rêveries (an epistolary)

#rvrsWP || 3.08

𝚂𝚊𝚖𝚎 𝙳𝚊𝚢 || 𝚃𝚞𝚎𝚜𝚍𝚊𝚢 || 𝟿:𝟹𝟸 𝙿𝙼

        "ARE YOU alright?" nag-aalangang tanong sa kanya ni Novem. "Namumula ka, e."

        Nakabalik na pala ito nang hindi niya namalayan. Agad niyang ni-lock ang phone niya bago iyon ilapag sa ibabaw ng mesa.

        "Wala, wala." Matipid siyang ngumiti. "It's just something Fia said."

        Nangunot ang noo nito. "Fia as in Sofia?"

        Tumango siya. "Yep. We stayed in touch kahit pa madalang na kami magkita."

        "Professional dancer na siya, 'di ba? I heard she's been around conducting workshops." Sumimsim ito ng red wine mula sa baso.

        Napangiti siya. "I didn't know you kept tabs on everyone."

        "Well, I was the student council president. Old habits die hard." Inubos nito ang natirang laman ng wine glass. "Besides, I only kept tabs on those who were close to you back then."

        Nasamid siya sa iniinom na wine. "Ha?"

        Nangingiting umiling si Novem. "Anyway, your workmate was right. Maganda nga rito, lalo na 'yong ambiance."

        Tumango siya. "Actually, hindi ko rin alam na p'wede na palang kumain dito sa veranda. Like I told you before, ngayon lang ako nakapunta dito."

        Umayos ito ng upo. "Pasado ba sa 'yo 'yong menu?"

        "Oo naman. Sakto lang 'yong seasoning ng chicken risotto, pati 'yong beef kanina. Wait nga, bakit ako?" Bahagya siyang natawa. "Mas magaling ka kaya sa 'kin pagdating sa ganito."

        Nakagat niya ang sariling dila. Awkward, e.

        Sa halip na mailang, ngumiti pa nang magaan si Novem. "Siguro mas magaling ako, pero mas may tiwala naman ako sa 'yo."

        Siya naman ang napasimsim ng wine nang hindi oras. "Ano nga palang sabi ng manager? Ang tagal niyo ring nag-usap, a?"

        "Willing naman daw silang mag-cater. Saka, puwede rin silang gumawa ng menu para lang do'n sa event."

        "Okay naman na 'yong menu nila, e." Inubos niya ang alak sa baso niya. "Sobrang lambot ng manok."

        "Well, you've always loved chicken," pang-aasar nito. "Kulang na lang, tubuan ka ng pakpak, e."

        Umihip ang malamig na hangin. Hindi niya naitago ang panginginig. Napayakap pa siya sa sarili.

        Natigilan siya nang makitang naghuhubad ng jacket si Novem.

        "Hala, 'wag na." Parang alam na niya ang binabalak nito.

        Hindi nito pinansin ang pagtutol niya.

        Tumayo ito at pinatong ang jacket sa balikat niya. "It's fine. 'Wag ka ngang mahiya. Ako ang nagdala sa 'yo rito, e."

        Bumuntonghininga siya. Sinuot niya ang jacket habang bumalik naman sa pagkakaupo si Novem.

        "Salamat." Tinitigan niya ang lalaki bago huminga nang malalim. "Hindi pa ba nila tayo pinapaalis?"

        "Hindi naman. Dessert na lang naman kasi, e," matipid nitong sabi.

        Lumapit sa kanila ang isang waiter at naglapag ng dalawang platitong naglalaman ng tig-isang slice ng tiramisu.

        "Actually, sir, paki-take out na lang nito." Tinuro niya ang tiramisu bago sumenyas. "At saka, paki-split na lang 'yong bill." Ngumiti siya.