kararsız

Balık Ekmek.

  "Hastayı getirin...Sarsmayın.."

   "Doğu..Oğlum dayan..Nolur..Dayan.."

Etrafta koşuşturanlar..ağlayanlar...başım dönüyordu..Ama gözlerimi açmakta bile zorluk cekiyordum..Neredeydim ben?Doğu ya ne oldu..Ben nerdeyim?Doğu nun annesinin sesini duyuyordum..En son dersten çıkmıştım.Doğu beni kapida bekliyordu.Sonra bir sürprizim var demişti..Başım..hatırlamıyorum

3 Saat önce.

Almira'nın gözünden

'Şimdi güzelce dersine gidiyorsun..Bir saat sonra seni kapinin önünden alacagim çünkü bir surprizim var sana..Sakın ders dinlerken beni düşünme ha sonra annenden laf işitmek istemem.Kizimin aklini aliyorsun diye"

Bunlari söylerken yüzünde muzip bir gülüş vardi.Gülümsemesi beni benden alirken nasil onu dusunmememi isterdi benden?Hadi canim sende..

"Ukala...Tamam zaten su an için senden başka arkadasim olmadigindan sana bagliyim..İstemesemde kabul ediyorum bay ukala..Hem ne sürprizi bu?"

"Aslında çok sürpriz sayilmaz.Benim için çok özel bir yere götürmek istiyorum seni.Bugün senin günün bayan çok bilmiş hadi geç kaliyorsun."

"Tamam ozaman ben gidiyim .Görüşürüz.."

Bunu söylerken bile agzim kulaklarimdaydi arkami döndüm. Bahçe kapisini araladim.Sonra tekrar döndüm.

"Doğu"sanirim biraz fazla bagirmistim o heyecanla..Çünkü yoldan gecen iki küçük kizda dönüp bana bakti.Gülümsedim,onlarda gulduler ve yollarina devam ettiler.Bu sirada Doğunun siritan suratini gormemle kendime geldim.

"Efendim"

"Gulmesene yaa..ben sadece şey demek istedim..Teşekkürler..

"Ne demek efendim bu daha ne ki"

Göz kirpti sonra arabasini surdu.

Bende kapidan içeri girip yeni hocamla tanismaya gittim..

Aslında evi anneminki kadar buyuk degildi ama hatiri sayilir derecede zengin olduğunda belliydi.

Kapida beni hizmetci karsiladi.

"Buyrun calisma odasında sizi bekliyor "

Yukari ciktim aralik olan kapidan iceri girdim.Masada oturan hocamla ilk karsilasmam çokta iyi olmadi desem yalan olmaz.

"Kapiyi çalmaya ogretmedi mi annen sana

"Ben ozur..dilerim..Aralik görünce bide şey asagida beni beklediginizi söylediler oyuzden biraz..

"Tamam çok gereksiz cümle kullanmana gerek yok degil mi ..Ben 23 senedir hocalık yapiyorum senin gibi kaç öğrencim oldu bir bilsen..Kimi doktor..kimi mühendis..arayan soran yok yenilerini yetiştirmeye tövbe ettim artik.Ayla olmasa seninde sansin yoktu küçük hanim..en ufak hataya tahammulum yoktur bilesin simdi otur karsima derse baslayalim..

Sanirim biraz dertli bir hocaya denk gelmistim..Ama alanında en iyisi olduğu belliydi..İdealist ve karsilik bekleyen ..Hakliydi kim bilir kaç ogrencisine ne emekler vermişti kaç okulda calismisti sonunda ne kadar paraya pula ihtiyacı olmasada ufak bir ilgi bile yeterdi onun için..Bu kadar yasadigi şey belli ki artik herkese karsi on yargili yapmisti onu yada huysuz bir ihtiyara çevirmişti kim bilir...her zamanki gibi bir bakistan bir sözden neler cikariyorum kendime bile şaştığım zamanlar olmuyor değil tabi..Ama sunu da söylemeliyim bir şey hariç hic bir tahmininde yanilmamistim..o bir şeyde babam hakkindaydi ama konuşmamak en iyisi sanirim..

     Ders çok iyi gecmisti benim için o kadar güzel ve akilda kalici anlatıyordu ki dinletmesinide biliyordu ,bir saate neler sığdırmıştık..

"Tamam bugunluk bu kadar yeter..İyi bir dersti Aferin sana..seninle birseyler becerilebilir aslinda. Neyse bir dahaki derse görüşmek üzere simdi kapiyi kapat ve cik."

" peki efendim..benim icinde güzel bir ders oldu çok tesekkur ederim görüşürüz,kendinize iyi bakin"

Son sözümü dedikten sonra afalladi ve yüzüme bakti.Ne olduğunu anlayamadim..Sonra gözlükleri ni cikartip masaya koydu ve bana bakarak gulumsedi..geldiğimden beri ilk defa guluyordu sanirim

"Sende kendine iyi bak"

Bende guldum ve disari ciktim.Hizmetçi bana kapiya kadar eslik etti.sonunda kendimi disari atmistim..Doğu kapida beni bekliyordu.gulumsedim ve arabaya bindim.

"Ee nasildi ilk ders?"

"Aslında tuhafti..hocamin biraz tuhaf biri olduğunu soylesem daha doğru olur ama çok verimli geçti"

"Senin adina sevindim"

"Sağol, simdi nereye gidiyoruz"

"Ha doğru ya,balik ekmek severmisin?"

"Bayilirim.."

"Ozaman benim kafa dinlediğim ikinci mekanima gidiyoruz."

"Peki kaptan sen bilirsin"

  Ve arabayi kendi mekanina sürdü..

Bir deniz kiyisinda durduk sakin ve güzel bir yerdi..beni balik ekmek satan bir arabanın önüne goturdu..Adamla selamlasti sarildi..buda mi tanidigiydi.? zengin bir çocuktan beklenmeyen çevreye sahip olduğunu söylemem lazim..

"Müfit abi,iki balik ekmek bize"

Sonra bana döndü.

"Galiba mekanlarima beraberimde getirdigim ilk kizsin değerini bil."

"Hadi ya..peki bunu neye borcluyum bakalim?

"Bilmem bugün içimden ne gelirse onu yapiyorum ne istersem..ve istediğim şey bugün seninle olmak galiba yeterince acik oldumu?"

"Sayilir"

Gulumsedim ve denize bakmaya basladim. "Al oğlum hazir"

"Sağol abim ellerine saglik"

Balik ekmeklerimizi de alip banka oturduk.

"Zengin bir ailenin çocuğundan beklenmedik yerlere takiliyorsun?"

"Kendimi O ailenin çocuğu olarak gördüğümü kim söyledi"

Durdum.Bir şey söylemedim..sonra o başka bir konu acti aksama kadar onunla oturdum sonra arabaya bindik ve eve doğru yol almaya basladik..

En son hatirladigim uzerimize gelen arabanin farları oldu..

!!!!!!!!karakterde değişiklik yaptim..Doğu için;Andrew Garfield

                Almira için;Brenda Asnicar oldu....')