"စိုင္းစည္!!!သူငယ္ခ်င္း!!.."
တက္လူခ်က္ခ်င္းစိုင္းစည္ကိုေျပးဖက္မိ၏။
"ဘာျဖစ္သြားေသးလဲ?.ဘယ္လိုျဖစ္ပီးျပန္မလာတာလဲ?ေတာေမွာက္တာလား?လမ္းေပ်ာက္တာလား?..."
"တက္လူ...ေျဖးေျဖးေမးပါ.."
"အျဖစ္သည္းေနလိုက္တာ..ဒီမွာသူကအေကာင္းႀကီးငါ့သူငယ္ခ်င္းကေျခေထာက္မွာဒဏ္ရာနဲ႔ေတာ္ေတာ္ယံုၾကည္ဖို႔ေကာင္းတယ္..."
ခမ္းထက္အျဖစ္သည္းေနေသာတက္လူကိုမဲ့ကာရြဲ႕ကာျဖင့္ေျပာလိုက္တယ္။ဟုတ္တယ္ေလတြမ့္လံုမွာေတာ့ဒဏ္ရာေတြနဲ႔ကိုတကယ္ပဲ.........
"ေအာ္..တြမ့္လံု..အဆင္ေျပရဲ႕လား?.."
"ေျပတယ္..."
ဟုဆိုကာတက္လူကိုင္ထားေသာစိုင္းစည္လက္ကိုစိုက္ၾကည့္ေန၏။
တက္လူခ်က္ခ်င္းႀကီးအပူခ်ိန္ေလ်ာ့သြားသလိုခံစားလိုက္ရတယ္။အထူးသျဖင့္လက္ေတြ။တိတိက်က်ဆိုရင္စိုင္းစည္ကိုကိုင္ထားတဲ့လက္ေတြ...
(ဒါ...ဒါ ဘယ္လိုမ်ိဳးႀကီး ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္း
ကိုယ္ထိတာကို....)
တက္လူလက္ေတြကိုဖယ္ခ်လိုက္ပီးမသိမသာစိုင္းစည္နဲ႔ခြာလိုက္တယ္။
"အားးး...ငါ့ ငါ့ ေျခေထာက္.."
"တြမ့္လံုရရဲ႕လား?...."
ဟုဆိုကာမင္းေနာင္ခ်က္ခ်င္းတြမ့္လံုကိုတြဲထားလိုက္တယ္။
တြမ့္လံု..စိုင္းစည္ကိုၾကည့္ေတာ့စိတ္ပူေနတဲ့ပံု.....
(စိတ္ပူရင္လည္းလာတြဲေလဘာလို႔ဒီတိုင္းၾကည့္ေနတာလဲ?...က်စ္..ဒီေကာင္မင္းေနာင္ကတမ်ိဳး)
"အဟမ္း အဟမ္း...တြမ့္လံုခမ် က်ေတာ့ရဲ႔
သူငယ္ခ်င္းမ်က္နွာမွာတစ္ခုခုမ်ားေပေနလို႔လား?....."
"အဟမ္း..မ. မေပပါဘူး..သြားရေအာင္ေလ...."
အျပန္လမ္းတြင္ေတာ့............
"ထူးဆန္းတယ္!!!..."
"ထူးဆန္းတယ္!!...."
"???..."
"???..."
ခမ္းထက္နဲ႔တက္လူစကားဆံုသြားလို႔တေယာက္နဲ႔တေယာက္ေၾကာင္ၾကည့္ေနမိၾကတယ္။
ခမ္းထက္စကားစလိုက္တယ္
ESTÁS LEYENDO
I Will Bring The Best For You
Ficción históricaLove at first sight ျမင္ျမင္ခ်င္းအခ်စ္...... တကယ္မသိဘူး..... ကိုယ္ေတာ္သူ႔ကိုျမင္ျမင္ခ်င္းတည္းကခ်စ္ခဲ့တာလား? က်ေနာ္ဘယ္သူ႔ကိုမွမတြယ္တာခဲ့ဖူးဘူး...အလြမ္းဆိုတာဘာလဲ?.... က်ေနာ္လို႔မိဘမဲ့အတြက္အခ်စ္ဆိုတာကိုမေတြးခဲ့ဘူး? ဒါေပမဲ့က်ေနာ္..... ေဟာ္နန္းပိုင္ရွင္...
