Chapter 7

117 3 0
                                    

Bella POV

Sa buong buhay ko dalawang tanong palang ang nakapagpatigil ng pagikot ng mundo ko.

Ang tanong ni Austin na kung pwede siyang manligaw sakin at ang tanong na hindi lang nagpatigil ng mundo ko kundi pati na rin ang paghinga ko.

"Sagutin mo ko Bella. May nabuo ba?" Ang tanong ni Zire kung may nabuo ba sa nangyare samin. Kahit sa panaginip ko ay hindi ko inasahan na dadating kami sa puntong itatanong niya ito sakin. At hindi na ko umaasa na magkikita pa ulit kaming dalawa. Gusto kong tumawa dahil sa kaliitan ng mundo para samin. Wala akong masagot kaya titig na titig rin siya sakin. Yung titig niya kanina na punong puno ng pag-asa pero bakit? At paraan saan?

Because from the start we are just strangers to each other. Strangers that share a hot night together. Yes we both known each names but that's all. Kahit anong impormasyon ay wala kaming alam sa isa't isa.

"Speak Bella" Napatingin naman ako kay Lars sa driver seat. Nang makawala ako kanina kay Zire ay agad ko ng hinila si Lars paalis ng stadium.

"That guy Lars. That's him. Siya yung ama ng anak ko."

"I KNEW IT!" Naguguluhan kong tinignan si Lars. He look so mad. Hindi ko na pinansin yung reaction ni Lars.

"His asking me Lars. His asking me kung may nabuo ba that's the reason why I run away from him." Bigla naman akong nakaramdam ng takot. Takot na malayo sakin ang anak ko.

"Relax Bella. Stop stressing yourself hindi maganda sa bata ang maistress ka." Pagmamakalma ni Lars sakin. Huminga naman ako ng malalim at pinakalma ang sarili ko. "Sa condo na tayo mag-usap tungkol diyan."

"Okay." Tumingin na lang ako sa bintana. Ano bang buhay toh Bella? Bakit niya naitanong yun? Ikakasal na siya eh.

Nung araw na umalis ako sa condo ni Zire yun na yung araw na kahit kelan nawalan na kami ng communication dahil wala naman talaga yun. No feelings involve kaya kahit nalaman ko na may nabuo sa nangyare ay hindi ako gumawa ng paraan para makita siya at ipaalam na mag kakaanak kami. Dahil walang kasiguraduhan na tatangapin niya ang bata. Bakit ngayon pa? Tska may girlfriend na siya yung babae sa CR. Hindi ko hahayaan na mapunta sa kanila ang anak ko at sila ang tumayong magulang sa bata. Anak ko ang batang ito. Ako ang matataguyod sa kanya.

Nang makarating kami sa condo ay inalalayan na ko ni Lars hanggang sa makarating kami sa unit niya.

"Mag-ayos ka muna tska tayo mag-usap" Tumango naman ako dumiretso naman ako sa kwarto na tinutuluyan ko. Dahan dahan naman akong pumasok sa banyo para maglinis ng katawan ko. Hindi parin maalis sa isipan ko si Zire. Nang matapos na ko maglinis ay lumabas na ko ng CR at dumiretso sa closet at kumuha ng pantulog ko. Nang matapos ako ay sakto namang katok ni Lars.

"Pasok" Nang pumasok si Lars ay may dala na siyang tray ng gatas at vitamins ko. Napangiti naman ako. Kahit kelan hindi nakalimutan ni Lars nadalhan ako ng gatas at vitamins ko. Nilapag naman niya sa may table yung tray at umupo sa may gilid ng kama. Kaya ganun rin ang ginawa ko.

"Inomin mo muna yan." Turo niya sa gatas at vitamins ko. Sinunod ko naman siya. "Good" At pinat niya naman yung ulo ko.

"Para kang sira" Irap ko sa kanya. Natawa naman siya.

"Bella." Seryosong tawag niya sakin. "Tell him that you abort his child" Natigil naman ako.

Bakit gusto niyang yun ang sabihin ko?

"Remember the file na pinagawa mo? Use that to him. Tell him that yes your pregnant but his not the father of the child you bearing." Kalahati sa pagkatao ko ay gusto kong tumutol. Pero masnanaig yung takot na baka kunin niya ang anak ko. "Daimon said pupunta daw sila dito bukas. Siguradong pupunta siya dito para itanong yun sayo." Lalo akong kinabahan. "If he wants proof give him this." At binigay niya sakin yung calling card at pangalan ng clinic. Tinangap ko naman yun.

CHASED BY A DEVILTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon