NeoNia

1. BÖLÜM DIŞ DÜNYA

Merhaba ben Joe Scott 13 yaşında 60 kilolarında bir erkeğim. Ben daha küçükken annem ile babam ölmüşler. Ben 8 yaşındayken beni Halam Marcha'ya bıraktılar. Halam Marchanın iki kızı var biri benden 4 ay küçük diğeri ise 4 yaşında. Büyük kuzenimin adı Mary küçük kuzenim ise Jane. Birde Bruce var Bruce halam Marcha'nın eşi kendisi beni pek sevmez. Ama onlar evde yokken Jane'e baktığım için onların evinde kalmama izin verdi. Mary ve ben gelecek sene liseye başlayacağız ama şu an yaz tatilindeyiz. Bir gün Bruce işte Marcha halam'da hastanede olduğundan ben ve Mary evde yalnız kalmıştık. Tabi birde Jane. Jane'i arkadaşına bırakıp aşağıya bahçeye indik. Biraz yürüdükten sonra bir bank'a oturup sohbet etmeye başladık. Önce benim ailemin nasıl öldüğünü filan konuştuk. Ardından konu amcamız John'un nasıl bir anda ortadan kaybolduğuna geldi. Amcamın nasıl kaybolduğunu anlatayım. Amcamız John bizi bir akşam ormana götürmüştü. Amcam arabadan indi ve yürümeye başladı ormanın derinliklerine indikçe parlıyordu inanamamıştık amcamız gerçekten sarı bir renk ile parlıyordu. Amcam parladı parladı ve parladı bir 10 dakika kadar sonra onu artık göremiyorduk çok korkuyorduk yanyana oturmuş bekliyorduk. Ardından yarım saat kadar sonra amcam geldi. Arabaya bindi tek kelime bile etmedi korkmuştu. Belliydi 10 dakika kadar sonra eve vardık ardından arbadan indik. Amcam arabayı bir sokak lambasının yanına park etti. Sonrada sokak lambasının altına geçti lamba aniden söndü açıldığında amcamız bir sır gibi ortadan yok olmuştu. Mary yukarı çıkalım geç oluyor dedi bende tamam der gibi başımı salladım. Sonra yukarıya çıktık eve girdik derken elektrikler kesildi. Geri geldiğinde amcamız karşımızıdaydı ve beni özlediniz mi dedi. Bizimde amcamızı görmemizle çığlık atmamız bir oldu. Sonra amcam sakinleşmemizi söyledi bizde sustuk. Ardından sizi götürmeye geldim deyince biz birbirimize baktık Mary ile. Amcam sorularınızı yolculuğa saklayın dedi ardından bir kaç söz söyleyip garip hareketler yaptı ve ışıklar tekrar kapandı. Sonra aniden renkler belirdi. Renkler birleşerek bir spiral oluşturdu. Amcam 3'e kadar sayacağım 3 dediğimde hep birlikte atlayacağız tamam mı dedi. Bizde evet der gibi başımızı salladık ardından amcam saymaya başladı. 1,2,3 kendimizi aniden boşlukta düşerken bulduk her taraf karanlıktı sabit bir hızla düşüyorduk. Orada çığlıklarımız birbirine karışıyordu. Fazla geçmeden bir an yavaşladık sonra ansızın yere çakılacak gibi gittikçe daha fazla hızlanarak düşüyorduk o an ölüyorum dedim ben öldüm ne hatam vardıda beni öldürüyorsun tanrım demeye başladım içimden dualar okuyordum. Amcam bir an havada asılı kaldı elbisesi bir anda sarı bir renge büründü yavaş yavaş değişiyor gibiydi amcam. Ama bize hiç bir şey olmuyordu. Ardından aşağıda ışık görünmeye başladı amcamda düşüyordu ama o çok sakindi Mary de çok korkmuştu. Bir an duraksadık ve yere 1 metre kala havada asılı kaldık sonra aniden yere düştük yere ayak basmak beni hiç bu kafar sevindirmemişti. Kalktım neyse ki tek bir sıyrık bile almadan yere inmiştik hala akıl sıra erdiremiyordum. Amcam yolculuğa devam etmemiz gerektiğini söyledi.