The Promise (the promise from the past )

Prologue

Prologue:

"Bilisan mo ang pag takbo! Maabutan na niya tayo!" Sabi ni justine habang nakahawak sa kamay ko .

"Tin......tin pagod na ... ako! Pahinga muna tayo!" Hinihingal kong sabi

"Hindi maari! Hindi ako makakapayag na masaktan ka niya " pero hindi rin ako makakapayag na masaktan ka ng dahil sakin. Kaya sumunod nalang ako

" b-bakit tayo tumigil?" Tanong ko sa kanya..

" sh*t wala na tayong mapupuntahan. Pag lagpas pa ng bangin na to ang isang daanan." Naiinis niya sabi

Sinilip ko ang bangin at sa tingin ko tubig ang nasa ilalim dahil naririnig ko ang pag agos . Hating gabi na pano kapag nag kahiwalay kami?

" mga bata! Nasan na kayo?! Hindi niyo ako matatakasan.!" Isang tinig na galing sa malayo.

" halika -- dito ka lang at wag na wag kang gagawa mg ingay " itinago niya ako sa likud ng mga halaman

" t-teka i-iiwan mo ako? Ayoko natatakot ako!" Hinawakan ko ang laylayan ng manggas niya .

" hindi kita iiwan. Babalikan kita pangako." Isang simpleng salita pero nakapag pagaan ng loob ko

"Promise?" Paninigurado ko . Ba! Baka mamaya niloloko niya lang ako

"Mga bata!" Natatakot ako kaya niyakap ko siya

" shhh ... promise babalikan kita eto lagi mong suotin para lagi mo akong kasama" isinuot niya saakin yung kwintas niya at hinalikan ako sa noo saka pumunta sa dulo ng bangin.

"Justine! Nakita rin kita akala mo siguro matatakasan mo ako no? Nasan na yung babaeng kasama mo?" Lumakad siya papalapit kay justine at itinutok ang baril. Tinakpan ko ang bibig ko para hindi makagawa ng ingay pinanood ko lang sila tulad ng pangako ni justine babalikan niya ako.

"Wala... sa iba siya dumaan kaya hindi mo siya makikita dito!." -justine

"Wag kang mag alala makikita ko rin siya ang mabuti pa sabihin mo nalang saakin kung saan nakalagay ang mga papeles ng iyong ama"

" wala yun dito nasa america kasama ni mom " -justine

"Sinungaling! Hindi mo ako maiisahan bata"

"Totoo ang sinasabi ko wala yun dito" -justine

" kung ganon ay wala na pala akong pakinabang sayo. Mabuti pa mamatay ka nalang " . At isang malakas na putok ng baril ang aking narinig kasabay non ay ang pag ka hulog ni justine sa bangin.

"Justineeee!!!!!"

" Aipreme!!! Gising!!! Aipreme Hernandez!!!"

Booggssshh

"Aray! Lori Ganda ng good morning mo damang dama ko!" Tumayo ako mula sa sahig at umupo sa kama.

"Pano kasi! Sigaw ka ng sigaw diyan ayaw mong gumising!" -lorien

" napanaginipan ko kasi ulit si justine--- lori" tumungo ako at hinawakan yung kwintas

"Jusmeyo! sampung taon na ang nakakalipas hindi ka pa nakakamove on sa pang yayaring yon? Wala na si justine patay na yun impusibleng mabuhay pa yon sa nangyari kung bumagsak lang siya sa tubig sa bangin maniniwala pa ako pero may tama siya kaya pusibleng wal----" naiinis ako! Kaya hindi ko na siya pinatapos

"Buhay siya lori! Nangako siya saakin ! Babalik siya!" Agad akong kumuha ng towel at nag tungo sa cr para mag shower.

Hi! Im Aipreme Hernandez , 18 years old . Second year college course ba? Culinary.

Sino si Justine? Boy bestfriend ko dalawang taon ang tanda niya saakin. Sampung taon ko na siyang hindi nakikita simula ng pang yayari na yon mahirap man isipin pero kailangan kong maniwala na buhay pa siya. Bakit? Nangako siya e at pinang hahawakan ko yon.

Pag patapos kong mag shower , mag bihis at mag ayos hindi naman ako nag mmake-up ayoko nangangati kasi ako . dumaretso ako sa kitchen at naabutan ko di lori na nag aayos ng break fast. Lorien Hernandez ang totoo niyang pangalan hindi ko siya kapatid pinsan ko lang .

" sorry kanina ha.. oh kain ka na at baka malate ka pa" bait naman.. hmmm egg , bacon , hotdog , rice and bread . Ano kayang kukunin ko? Ah! Lahat nalang maliban sa rice. Hindi ako nag r-rice sa umaga bread , egg at bacon lang minsan lang yung hotdog.

"Bakit wala ka bang pasok ngayon?" Tanong ko habang nag lalagay ng food sa plato ko.

"Nope hindi ako papasok --- pinapapunta ako ni dad sa company para sa fiance ko " wala namang bago .

"Arrange maried nanaman?" Paninigurado ko

"Yeah. Pag tapos mo diyan paligpit mo nalang kay manang ha. Hinihintay ka na ni manong " pag kasabi niya non ay umalis na siya.. mag aayos ata..

Nag madali na akong kumain at uminum ng milk pag katapos ay nag toothbrush saka sumakay sa kotse.

"Good morning maam" -manong driver

"Morning too manong. lets go" masayang sabi ko

Habang nasa biyahe wala akong ibang ginawa kundi alalahanin si Justine kamusta na kaya siya . Napatingin ako sa labas at may makita akong isang lalake si....

Justine?!

"Manong! Stop the car!"

"Bakit po?" - manong

"I said stop the car!" Itinigil naman agad ni manong at tumakbo ako para mahabol si justine

"Justine!! " sigaw ko pero hindi siya lumilingon

"Justine!!!" Bingin ba to?!

" justine!" Hinawakan ko siya at.

" excuse me? Sino ka?"

"Justine ako to bestfriend mo"

"Sorry hindi ako si justine miss"Boom panes! Hindi pala si justine. Pahiya konti (/_\)

"Oh im sorry i though your my friend.. sorry " bamalik ako sa sasakyan

"Manong tara na baka malate pa ako" sabagay pano ko masasabing si justine yon? Ten years na kaming hindi nag kikita. Malamang iba na mukha non.

Justine nasan ka na ba?.

Sabi mo babalik ka?...

Miss na miss na kita....

----

10-25-14

Guys vote ang comment pooo~