Unicode ver is follow Zaw Gyi ver
(Zaw Gyi)YiBoသူ႔ဟာသူစိတ္ထင္တိုင္းလုပ္ေနတာကိုXiaoZhanသတိမထားမိေသး။သခြားသီးလွီးၿပီးေတာ့ၾကက္သြန္လွီးခိုင္းျပန္ေတာ့လဲခနေလးနဲ႔ၿပီးတာမို႔မသကၤာျဖစ္လာသည္။ခုနကလည္းသူသခြားသီးလွီးတာတအုန္းအုန္းနဲ႔မို႔ပင္။
"gege ၿပီးၿပီ"
XiaoZhanတစ္ေယာက္YiBoဆီသြားၿပီးသခြားသီးလွီးထားတာနဲ႔ၾကက္သြန္လွီးထားတာကိုသြားၾကည့္ေတာ့ျမင္လိုက္ရတဲ့ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ေဒါသထြက္သလိုအူပါတက္ရသည္။
"YiBoဒါမင္းဘာလုပ္ထားတာလဲ"
"သခြားသီးလွီးထားတာေလ.ဟဲဟဲ ကြၽန္ေတာ္္လုပ္တတ္တယ္လို႔ေျပာသားပဲ"
သူလွီးထားတဲ့သခြားသီးေၾကာင့္ငိုလဲငိုခ်င္သလိုရယ္လဲရယ္ခ်င္သည္။ကိုယ္လွီးခိုင္းတာပါးပါးေလး..သူလွီးထားတာတစ္ခုတစ္ခုက္ု္ိေဂၚဇီလာေလာက္႐ွိသည္။ဒါမ်ွသာမကေသး သခြားသီးကိုဓားနဲ႔႐ိုက္ထားတာလား မသိ သနားစရာသခြားသီးခင္မ်ာျပားကပ္ေနၿပီးဒတ္လဘိုင္လိုက္ေန႐ွာသည္။ၾကက္သြန္က်ေတာ့လဲလွီးခိုင္းပါတယ္ဆိုမွေလးစိတ္စိတ္ထားသည္။
"အင္းပါ...မင္းေတာ္ပါတယ္ အဟင့္ သခြားသီးဓားနဲ႔႐ိုက္ကတည္းကမင္းကိုအထင္ႀကီးသြားၿပီ"
"တကယ္လား😎✨"
"WangYiBo!!!!!!သြား အိမ္ေ႐ွ႕ခန္းမွာသြားထိုင္ေနေတာ့ "
"ဟုတ္😎"
ေျမာက္ႂကြႂကြထြက္သြားေသာေကာင္ကိုအေနာက္ကေဆာင့္ကန္ခ်င္လာသည္။သူလွီးထားတဲ့သခြားသီးနဲ႔ၾကက္သြန္ကိုၾကည့္ၿပီးဗိုက္ႏွိပ္ကာအဆက္မျပတ္ရယ္လိုက္ရသည္။~~~~~~~~~~~❤💗~~~~~~~~~~~~
"Wow!!😱👏gege ရဲ႕ဟင္းေတြကေမႊးေနတာပဲ"
"မယ္မင္းႀကီးသား သံုးေဆာင္ပါခင္ဗ်ာ...သံုးေဆာင္ေတာ္မူပါ"
"အဟမ္း...အဟမ္း စာဖိုမႉးXiaoZhanရဲ႕လက္ရာဟာဆိုရင္ျဖင့္..."
"ျမန္ျမန္ေျပာဟ ငါရင္ခုန္လာၿပီ ဘယ္လိုေနလဲ"
"😉👍👍"
"ေတာ္ေသးတာေပါ့...ဟူး..စားၾကရေအာင္"
"ဟုတ္ gege"
ကိုယ္ခ်က္ေပးတဲ့ဟင္းေတြကိုၿမိန္ေရယွက္ေရစားတဲ့ကေလးကိုၾကည့္ႁပီးတကယ္ေပ်ာ္လိုက္တာ။ေကာင္းေကာင္းစားႏိုင္တဲ့ကေလးပဲ..ေနာက္လဲခ်က္ေကြၽးရမယ္။
"gegeေနာက္လဲအမ်ားႀကီးခ်က္ေကြၽးေနာ္"
"ေအးပါကြာ"
"Ring~~Ring📱"
"ေအး YuBinေနေကာင္းလား မင္းအဲ့မွာအဆင္ေျပရဲ႕လား"
YuBinကအလုပ္ကိစၥေၾကာင့္ေဟာင္ေကာင္ကိုတစ္လခြဲေျပာင္းသြားရသည္မို႔ဖုန္းႏွင့္သာအဆက္အသြယ္႐ွိသည္။ဒီေန႔ညမွ႐ွန္ဟိုင္းကိုျပန္ေရာက္မည္ေလ။
"XiaoZhan ငါတို႔Fridayက်ရင္အေဒၚႀကီးဆိုင္မွာေတြ႔ၾကမယ္ေလ ငါ့သူငယ္ခ်င္းေလးကိုမဝယ္ေကြၽးရတာၾကာၿပီ ၿပီးေတာ့ငါ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔မိတ္ဆက္ေပးရအုန္းမယ္"
"ေအးေအး...အာ့ဆိုFridayေတြ႔ၾကမယ္ေလ မင္းလဲျပန္ေရာက္ရင္နားဦး ဂ႐ုစိုက္ အလုပ္ေတြခ်ည္းလွိမ့္လုပ္မေနနဲ႔ ပင္ပန္းမယ္ သိလား bye bye"
YiBoစားေနရင္းXiaoZhanနဲ႔YuBinေျပာတာေတြနားေထာင္ၿပီးသဝန္တိုကာပန္းကန္ထဲကအသားတံုးကိုဇြန္းနဲ႔အားပါပါေထာက္ခ်ပစ္လိုက္သည္။
"😒😒ဟင္း"
"တဟင္းဟင္းနဲ႔ဘာျဖစ္ေနတာလဲ YiBo ေရ"
"ဟင္း...ဒီအသားတံုးကလည္းပိုကိုပိုတယ္ ဟင္း😒"
"လာ..လာ ငါဖဲ့ေပးမယ္😂"
ပန္းကန္ကိုလက္နဲ႔စိတ္မပါသလိုတြန္းေပးကာXiaoZhanကိုမ်က္ေစာင္းေတြခ်ည္းလွိမ့္ထိုးေနတဲ့Jဝင္ေနေသာကေလးေလးYiBoရယ္ပါ။အသားတံုးကိုသာစိတ္ဝင္တစားဖဲ့ေပးေနတဲ့XiaoZhanကေတာ့ဘယ္သိလိမ့္မလဲ။
စားေသာက္ၿပီးေတာ့ည7နာရီေက်ာ္ေနၿပီျဖစ္၍YiBoႏႈတ္ဆက္ကာအိမ္ျပန္လာခဲ့သည္။YiBoထိုအိမ္ႀကီးကိုမျပန္ခ်င္ပါ။လြန္ခဲ့တဲ့တစ္လတည္းကဟိုမယားပါသား[A/N:ကန္ေတာ့ေနာ္🙏]အိမ္ျပန္ေရာက္လာတာေၾကာင့္ပင္။သူ႔ဟာသူသတ္သတ္ေနတာအေကာင္း...အခုေတာ့မျမင္ခ်င္တဲ့မ်က္ႏွာတစ္ခုတင္မဟုတ္ အေမေရာ သားပါဆိုႏွစ္ခုက္ိုျမင္ရဦးမည္။
အိမ္ထဲျပန္ေရာက္ေတာ့ထမင္းစားခန္းထဲကရယ္သံလြင့္လြင့္ေၾကာင့္မဲ့ျပံဳးႁပံဳးကာ
"ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ေနၾကပံုပဲ အဟက္"
WangYiBoကိုျမင္သြားဟန္တူသည္။အေဖျဖစ္သူက
"သားYiBo တစ္ခါတည္း လာစားခ်ည္ မင္းညီေလးနဲ႔အခုထိမဆံုရေသးဘူးမလား"
"အေပ်ာ္ေတြပ်က္သြားမွာေၾကာက္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ မလာေတာ့ပါဘူး"
YiBoစကားေတြထဲမွာခနဲ႔သံေတြပါသည္မို႔အေဖအသံမာထန္ကာေျပာလိုက္၏ ။
"WangYibo!!!!!!!!!မင္းကိုငါလာခဲ့လို႔ေျပာေနတယ္!!!"
YiBoက်စ္တစ္ခ်က္စုတ္သတ္လိုက္ကာေဆာင့္ေအာင့္ၿပီးမိေထြးရဲ႕သားနားမွာဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
ႏွစ္ေယာက္လံုးကတစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ႏႈတ္ဆက္ျခင္းလဲမ႐ွိ၊စကားေျပာျခင္းလဲမ႐ွိ ပန္းကန္ထဲကစားစရာမ်ားကိုသာငံု႔စားေနသည္။
"HaoXuan မင္းအစ္ကိုကိုႏႈတ္ဆက္လိုက္ေလ"
မိေထြးကသူ႔သားကိုေျပာေလသည္။HaoXuanရဲ႕မ်က္လံုးေတြကမိမိအေမကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္တာမဲ့ျပံဳးျပံဳးလိုက္ၿပီး
"ဘာအတြက္လဲ!!"
"HaoXuanဘယ္လိုေျပာလိုက္တာလဲ"
"ဦးေလး အားနာပါတယ္ ကြၽန္ေတာ္စာလုပ္ရဦးမွာမို႔လို႔ အိမ္ေပၚတက္ႏွင့္ၿပီ ညစာအတြက္ေက်းဇူးပါ"
အိမ္ေပၚသို႔ေျပးတက္သြားေသာHaoXuanေၾကာင့္မိခင္ျဖစ္သူတားခ်ိန္ေတာင္မရလိုက္၊YiBoကိုသာအားနာသည့္အၾကည့္ႏွင့္ၾကည့္ေနရသည္။
"WangYiBo..သားေလး HaoXuanကေလ"
စကားပင္ဆံုးေအာင္မေျပာရေသး YiBoကပါ အေပၚတက္ကသူ႔အခန္းကိုဝုန္းခနဲထြက္သြားသည္။က်န္ခဲ့တဲ့သူႏွစ္ေယာက္ကေတာ့သက္ျပင္းတစ္ခ်ခ်ႏွင့္သာ။
WangHaoXuanအခန္းထဲကကုတင္ေပၚမွာထိုင္ကာအရင္ကအေၾကာင္းေတြျပန္ေတြးေနမိသည္။
HaoXuanႏွစ္ႏွစ္ခြဲသားေလာက္မွာဒီစံအိမ္ေတာ္ႀကီးကိုစေရာက္လာခဲ့တယ္။သူထင္ခဲ့တာ ေဟာဒီမ်က္စိေ႐ွ႕ကခန္႔ညားတဲ့ဦးေလးႀကီးကသူ႔အေဖဟူ၍။သူ႔ထက္အသက္ 4ႏွစ္ေက်ာ္ႀကီးသည့္ေကာင္ေလးကသူ႔အစ္ကိုေပါ့။
ဒါေပမဲ့အစ္ကိုဆိုသူကသူ႔ကိုငယ္ငယ္တည္းကပစ္ပယ္သည္။မိေထြးရဲ႕သားမို႔လို႔ မုန္းတယ္...မုန္းတယ္ ဟုသာအထပ္ထပ္ေျပာေနခဲ့သည္။သူတျခားညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြေတြ႔ရင္အားက်သည္..သူတို႔ကတစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္မို႔ပင္။ဒါေပမဲ့ သူနဲ႔သူ႔အစ္ကိုက်ေတာ့ေရာ ဘာလို႔အစ္ကိုကသူ႔ကိုခါးခါးသီးသီးျဖစ္ေနရတာလဲ သူေတြးခဲ့သည္။
မၾကာခင္ဘဲသူသိခဲ့ရတာကသူကMr.Xingရဲ႕သားအရင္းမွမဟုတ္တာ။WangYiBoရဲ႕ညီအရင္းမွမဟုတ္တာ။အရြယ္ေရာက္လာေတာ့ေယာက်္ားေလးပီပီမခံခ်င္စိတ္က႐ွိလာတာမို႔YiBoေျပာသမ်ွမခံႏိုင္ဘဲျပန္ုျပန္ေျပာတာေၾကာင့္ထိုအခ်ိန္မွစ၍ိမတည့္ၾကေတာ့။
အခုWangHaoXuanကအထက္တန္းေနာက္ဆံုးႏွစ္၊အရင္ကဒီအိမ္မွာမေနဘဲအိမ္ခြဲေနႁပီးအခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္လုပ္ၿပီးေက်ာင္းတက္တယ္။ဒါေပမဲ့ အေမျဖစ္သူနဲ့ ကိုယ့္ေမြးစားအေဖကေတာင္းေတာင္းပန္ပန္နဲ႔လာေခၚတာေၾကာင့္အားနာၿပီးျပန္လာေနတာ။
HaoXuanစာလုပ္ေနေသာ္လည္းစိတ္မပါေတာ့တာေၾကာင့္စာအုပ္ကိုပိတ္ကာအိပ္ယာေပၚပစ္လွဲလိုက္ရင္းအိပ္စက္ျခင္းဆီသို႔..
~~~~~~~~~~~~❤~~~~~~~~~~~
မနက္စာမစားဘဲထြက္သြားေသာHaoXuanေၾကာင့္မိခင္ျဖစ္သူအေနာက္ကလိုက္ဆြဲရသည္။
"HaoXuan....HaoXuanေနဦး မနက္စာေလးေတာ့စားသြားပါကြယ္ "
"ေနပါ...မစားေတာ့ဘူး အေမ ကြၽန္ေတာ္သြားေတာ့မယ္"
"မင္းဟာေလ..အေမ့စကားဆိုဘယ္တုန္းကမွနားမေထာင္ဘူး အခုေရာမနက္စာစားသြားေတာ့ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"သား သြားေတာ့မယ္ ေနာက္က်ေနၿပီ"
"သား...HaoXuan ဦးေလးတို႔နဲ႔တစ္ခါတည္းမနက္စာစားသြားေလ"
"ေတာ္ၿပီ..ဦးေလး ေက်းဇူးပဲ "
တားခ်ိန္မရလိုက္၊သုတ္ခနဲထြက္သြားေသာေကာင္ေလးေၾကာင့္က်န္ခဲ့သူေတြစိတ္ေမာရသည္။တကယ္ကHaoXuanအေစာႀကီးေက်ာင္းကိုထြက္သြားသည္မွာတျခားေၾကာင့္မဟုတ္၊WangYiBo႐ွိေနေသာေၾကာင့္ပင္။သူတို့္ႏွစ္ေယာက္ကဘယ္ေတာ့မွတူတူ႐ွိလို႔မရ၊တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ကလံုးဝမတည့္တာေၾကာင့္တစ္ေယာက္႐ွိေနရင္တစ္ေယာက္ကအျမဲထြက္သြားသည္။စကားနည္းနည္းေျပာမိတာနဲ႔ခနဲ႔မႈေတြကပါလာတတ္ေသာေၾကာင့္ပင္။
YOU ARE READING
GeGe,I Love You👬💓(Completed )
Romanceအခ်စ္တဲ့လား အဲ့အရာကို က္ိုကိုနဲ႔ေတြ႔မွ ကြၽန္ေတာ္ ခံစားဖူးခဲ့တာ❤