CHASED BY A DEVIL

Chapter 3

Chapter 3

Bella POV

Its been 1 month simula nang iwan ko ang Pilipinas at umuwi sa aking bansa.

Pagbaba ko ng hagdan ay dumiretso na ko sa kusina at nakita ko si Dad kasama dalawang nakababatang kapatid kong mga lalaki. Ako lang ang nagiisang babae ng mga Smith. They are my half-brothers.

"Good morning Baba" Humalik naman ako sa pisngi ng aking ama.

"How are you Prenses?" Tanong sakin ng aking Ama.

"I'm fine Dad." Ngiti kong sabi.

"Are you sure?" Tanong sakin Blythe. 12 years old kong kapatid. Matanda ako sa kanya ng 5 years.

"Yes Blythe I'm sure." Nakangiti kong tugon sa kanya.

"I heard you vomiting this morning. Not just this morning but this past few weeks you started vomiting." Agad naman akong tinitigan ni Baba.

Napansin niya yun?

"Are you sick Prenses?" Tanong niya sakin na puno ng pag aalala.

"I think I'm having a homesick I guess." Sagot ko.

"Your not sure then after your breakfast we're going to see a doctor." Tumango naman ako.

"Am I going to have a nephew or a niece?" Napatingin naman kami sa bunsong lalaki na 11 years old na si Blaine.

Bigla ko namang nabitawan yung kinakain ko.

Hindi kaya? Omg! Hindi impossible na hindi mabuo to sa ginawa namin ni Zire.

"Fixed yourself we will go to the obygne now" At tumayo na si Dad. Bigla naman akong kinabahan. Siguradong magagalit sakin si Dad.

"Its okay" Nakangiting sabi ni Blythe.

"Baba will be mad." Kinakabahan kong sabi.

"Just trust him" Sagot naman ni Blaine.

Tumango naman ako at pumunta sa kwarto ko para mag ayos ng sarili ko. Anong gagawin ko kung nabuo nga?

Siguradong magagalit sakin si Dad. Hindi ko naman pwede ipaako kay Austin ito kung sakali dahil pag may nangyayare samin ay nakaprotection siya.

Kahit nanlulumo ako ay lumabas na ko at nakita ko na si Dad sa may pintuan at sinenyasan niya na ko na bilisan ko.

Nang makapasok kami sa kotse niya ay hindi niya ako iniimik.

"Baba" Tawag ko sa kanya. Hindi niya parin ako kinakausap o kahit lingunin niya man lang ako. "Please talk to me Baba." Naiiyak kong tawag sakanya. Hininto niya naman yung kotse niya sa tabi. At hinarap ako.

"Prenses please don't cry I don't wanna see you crying." At pinahidan niya yung luha ko.

"Ar-Are you mad at me Baba?" Tanong ko. Naramdaman ko naman yung pag buntong hininga niya.

"Don't think like that you know Baba can't be angry to you. Baba loves you so much Bella." Niyakap niya naman ako. "No matter what the result is I love you. Baba loves you." At hinalikan niya naman ako sa noo.

"I love you too Baba" Nginitian niya naman ako at humarap na sa daan. Nagsimula naman na siyang magdrive papuntang hospital.

Kamusta na kaya si Austin? Hinahanap niya kaya ako? Miss na miss na kita Austin. Miss na miss na kita.

"We're here Bella. Stop crying Prenses." Agad ko namang pinahid yung luha ko. Nang makababa ako ng kotse ay agad ko ng sinundan si Dad na nauuna makapasok sa hospital nang makarating siya sa information desk ay may itinanong siyang pangalan ng Doctora. Nang matapos niyang kausapin ay agad na siyang naglakad at sinundan ko.