(Unicode ver is follow Zaw Gyi ver)
(Zaw Gyi)
"တီ...တီ..တီ⏰"
Alarmျမည္သံေၾကာင့္နာရီ႐ွိရာလက္ႏွင့္ေလ်ွာက္စမ္းေတာ့နာရီကိုမစမ္းမိဘဲလက္ႏွင့္ဝင္တိုက္မိသည္မို႔အုန္းခနဲျပဳတ္က်သြားေလ၏ ။အလုပ္ကမနက္၈နာရီစဝင္ရမွာမို႔ကိုယ္ကၾကာတတ္သူပီပီ၆နာရီခြဲalarmေပးထားခဲ့တာ။
အိပ္ခ်င္မူးတူးႏွင့္ကုတင္ေပၚတြင္ထိုင္ေနကာႏိုးတစ္ဝက္အိပ္တစ္ဝက္ျဖစ္ေနေလ၏ ။မ်က္လံုးက္ိုခပ္နာနာပြတ္ၿပီးအျမင္အာရံုၾကည္လင္လာေအာင္လုပ္ကာအေၾကာဆန္႔လ်က္လန္းဆန္းေအာင္လုပ္ေသာ္လည္းမၾကာမီပင္ေနာက္ျပန္လန္ကာေခါင္းအံုးနဲ႔ေခါင္းနဲ႔ျပန္ထိလ်က္တစ္ဖန္အိပ္ေပ်ာ္သြားျပန္သည္။
အိပ္ေမာျပန္က်ခါနီးဖုန္းျမည္သံေၾကာင့္ေကာက္ကိုင္လိုက္ေတာ့အသံကYuBinအသံမဟုတ္။ထို႔ေၾကာင့္ကိုယ့္အသိထဲကမဟုတ္ေလာက္။အသံၾကားရံုႏွင့္အသံပိုင္႐ွင္ကတည္ၿငိမ္ၿပီးရင့္က်က္တဲ့လူတစ္ေယာက္ဆိုတာသိသာ၏ ။
"ဒီေန႔အလုပ္စဆင္းရမယ္ေလ မသြားဘူးလား gege"
ပထမေတာ့ဖုန္းမွားေနတယ္ဆိုၿပီးျပန္ေျပာမလို႔ ဒါေပမဲ့gegeဆိုတဲ့အသံေၾကာင့္ဧကန္နYiBoမ်ားလား??ငါ့ဖုန္းနံပါတ္ဘယ္လိုရပါလိမ့္။ေျသာ္...cv formထဲမွာပါတာပဲ။
"ငါ..ႏိုးေနပါၿပီကြာ ဒါနဲ႔မင္းYiBoမလား"
"ကြၽန္ေတာ့္ကိုတံခါးအရင္လာဖြင့္ေပး"
"ဟမ္!!!!!!😳မင္းငါ့အိမ္ေ႐ွ႕ေရာက္ေနတာလား"
"အင္း"
ကမန္းကတန္းကုတင္ေပၚကထကာအိမ္ေ႐ွ႕သို႔အျမန္ေျပးသြားရသည္။တံခါးဖြင့္ေပးေတာ့ ေတြ႔ရပါၿပီ မ်က္ႏွာစူပုတ္ပုတ္နဲ႔ကိုယ္ေတာ္ေလး။အိမ္ထဲကိုသူ႔အိမ္သူ႔ယာလိုဝင္သြားကာဧည့္ခန္းတြင္ထိုင္ေနေလရဲ့။ကိုယ့္ကိုေခါင္းစေျခဆံုးၾကည့္ရင္းျပံဳးစိစိႏွင့္။
YiBo တစ္ေယာက္gegeကိုေခါင္းစေျခဆံုးၾကည့္မိသည္။အခုမွအိပ္ယာထဲကကမန္းကတန္းထလာပံုရသည္။ေခါင္းမၿဖီးရေသးတာေျကာင္႔ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ျဖစ္ေနတဲ့ဆံပင္ေလးေတြ၊ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးကဆြဲညႇစ္ခ်င္စရာ၊မ်က္လံုးေလးကအိပ္ခ်င္မူးတူးျဖစ္ေနတာေၾကာင့္မပြင့္တပြင့္။ယုန္နားရြက္ပါတဲ့တစ္ကိုယ္လံုးယုန္ပံုစံညအိပ္ဝတ္စံုပြပြႀကီးကိုဝတ္ထားေလ၏ ။အျမႇီးေလးေတာင္ပါေသး...တကယ္ခ်စ္စရာေလးရယ္ပါ။မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘဲျပံဳးမိလိုက္ေသးသည္။
စိတ္ဆိုးသြားမွာေၾကာက္တာေၾကာင့္ျပန္တည္ေသာ္လည္းgeကိုျမင္တာနဲ႔သူ႔ပံုစံေလးေၾကာင့္လူကအလိုလိုရယ္ခ်င္လာသည္။
"ယုန္နဲ႔တူတယ္ ခြီးးးးး 😂"
"YiBoမင္းေနာ္😒"
"သြားကလည္းယုန္သြားဆိုေတာ့ ယုန္ေဖေဖႀကီးေပါ့😂"
"ေတာ္ပါေတာ့ဆို !!😒ေတာ္ေတာ္အူျမဳးေနတယ္ ဟက္လား"
"ခုႏွစ္နာရီ႐ွိၿပီ ျပင္ဆင္ေတာ့ အလုပ္ေတာင္မဆင္းရေသးဘူး ျပဳတ္ခ်င္လို့္လား"
"အား...ဟုတ္သားပဲ"
ကိုယ္ေျပာမွသတိရသြားဟန္အခန္းထဲကိုယုန္ေပါက္ေလးေျပးဝင္သြားေလ၏ ။ခဏၾကာေတာ့အခန္းထဲကျပန္ထြက္လာေသာgeေၾကာင့္YiBoမ်က္လံုးတို႔ကမ်က္ေတာင္ပင္မခတ္ဘဲၾကည့္မိေလ၏ ။
တကယ့္က္ုိၾကည့္ေကာင္းလြန္းသည္။ဆံပင္နက္နက္ေတြက္ုိဂ်ယ္လ္ႏွင့္လွန္တင္ၿဖီးထားတာေၾကာင့္ႏွဖူးျပင္ခပ္႐ွင္း႐ွင္းကမ်က္ခံုးတန္းတန္းႏွစ္ခုကိုေပၚလြငိေစ၏ ။စေတာ္ဘယ္ရီလိုနီေထြးေထြးႏႈတ္ခမ္းသားေလးကမွဲ႔နက္ေလးနဲ႔လိုက္ဖက္စြာ။
Xing Shopping Mallမွာအေရာင္းဝန္ထမ္းေတြရဲ႕uniformကအျဖဴအက်ီၤခံက္ုိsuitအနီရင့္ေရာင္နဲ႔တြဲဖက္ဝတ္ရသည္မို႔geရဲ႕မျဖဴလြန္းမညိဳလြန္းတဲ့အသားအေရေလးနဲ႔အခ်ိဳးက်စြာ။
YiBoအသက္႐ွဴဖို႔ပင္ေမ့သြားရသည္။
"YiBo..ငါဘယ္လိုေနလဲ ၾကည့္ေကာင္းလား"
"အဟမ္း..သာမန္ပါပဲ 😐"
"ဒီကေလးေတာ့ ဟြန္႔😒"
စိတ္ဆိုးသြားတဲ့ပံုေလးက္ိုၾကည့္ၿပီးအသည္းယားရျပန္ၿပီ။
"gege"
"ဘာတုန္း😒"
"ၾကည့္ေကာင္းတယ္ တကယ္ ကြၽန္ေတာ္သေဘာက်တယ္"
"ဒုတ္....ဒုတ္...ဒုတ္💓💓"
ဘယ္သူ႔ဆီကလည္းအေသအခ်ာမသိ။ရင္ဘတ္တစ္ေနရာကေတာ့ေပါက္ထြက္မတတ္ျမဴးထူးေနျပန္ၿပီ။
~~~~~~~~~~~❤~~~~~~~~~~~
gegeကိုဆိုင္ကယ္ေပၚတက္ခိုင္းႁပီးဆိုင္ကယ္နဲ႔ပင္အလုပ္ကိုလိုက္ပို႔သည္။ဆိုင္ကယ္ေပၚတက္ခါနီးဦးထုပ္မေဆာင္းခ်င္လို႔ဂ်ီက်ေနတဲ့ျပသနာအိုးgeစုတ္ကိုအၾကည့္တခ်က္သာၾကည့္ရေသး..သြားေလးျဖဲျပကာေဆာင္း႐ွာသည္မို႔ ရယ္မိျပန္ၿပီ။
တလမ္းလံုးလည္းအဖြားေလးလိုစကားေတြအရမ္းေျပာေသာgeရယ္ပါ။တခါတေလသူ႔က္ိုစခ်င္တာနဲ႔ဆိုင္ကယ္က္ိုအျမန္ေမာင္းေတာ့ကိုယ့္ေက်ာကုန္းကိုအားနဲ႔႐ိုက္ေလရဲ႕။လူေကာင္ေသးသေလာက္လက္သံကေျပာင္သည္မို႔မ်က္ရည္ပါဝဲခ်င္သည္။[A/N:geနဲ႔ဆိုေပၚႀကီးဆိုင္ကယ္အျမန္မေမာင္းရ😌အဆုတ္ကြာလိမ့္မည္😂]
"မင္းကလည္းကြာ သူေဌးသားျဖစ္ၿပီးကားေတာ့မစီးဘူး"
"ကြၽန္ေတာ္ကားေတြသေဘာမက်ဘူး😐"
"ဘာလို႔လဲ"
YiBoသက္ျပင္းခ်ကာအခ်ိန္အေတာ္ၾကာတိတ္ဆိတ္ေနခဲ့သည္။ခဏၾကာေတာ့YiBoေျပာလာသည္က
"ကြၽန္ေတာ္ငယ္ငယ္ကကားaccidentျဖစ္ဖူးတယ္ ေမေမကအဲ့accidentမွာပဲပြဲခ်င္းၿပီးဆံုးတာ"
YiBoငိုေနခဲ့တာလား..ထိုကေလးရဲ႕အသံေတြတိမ္ဝင္ေနခဲ့တာပဲ။မိမိေမးမိတာမွားၿပီဆိုတာသိလိုက္ေတာ့XiaoZhanစ္ိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားရသည္။
တစ္လမ္းလံုးYiBoအက်ီၤစေလးကိုကိုင္ကာစီးလာေသာgeရယ္ပါ။YiBoကစခ်င္ေဇာနဲ႔အျမန္ေမာင္းတိုင္းလန္႔လန္႔ၿပီးအက်ီၤစကိုက္ိုင္ထားတဲ့လက္ေလးကခါးေလးကိုသြားသြားဖက္မိသည္မို႔ျပန္ျပန္႐ုတ္ရသည္။
"YiBo ေျဖးေျဖးေမာင္း ငါေၾကာက္လာၿပီ😭"
geမ်က္ႏွာေလးကိုမွန္ထဲကေနခိုးၾကည့္ေတာ့တကယ္ငိုမဲ့မဲ့ေလးျဖစ္ေနတာမို႔မစေတာ့ဘဲေျဖးေျဖးသာေမာင္းလာခဲ့သည္။ShoppingMallေ႐ွ႕ေရာက္ေတာ့geကိုခ်ေပးခဲ့ႁပီးျပန္သြားခဲ့သည္။
"gege သြားၿပီေနာ္"
"ေအး ေအး bye"
~~~~~~~~~~❤~~~~~~~~~~~~
Xingမွာလုပ္ရသည္ကတကယ္အဆင္ေျပသည္။အခုဆိုXingမွာလုပ္ေနတာႏွစ္လေက်ာ္ၿပီျဖစ္သည္။
လုပ္လုပ္ေဖာ္က္ိုင္ဖက္ေတြကလည္းတစ္ေယာက္နဲ႔တေယာက္ကူၫီတတ္သလိုမန္ေနဂ်ာHanကလည္းသေဘာေကာင္းတာမို႔ပင္။မန္ေနဂ်ာHanကWangYiBoလူေတြကိုဘယ္လိုေခ်ေၾကာင္း၊တစ္ခုခုဆိုေရခဲတံုးဖင္ခုထိုင္သလိုမေျဖခ်င္သလိုေျဖခ်င္သလိုလုပ္တာေၾကာင့္ေဒါသထြက္ရေၾကာင္း၊ေရာက္တဲ့ေနရာျပသနာ႐ွာတတ္ေၾကာင္းစသျဖင့္YiBoအတင္းေတြက္ုိအားရင္အားသလိုေျပာတတ္ေသးသည္။သို႔ေပမဲ့သူေျပာသမ်ွနဲ႔ကိုယ္ၾကံဳရသမ်ွကဆန္႔က်င္ဘက္ႀကီးပဲျဖစ္ေနသည္မို႔ပင္အံျသရေသးသည္။
YiBoကအရယ္မျပံဳးမ႐ွိဘဲအေနတည္လြန္းတာေၾကာင့္သူ႔ကိုခံစားခ်က္မဲ့သူလို႔ကိုယ့္လုပ္ေဖာ္က္ိုင္ဖက္ေတြကnicknameေပးထားေလရဲ႕။ထိုကေလးကကိုယ္နဲ႔ခင္မင္ေနတဲ့ဒီႏွစ္လေက်ာ္အတြင္းေတာ့အျမဲျပံဳးရႊင္ေႏုၿပီးေတာက္ပေနေသာကေလးရယ္ပါ။ဒါဘယ္လိုကြာျခားမႈပါလိမ့္။
"gege...လိုက္ခဲ့ပါဆို"
"ဘာျဖစ္ေနတုန္းဟ ငါအလုပ္ခ်ိန္ႀကီးေလ ေသာက္ကေလးရဲ႕ လခြမ္း"
"ဘာမွမျဖစ္ဘူး ကြၽန္ေတာ္Hanကိုေျပာလိုက္မယ္လို႔ဆို"
"မင္းဘာသာသြားပါလားကြာ ငါအလုပ္ျပဳတ္လိမ့္မယ္ မလိုက္ဘူး"
"gege!!"
"........"(မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္)
"gege!"
"......"
"Zhan ge!!!!!"
"...."(ဂ႐ုမစိုက္)
"XiaoZhan~~!!!"
"...."(အဖတ္မလုပ္ဘဲကိုယ္လုပ္စရာ႐ွိတာဆက္လုပ္ေန)
ShoppingMallထဲကXiaoZhanလုပ္တဲ့ဆိုင္ကိုသြားႁပီးတခ်ိန္လံုးေနာက္ကတေကာက္ေကာက္လိုက္ကာဂ်ီတိုက္ေနေသာYiBoေၾကာင့္မန္ေနဂ်ာLuေရာမန္ေနဂ်ာHanသာမကအျခားဝန္ထမ္းမ်ားပါၾကက္ေသေသမိၾကသည္။လံုးဝကိုတျခားလူတစ္ေယာက္လိုျဖစ္ေနေသာWangYiBoေၾကာင့္မ်က္လံုးအျပဴးသားျဖစ္ရသည္။
မန္ေနဂ်ာHanမိမိဆီျမန္ျမန္လာေနေသာYiBoေၾကာင့္အလ်င္သတိဆယ္ရသည္။ကိုယ့္ဆီေရာက္သည္ႏွင့့္အခုနကလိုကေလးဂ်ီက်ေနသလိုမဟုတ္ေတာ့ဘဲခါတိုင္းလိုခံစားခ်က္မဲ့သူျဖစ္သြားသည္။
"XiaoZhan ကိုငါဒီေန႔ေခၚသြားစရာ႐ွိလို႔ အဲ့တာမင္းသူ႔ကိုခြင့္တစ္ရက္ေပး"
"မဟုတ္...မဟုတ္ဘူးေလ Wang ge..Wang ge"
စကားေတာင္မဆံုးေသး ခ်ာကနဲလွည့္ထြက္သြားကာXiaoZhanဆီေျပးသြားၿပီးလက္အတင္းသြားဆြဲျပန္သည္။
"ငါစိတ္ညစ္ပါတယ္ XiaoZhanနဲ႔ဘယ္လိုမ်ားခင္သြားလဲမသိဘူး ျပသနာ႐ွာေနျပန္ႁပီ"
မေနႏိုင္ေတာ့တာေၾကာင့္ထိုႏွစ္ေယာက္ဆီအျမ္န္ေျပးသြားကာXiaoZhanကိုပင္ေျပာလိုက္ရသည္။
"XiaoZhanကိုဒီေန႔ခြင့္တစ္ရက္ေပးတယ္ေနာ္ လစာမျဖတ္ဘူး သူေဌးကိုေျပာေပးမယ္"
"gege ,လစာမျဖတ္ဘူး လာ..လာ သြားမယ္"
ေမ်ာက္အုန္းသီးရသလိုXiaoZhanလက္ကိုဆြဲကာထြက္သြားသည္။ေနာက္ကXiaoZhanကေတာ့ယက္ကန္ယက္ကန္ႏွင့္uniformေတာင္မလဲႏိုင္ဘဲပါသြားေလရဲ႕။
မန္ေနဂ်ာHanသူတို႔ကိုၾကည့္ကာေခါင္းပင္ခါမိသည္။
"အိုက္ယား...တကယ္တျခားလူလိုပဲ"
~~~~~~~~~~~~~~❤~~~~~~~~~~~~~~~
"ေဝ့YiBoမင္းလုပ္တာငါuniformလဲမလဲရဘူး အိတ္ေတြလဲက်န္ခဲ့တယ္ အခုေခၚလာတာသခ်ၤိဳင္းကုန္းတဲ့လား"
"gege..ၾကည့္"
XiaoZhanၾကည့္လိုက္ေတာ့အုတ္ဂူတစ္ခု၊ဓာတ္ပံုေဘာင္ထဲကမိန္းကေလးကအသက္အားျဖင့္25,26ေလာက္ပင္႐ွိအုန္းမည္။အလြန္လွပေက်ာ့႐ွင္းၿပီးYiBoနဲ႔႐ုပ္အနည္းငယ္ဆင္တာမို႔YiBoအမ်ိဳးထဲကျဖစ္ဟန္တူသည္။
"gege ဒါကြၽန္ေတာ့္ေမေမ...ဒီေန႔ကေမေမဆံုးတာ18ႏွစ္႐ွိၿပီ..ေမေမ့ကိုကတိေပးထားတယ္ တေန႔ကြၽန္ေတာ့္အနာဂတ္ကိုေမေမ့ဆီေခၚလာပါမယ္လို႔ ဒါေပမဲ့geကပထမဆံုးပဲ"
"YiBoရာ အဲ့လိုမွန္းသိ မင္းခ်စ္တဲ့ေကာင္မေလးေတြ႔ရင္ေမေမနဲ႔မိတ္ဆက္ေပးရမွာေပါ့ ဘယ့္ႏွယ္ငါ့ေခၚလာရတာတုန္း😑"
"ကြၽန္ေတာ္ေျပာတဲ့အဓိပၸါယ္gegeတကယ္မသိဘူးလား"
"ဟမ္ ဘာႀကီးကိုတုန္း"
"Shi!!!!!ဘာမွမဟုတ္ေတာ့ဘူး "
"မဟုတ္လဲပီးေရာ ငါကတကယ္မသိလို႔ဟာကို ဟြန္႔"
ေမေမ့အုတ္ဂူဆီသြားၿပီးအျပန္XiaoZhanနဲ႔YiBoတို႔ShoppingMalLထဲတစ္ေခါက္ထပ္ဝင္ရျပန္သည္။အိတ္ေတြယူ၊Uniformျပန္လဲပီးYiBoကဟင္းခ်က္ေကြၽးပါဆိုလို႔လိုအပ္မဲ့ဟာေတြတစ္ခါတည္းဝယ္လာရသည္။အိမ္မွာကသိတဲ့အတိုင္းေခါက္ဆြဲထုပ္ေတြခ်ည္း႐ွိတာမို႔။
အိမ္ေရာက္ေတာ့ခနနားၿပီးဟင္းခ်က္ဖို႔YiBoကို္အကူအညီေတာင္းေတာ့
"gege..ကြၽန္ေတာ္"
"မင္းမခ်က္တတ္ဘူးလား 😒ငါ့ႏွယ္ တကယ္ေရႊဇြန္းကိုက္ၿပီးေမြးလာတဲ့ေကာင္ပဲ ဘာမွလုပ္တတ္တာကိုမ႐ွိဘူး"
"ကြၽန္...ကြၽန္ေတာ္မခ်က္တတ္ဘူး ေျပာေသးလို႔လား ေျပာ..ဘာလုပ္ရမွာလဲ"
"ဟိုးကသခြားသီးကိုယူၿပီးေသခ်ာလွီးေနာ္"
"အင္း"
YiBoမခံခ်င္စိတ္ႏွင့္သာျပန္ေအာ္ရတယ္ ကိုယ္ကလဲတကယ္ဘာမွမလုပ္တတ္။မထူးေတာ့ပါဘူး လွီးဆ္ိုေတာ့လဲလွီးတာေပါ့ နဲနဲေၾကသြားေအာင္လဲ လုပ္ရမယ္ ဟဲဟဲ။[A/N:သူ႔ဟာနဲ႔သူေတာ့ဟုတ္ေနတာပဲ ဘာေတြလုပ္ေနလဲေတာ့မသိဘူး😂😂]
YOU ARE READING
GeGe,I Love You👬💓(Completed )
Romanceအခ်စ္တဲ့လား အဲ့အရာကို က္ိုကိုနဲ႔ေတြ႔မွ ကြၽန္ေတာ္ ခံစားဖူးခဲ့တာ❤