Etekleri yırtılmış perdelerin arasından gelen ışık uyanmasına sebep oldu. Boyaları dökülmüş duvara baktı.Bir şeyleri hatirlamaya çalışıyor gibiydi. Kalktı sendeleyerek. Gözleri takvimi aradı. Tarih Eylül 23. Kaç saat geçmişti,kaç gün...
Kathryn uyanmisti ve Güneş o sabah canını yakiyordu. Geçirdiği kaza miydi canini yakan yoksa Edgar'in aniden ortadan kaybolması mi ?
Hiç birini hatırlamak istemiyordu. Yapacak hiçbir şeyi yoktu. Her an aklindaydi birlikte geçirdikleri zamanlar,öpüsü, dokunuşu... onu geri istiyordu. Edgarla birlikte olmak Kathryni hayata bağlayan tek şeydi. Burdan kaçmak, Nebraskadan uzaklaşmak iyi gelebilirdi. Edgar yokken bunun bile önemi yoktu. Bunları düşünürken aynanın karşısına gelmişti. Siyah geceliginin askıları omuzlarnda durmakta zorlanıyordu.aynada ki o değildi. Kendini hiç bu kadar berbat görmemişti. Saçları, Edgar'in öptügu saçları. Bakimsizliktan ne hale gelmişti.
"Ah Edgar . Nerelerdeydin? Seni merak ettiğimi biliyorsun lütfen ayrılma yanımdan. "
"-Merak etme sevgilim artık hep yanindaym."
Alışamamisti ya da paranoyak olmaya başlamıştı. Toparlanmasi gerekiyor ama bunu tek başına halledemezdi. Kapıda ona bakan Chrisi görmedi bile. Edgar hala yaşıyormus gibi davranıyordu,yanindaymis gibi.
"-Kathryn? "
Cevap alamamışti Chris. Sesini yukseltmesi gerekti Kathryn in dikkatini çekebilmek için.
" Sen miydin Chris ? Gelsene."
Chris elinde ki torbaları masanın üzerine bıraktı. Kathryne belli etmemeye çalışarak evin içini taradi gözleri. Ne hale gelmişti. Edgarn yokluğu ne eve ne de Kathryne yaramamisti.
" -acikmissndir diye düşündüm ."
Torbayi açtı ve içindekileri çıkardı. Kahvelerden birini Kathryne uzattı. Elini uzatirken zorlandı. Sanki biri izin vermiyormus gibi isteksizce aldı bardağı. Kahvenin sıcak havasını hissetti. Başı dönmüştü. Uzun zaman olmuştu bir şeyleri hissetmeyeli. Bir kaç yudum aldi.
" teşekkür ederim sen olmasan " sözünü bitiremeden gözlerinden yaslar akmaya başlamıştı. Bu rahatlamasini sağlamıştı. Chris de sadece sarıldı ve aglamasina izin verdi. Gözlerini silerek geri çekildi, masaya doğru gitti. Chris her zaman ki gibi onu nasıl mutlu edeceğini biliyordu. Kathrynle her kavgalarindan sonra ona küçük kekler alırdı. Uzerinde gülen suratlar olan Çilekli muffinler. Bir kaçını birden ağzına attı. Acıkmıştı. Arkasını döndü. Chris kapının yanında ki eski koltuğa oturmuş aldığı kıyafetleri Kathryne göstermek için torbaları karıştırıyordu. Ayağa kalktı. Yürürken bacaklarında kanin dolaşımını hissetti. Ne zamandır yürümemisti. Ne zamandir avlanmamisti. Zamanın farkında değildi. Chrisn yanina yaklaştı.
"- şu eski kıyafetlerinden kurtulmalisin. Gelirken sana bir kaç parça kıyafet aldım. " dedi eşyaları Kathryne uzatirken. Kıyafetleri aldı ve önce duşa girmesi gerektiğine karar verdi. Iki saat olmuştu. Endişelenmeye başlamıştı Chris. Kapidan seslendi. Bir kac saniye sonra anahtar sesi duyuldu. Chris gördüğüne inanamisti. Siyah dik yakalı ceket, siyah deri pantolon,deri topuklu botlar. Chris eşyalardan daha çok başka şeye şaşırmışti. Beline kadar uzanan siyah saçları artik yoktu. Yerini kızıl kısa saçlar almıştı.
- Kk. .Kathryn ne oldu sana ?
"Edgari buldugum da görmesi gereken kişinin güçlü Kathryn olması gerektiğine karar verdim. Onu bulduktan sonra kötü günleri hatirlamak istemeyecegiz.
- pekala nasıl istersen. Bu arada sen yokken biraz araştırma yaptım ve Edgari bulmamıza yardım edecek bir arkadaşıma ulaştım. Ve sanırım onu bulduk.
Kathryn sabırsızlıkla
"Söyle Chris Edgar nerde ?
-Umitalar. Umitalarin elinde olabilir.
Multimediada ki Kathrynin yeni hali :*
