(Zaw Gyi)
"Shin ...မင္းဒါဘာသေဘာလဲ"
ေမေမ့လက္ကိုဆြဲထားတဲ့ေဖေဖရဲ႕လက္ကိုအာႏွင့္ေဆာင့္ခ်လိုက္ကာငိုၿပီးေမေမေျပာသည္။
"ေတာ္ပါေတာ့႐ွင္...ကြၽန္မထြက္သြားပါရေစေတာ့ ႐ွင္အဲ့မိန္းမနဲ႔ေနတာကြၽန္မရိပ္မိေနတာၾကာၿပီ ကြၽန္မတို႔ကိုသြားခြင့္ေပးပါေတာ့ ကြၽန္မတကယ္သည္းမခံႏိုင္ေတာ့လို႔ပါ"
"မင္း...ထင္တာေတြေလ်ွာက္ေျပာမေနနဲ႔ အဲ့မိန္းမနဲ႔ငါဘာမွမဆိုင္ဘူးလို႔အရင္ကေျပာၿပီးၿပီေလ ဘာလို႔မင္းမယံုရတာလဲ"
"ေတာ္ပါေတာ့!!!!႐ွင့္ကိုယံုသင့္သေလာက္ယံုခဲ့ၿပီးၿပီ ကြၽန္မက္ိုမလွည့္စားပါနဲ႔ေတာ့ ႐ွင္အရင္ကမိန္းမေတြ႐ႈပ္ခဲ့တာ ကြၽန္မအကုန္မ်က္စိစံုမွိတ္ၿပီးနားလည္ေပးခဲ့တယ္ ဒါေပမဲ့ အဲ့ကေလးက....အဲ့ကေလးက"
ေမေမဆက္မေျပာ၊ရိွုတ္ႀကီးတငင္ႏွင့္သာငိုယိုေနခဲ့သည္။အေမ့ရင္ခြင္ထဲမွေန၍YiBoတစ္ေယာက္ျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္မ်က္ဝန္းေလးတို႔ႏွင့္အေမ့ကိုေမာ့ၾကည့္ေနခဲ့သည္။
ကေလးတစ္ေယာက္ဆိုေတာ့ေဖေဖနဲ႔ေမေမေျပာတဲ့စကားေတြကိုမသိေသာ္လည္းေမေမကင္ိုေနတာေၾကာင့္YiBoနာက်င္ရသည္။ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕နာက်င္မႈကိုေတာ့ဘယ္သူမ်ားျမင္ႏိုင္ခဲ့လို႔လဲ။
"Shin...ငါအရင္ကမိန္းမေတြ႐ႈပ္ခဲ့တာဟုတ္တယ္ ဒါေပမဲ့သူမကေတာ့ငါနဲ႔တကယ္မဆိုင္တာ ယံုေပးပါကြာ သူကငါ့သူငယ္ခ်င္း"
"ေတာ္ေတာ့!!!ကြၽန္မသြားမယ္"
ေမေမYiBoကိုခ်ီကာအိမ္ေတာ္ထဲမွထြက္လာခဲ့သည္။အေနာက္မွအေဖလိုက္တားေသာ္လည္းနားမေထာင္။တားလို႔မရေတာ့တာေၾကာင့္အေဖေဒါသေတြေပါက္ကြဲလာသည္။
"သြား!!!!!သြားၾက အကုန္သြားၾကတစ္ေယာက္မွမေနၾကနဲ႔ !!!!"
အေမသူ႔ကားႏွင့္အတူYiBoကိုပါအိမ္ေတာ္ထဲမွေခၚလာခဲ့ေတာ့သည္ေလ။ေမေမကYiBoက္ိုမ်က္ရည္စမ်ားတြဲခိုေနတဲ့မ်က္ဝန္းအစံုနဲ႔ၾကည့္ရင္းျပံဳးကာ
"YiBoေလး..ေမေမတို႔အရမ္းေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ေနရာတစ္ခုက္ိုခရီးထြက္ၾကမယ္ေနာ္"
"ေဖေဖကေမေမ့ကိုဘာယို့ဆူတာလဲဟင္"
"ေဖေဖကေမေမ့ကိုမဆူပါဘူး..ကေလးေလးရဲ႕ ခ႐ီးသြားမွာသူမပါရလို႔စိတ္ေကာက္ေနတာ"
YiBoေလးအားရပါးရရယ္ေတာ့သည္။ေမေမကေတာ့မ်က္ရည္မ်ားမ်က္ဝန္းမွတစ္ဆင့္အဆတ္မျပတ္စီးက်ကာတရိႈက္တငင္ငိုရင္းကားေမာင္းေနခဲ့သည္။ေဘးနားကဖုန္းသံကလည္းအဆတ္မျပတ္ျမည္ေနခဲ့သည္။
ေနာက္ေတာ့ေမေမဖုန္းကိုင္လိုက္သည္။
"႐ွင္...ကြၽန္မတို႔ကိုလြတ္လပ္ခြင့္ေပးပါေတာ့...႐ွင့္လုပ္ရပ္ေတြက္ုိသည္းမခံႏိုင္ေတာ့ဘူး!!!!!"
"Shin..ငါအခုေျပာေနတာေတြကအမွန္ေတြပါ...ယံုေပးပါကြာ ငါတကယ္ေျပာတာပါ"
"ေတာ္ေတာ့..!!!!!မၾကားခ်င္ဘူး!!!!အား!!!!!!"
ေဖေဖနဲ႔စကားမ်ားေနရင္းအေ႐ွ႕မွလာေသာကားႏွင့္တိုက္မ္ိမလိုျဖစ္ခ်ိန္အလ်င္အျမန္ေ႐ွာင္လိုက္တာေၾကာင့္ကားဘရိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘဲလမ္းေထာင့္သို့ေခ်ာ္ထြက္သြားကာလမ္းေဘးရွိသစ္ပင္အျကီးျကီးကိုဝင္တိုက္သြားခဲ့သည္။
ကားတစ္ခုလံုးစုတ္ျပတ္သတ္သြားသည္။ကားမွန္မ်ားမွာလည္းတစစီျဖစ္ၿပီးကားမွလည္းမီးခိုးေတြထြက္ေနခဲ့သည္။ကားထဲတြင္ေတာ့ေခါင္းတြင္ေသြးမ်ားတလေဟာထြက္ေနကာသတိေမ့ေျမာေနေသာအေမနဲ႔သတိမရတစ္ခ်က္ရတစ္ခ်က္ျဖင့္အျမင္ေတြေဝေဝဝါးဝါးျဖစ္ေနခဲ့ေသာYiBoေလး။
ပူေႏြးေႏြးခံစားခ်က္ေၾကာင့္ႏွဖူးနားမွေသြးမ်ားစီးက်ေနသည္က္ိုသိလိုက္သည္။အေမျဖစ္သူကိုအျမင္ေဝဝါးေနတာေၾကာင့္ေသခ်ာမျမင္ရေသာ္လည္းအသံေသးေသးေလးႏွင့္ေအာ္ေခၚေနခဲ့သည္။သို႔ေသာ္မိမိေခါ္ေနသည္က္ိုေမေမျပန္ၿပီးထူးျခင္းမ႐ွိေတာ့။
ဖုန္းထဲမွအသံေတြေၾကာင့္တစ္ခုခုျဖစ္ေနၿပီဆိုတာသိလိုက္ေတာ့ေဖေဖခ်က္ခ်င္းရဲစခန္းကိုဖုန္းေခၚခဲ့သည္။ေနာက္က်ခ်က္ခ်င္းထိုမေတာ္တဆမႈျဖစ္သည့္ေနရာသို႔ရဲေတြေရာက္လာကာYiBoတို႔က္ုိကယ္ဆယ္ခဲ့သည္။သတိမရတရျဖစ္ေနေသာကေလးေလးYiBoကေတာ့အသက္႐ွင္ခဲ့ေပမဲ့ေမေမျဖစ္သူကေတာ့ထိုေနရာတြင္ပဲပြဲခ်င္းၿပီးေသဆံုးသြားခဲ့ၿပီ။ေမေမ..တကယ္ခရီးထြက္သြားႁပီ၊ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ေဝးရာကိုအၿပီးအပိုင္ခရီးထြက္သြားခဲ့ၿပီ။
YiBoမ်က္လံုးမဖြင့္ႏိုင္ေပမဲ့နားေတာ့ၾကားပါေသးသည္။ေမေမဆံုးသြားၿပီဆိုတဲ့ေျပာသံကနာက်င္ရသည္။ႏွလံုးသားတစ္ခုလံုးစုတ္ျပတ္ေၾကမြသြားသလို၊ေခါင္းတည့္တည့္ကိုမိုးၾက္ိုးပစ္ခ်ေသာခံစားခ်က္လိုဆိုးရြားလြန္းသည္။အသံမထြက္ႏိုင္ေသာ္လည္းမ်က္လံုးေထာင့္မွပါးျပင္ႏုႏုသို႔မ်က္ရည္မ်ားက်ဆင္းခဲ့ရသည္။ေမေမဆံုးၿပီးYiBoအရင္ကလိုသြက္လက္ၿပီးေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ကေလးတစ္ေယာက္မဟုတ္ေတာ့...အရယ္အျပံဳးလဲနည္းလာခဲ့သည္။
ေၾကမြေနတဲ့YiBoႏွလံုးသားကိုအစိတ္စိတ္အႁမႊာႁမႊာျဖစ္ေအာင္ထပ္ဆင့္လုပ္လိုက္တာကေဖေဖပင္။YiBoအသက္ ၇ ႏွစ္မွာေဖေဖအိမ္ကိုေနာက္မိန္းမတစ္ေယာက္ေခၚလာခဲ့သည္။အရမ္းမုန္းသည္.....ထိုမိန္းမကိုစကားႏွင့္ေျပာ၍မရေအာင္မုန္းသည္။ၿပီးေတာ့ထိုမိန္းမႀကီးကိုေမေမလို႔ေခၚရမယ္တဲ့လား..မေခၚႏိုင္ပါ။YiBoေဖေဖ့ကိုပိုၿပီးမုန္းတယ္ ေမေမ့ေနရာမွာအျခားမိန္းမတစ္ေယာက္ကိုအစားထိုးရက္တဲ့ေဖေဖ့ကိုအရမ္းမုန္းတယ္။
Flash end...
သားျဖစ္သူကိုေပးဖို႔ဆန္ျပဳတ္ပန္းကန္ေလးကိုျပန္သယ္လာရင္းမ်က္ႏွာညႇိဳးကာေအာက္ထပ္ျပန္ဆင္းလာေသာမိန္းမကိုေတြ႔ေတာ့အေဖျဖစ္သူကတိုးတိုးေလးေမးသည္။ထို႔ေနာက္သူကိုယ္တိုင္ေပးမို႔ဆန္ျပဳတ္ပန္းကန္ကိုယူလာကာYiBoအခန္းနားေရာက္ေတာ့တံခါးပိတ္ထားတာေၾကာင့္တံခါးေခါက္ဖို႔လက္လွမ္းလိုက္စဥ္ထိုလက္တို႔ကေလထဲမွာပင္ရပ္တန္႔သြားရသည္။
အခန္းထဲမွာ႐ိႈက္ႀကီးတငင္ငိုေနခဲ့ေသာသားျဖစ္သူေၾကာင့္ပင္။မိမိပါမ်က္ရည္မ်ားဝဲလာကာေတာင္းပန္စကားကိုသာအထပ္ထပ္ဆိုေနခဲ့မိသည္။
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ YiBoရယ္ အေဖ့ကိုခြင့္လႊတ္ပါ သားကိုနာက်င္ေစခဲ့လို႔ အေဖ့ကိုခြင့္လႊတ္ပါ "
ေဆးလိပ္ကိုတစ္ခ်က္႐ိႈက္ဖြာလိုက္ကာဝရံတာမွတစ္ဆင့္ဥယ်ာဥ္ႀကီးက္ုိၾကည့္ေနခဲ့သည္။အေတြးထဲတြင္အရင္ကYiBoရယ္ခ်စ္ရေသာဇနီးျဖစ္သူShinနဲ႔အတူေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့တာေတြျမင္ေယာင္လာခဲ့သည္။
ေနာက္မွယခုဇနီးျဖစ္သူတစ္နည္းအားျဖင့္မိမိသူငယ္ခ်င္းအရင္းေခါက္ေခါက္ျဖစ္သူကပုခံုးကိုအသာပုတ္ကာစကားဆိုလာခဲ့သည္။
"ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ အဲ့တုန္းကငါသာဒုကၡမေပးခဲ့ရင္ နင္လဲနင့္မိန္းကေလးနဲ႔ေဝးခဲ့ရမွာမဟုတ္ဘူး YiBoေလးလဲအခုလိုနာက်င္ေနခဲ့မွာမဟုတ္ဘူး"
"နင္မမွားပါဘူး...နင့္အမွားမွမဟုတ္တာ"
YiBoအေဖနဲ႔မိေထြးျဖစ္သူကငယ္ငယ္ကတည္းကအလြန္ခင္လာခဲ့ေသာသူငယ္ခ်င္းအရင္းေခါက္ေခါက္ျဖစ္သည္။အထက္တန္းေက်ာင္းကတည္းကခင္လာခဲ့တာ..Uniေရာက္သည္အထိပင္။Uniၿပီးေတာ့လဲအဆက္အသြယ္မျပတ္ခဲ့တာေၾကာင့္ရင္းနီးမႈကဆက္လက္႐ွည္ၾကာခဲ့သည္။ထို႔ေနာက္မိေထြးျဖစ္သူမွာေကာင္ေလးရလာၿပီးမၾကာခင္ပဲYiBoအေဖႏွင့္အေမလဲဖူးစာဆံုခဲ့ၾကသည္။
ထို႔ေနာက္YiBoအေဖႏွင့္အေမလက္ထပ္ျဖစ္ခဲ့သည္။အေဖကမိန္းမအလြန္႐ႈပ္သည္။သို႔ေပမဲ့ေမေမႏွင့္လက္ထပ္ၿပီးကတည္းကတည္ျင္မ္ခဲ့တယ္။မိသားစုေလးဟာေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ၿပီးWangYiBoဆိုသည့္သားေလးတစ္ေယာက္ရလာခဲ့သည္။
YiBo 5ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔မွာအပန္းေျဖအိမ္ႀကီးကိုမိသားစုသြားရန္ျပင္ဆင္ခဲ့သည္။သို႔ေပမဲ့ထိုေန႔ညမွာမိမိသူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူမွဖုန္းဆက္လာသည္။ငိုယ္ိုၿပီးအသံေတြပါတိမ္ဝင္ေနခဲ့သည္။သူမဘက္ကေျပာလိုက္တဲ့စကားေၾကာင့္ေခါင္းက္ိုမိုးႀကိဳးပစ္ခံလိုက္ရသလိုပင္။
"ဘာ!!!!နင္ဘာေျပာတယ္"
"ငါ...ငါ့မွာကေလး႐ွိေနၿပီ ငါဘာလုပ္ရမလဲ သူမွာမိန္းမ႐ွိတယ္တဲ့ ငါေသၿပီ ငါ့ဘဝတစ္ခုလံုးသြားၿပီ သူငါ့ကိုတာဝန္မယူႏိုင္ဘူးတဲ့"
"အဲ့ေကာင္!!!ေတာက္!!မိုက္႐ိုင္းလိုက္တာကြာ "
"ငါကေလးကိုဖ်က္ခ်ပစ္လိုက္ရမလား!!!"
"တိတ္စမ္း နင္ကေလးကိုဖ်က္ခ်လို႔ဘယ္ျဖစ္မလဲ လံုးဝမဖ်က္ခ်နဲ႔ေနာ္ ကေလးကိုဖ်က္လို႔မျဖစ္ဘူး စိတ္မပူနဲ႔ ငါစီစဥ္ေပးမယ္ ကေလးကိုေတာ့ဖ်က္ခ်လို႔မျဖစ္ဘူး"
ထိုအခ်ိန္ေနာက္မွမိန္းမျဖစ္သူေရာက္လာခဲ့သည္။သို႔ေသာ္သူမသိေသး။
"နင္ဘာမွမငိုနဲ႔ေနာ္ ကေလးကိစၥကိုနင္နဲ႔ငါကလြဲပီးဘယ္သူမွမသိေစနဲ႔ဦး"
ထိုသို့္ေျပာေနခ်ိန္ပဲေနာက္မွပန္းကန္ကြဲက်သံၾကားလိုက္ရတာေၾကာင့္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့မိမိမိန္းမျဖစ္ေနခဲ့သည္။မ်က္လံုးတစ္ခုလံုးငိုထားတာေၾကာင့္နီရဲေနကာႏႈတ္ခမ္းကိုပ်က္ထြက္မတတ္ကိုက္ထားခဲ့သည္။
"႐ွင္...ကြၽန္မအေပၚကိုလုပ္ရက္လိုက္တာ႐ွင္!!!!"
~~~~~~~~~~~~~~
ထိုအျဖစ္အပ်က္ကိုျပန္လည္ေတြးရင္းမ်က္ရည္တို႔ကမထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘဲအတားအဆီးမ႐ွိက်ဆင္းလာခဲ့သည္။
"နင္ဘာလို႔ငါ့ကိုလက္ထက္ခဲ့တာလဲဟာ တကယ္ဆိုHaoXuanေလးကိုငါ့ဘာသာေစာင့္ေ႐ွာက္ႏိုင္ပါတယ္"
"အဲ့အေၾကာင္းေတြျပန္ေျပာမေနပါနဲ႔ေတာ့ကြာ ျဖစ္ၿပီးတာေတြလဲဖစ္ခဲ့ၿပီးၿပီပဲေလ..ဒါနဲ႔HaoXuanကိုေျပာလိုက္ဦး ငါတို႔နဲ႔ျပန္လာေနပါလို႔ ငါ့ကိုလဲအားနာမေနပါနဲ႔လို႔"
"ဟုတ္...ကြၽန္မေျပာလိုက္ပါ့မယ္ ဒါေပမဲ့သားေလးကျငင္းေနတယ္ သူ႔ဘာသာေနခ်င္တယ္တဲ့ ကိုယ့္အားကိုပဲကိုးခ်င္တယ္တဲ့႐ွင္"
"ေအးပါကြာ!!!!"
YOU ARE READING
GeGe,I Love You👬💓(Completed )
Romanceအခ်စ္တဲ့လား အဲ့အရာကို က္ိုကိုနဲ႔ေတြ႔မွ ကြၽန္ေတာ္ ခံစားဖူးခဲ့တာ❤