan ile bakıştıktan sonra ayağa kalktım ve WC ye girerek rutin işlerimi hallettim ve okul kıyafetlerimi giydim

Poyraz abim: Esila hadi kalk okula geç kalma ilk günden

-kalktım abi benide bekleyin

Cem abim:hızlı ol Bücür

Merdivenleri iki şer iki şer inerken bir anda son basamakta ayağım takılıp yere iki metre uzandım barış abim hariç diğer abilerim resmen çok ama çok ciddiyim anırıyorlardı ilk dakikadan sakarlığımı yapmıştım barış abim sinirli bir şekilde yanıma gelerek beni yerden kaldırdı Şirince gülümseyip üstümü düzelttim tam kapıya gidiyordum ki cem abim beni durdurdu baştan aşağı süzdü beni

Cem abim:sanki bu etek biraz(!) kısalmış hıh?

-yok abim ne kısalması aynı boyda hem hadi okula geç kalıcaz birde siz öğretmensiniz yani olmaz böyle

Hemen koşarak ayakkabılarımı giyip poyraz abimin arabasına bindim tabiki de öne binmedim saçmalamayın Doruk abim bir anda kolumdan tutup beni arka koltuğa resmen fırlattı ona sinirli bakıp kollarımı göğsümde bağladım

Doruk abim: oy benim sakar bücürüm bana küsmüşmü

Yanaklarımı sıkarak burnuma öpücük kondurdu bende hemen gülümseyip kollarımı düzelttim ve çantamdan kullaklıklarımı alıp kulağıma taktım sırayla çalmaya başladı camdan dışarıyı izlerken okula geldiğimizi fark ettim arabadan inip bizim kızları armaya başladım her zamanki gibi bizim yerimizdelerdi hemen koşarak yanlarına gidip sarıldım

Kumsal:yağ Esila çok özlemişim ya

Alina:yoğ osolo çok ozlomoşom yo

Kumsal ona göz devirip tekrardan sarıldı kızların hepsi ile özlem giderdikten sonra zil çaldı herkes sınıflara girdi pencere kenarından en arkanın bir ön sırasına oturdum ilk ders kimeydi acaba biz kızlar ile konuşurken kapı açıldı sınıfta kocaman bir sessizlik oldu bu sessizlikten sizde anlamışsınızdır kim olduğunu tabiki de barış abimdi herkes ayağa kalktı

Barış abim:oturun çocuklar biliyorsunuz artık son sınıfsınız şimdi size temelinizi test etmek için tahtada soru sorucam umarım temeliniz iyidir yaz tatilinde boş boş oturmamışsınızdır

Son sözü derken bana bakmıştı bilmiyorlardı ki herkes uyuduktan sonra gizlice ders çalıştığımı

Barış abim:evet Esila gel bakalım tahtaya

Ayağa kalkıp tahtanın oraya gittim abimin uzattığı kalemi aldım akıllı tahtadan en zor konunun en zor sorusunu açmıştı abime ciddi misin dercesine baktım bana kaşları ile tahtayı gösterdi besmele çekerek soruya baktım ilk baş soruyu inceledim galiba baya inceledim

Barış abim:Esila istersen kalemi geri alayım yerine geç

işte o anda sorunun sırrını çözmüştüm

-gerek yok hocam çözeceğim şimdi

Kalemi ustalık ile oynatarak soruyu çok güzel bir şekilde çözmüştüm
abim şaşırsada belli etmedi herkesi tahtaya çıkardı resmen hem en zor soruyu bana çözdür hem de aferim bile deme where is the adalet abicim sonunda zil çalmıştı salak arkadaşım kumsal hala olduğu yerde kıpırdamadan abime hayran hayran bakıyordu gidip koluna bir tane vurdum

Kumsal:YAH! Esila niye vuruyorsun

galiba biraz hızlı vurmuştum

-canım arkadaşım hayran hayran bir yerlere dalmıştında seslendik duymadın bende artık dayanamadım artık nasıl daldıysan yani

Kumsal boğazını temizledi ve abime kaçamak bir bakış atarak yerinden kalktı hep birlikte kantine indik acaba Doruk abim neredeydi dersde de yoktu kızlarla sohbet ederek bubble tea lerimizi içip sınıfa çıktık ders yine soğuk nevale barış abimeydi sınıfa girdiğimizde doruk abim arka sıramızda kafasını sıraya koymuş yatıyordu hemen yanına gittim

-abi ..... Abi

Ses vermiyordu kolunu dürtmeye başladım

Doruk abim:o dürtüp duranın var ya ben a..........

-hop hop abi yavaş gel

Abik kafasını kaldırıp bana baktı sonra tekrardan sıraya gömdü

Doruk abim:esila saçlarım ile oynasana dün gece uyuyamadım ben küçükken uyuyamadığım zamanlar annem hep böyle oynarmış poyraz abim dedi sende oynasana

Gözlerim dolmuştu abimin saçlarını öpüp oynamaya başladım annem ben doğarken ölmüş zaten sonrada babamız olacak o adama def olup gitmişti biraz daha oynadıktan sonra abim derin bir uykuya daldı Barış abim dersi hem anlatıyor hem de bize sinirli sinirli bakıyordu bende derse odaklanıp güzelce dinliyordum arada bir abimin saçları ile oynamaya devam ediyordum saçları çok güzel ve yumuşacıktı bir anda barış abim bağırdı

Barış abim:Esila hemen şu soruyu çık ve çöz

Bu davranışına anlam verememiştim ama o kadar sinirli bakıyordu ki ikiletmek istemedim hemen ayağa kalkıp tahtaya çıktım soruyu ilk baş inceledim sorunun püf noktasını bulduktan sonra çözüp yerime oturdum ah evet matematiğin ve geometrim çok güzeldir en iyi dersimdir ama edebiyatım iğrençtir hatta bir birimizden nefret ederiz bir anda kapı açıldı içeri poyraz abim ve bir tane çocuk girdi sanki bu çocuk bir yerden bana tanıdık geliyordu çocukta bir anda bana bakınca göz göze geldik oha yok artık bu o çocuk gözlerim kocamana açılmıştı yuvalarından çıkacaklardı

Bölüm sonu arkadaşlar umarım beğenirsiniz ilk başlangıçlarım iyi olmasa da devamı güzel gelecek hikayemin lütfen destek olun bana

Acaba yeni çocuk kim?

Esila onu nereden tanıyor ?

Hepsi diğer bölümde iyi okumalar.