မင္နဲ႔တန္ ႏွစ္ႏိုင္ငံနယ္နိမိတ္တိုက္ပြဲက ႏွစ္လမွ်ၾကာျမင့္ခဲ့ေလသည္။ ထိုအခ်ိန္ ေ႐ွ႕တန္းတြင္ အက်အဆံုးမ်ားေနခဲ့သည္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ တန္ႏိုင္ငံမွ စစ္ႏိုင္ကာ မင္ႏိုင္ငံကို သိမ္းပိုက္ခဲ့ေလသည္။
သို႔ေသာ္ ထို႔အတြက္ ဂုဏ္ထူးေဆာင္စစ္သူႀကီး ေဝ့ေမာ္ဟာ ေပ်ာက္ခ်င္းမလွေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ့ေလသည္။
ထိုသတင္းနန္းေတာ္သို႔ေရာက္ေရာက္ခ်င္းပဲ လန္ဝမ္က်ီသည္ ေမ့လဲသြားေလသည္။ ထိုသတင္းကိုသူမယံုႏိုင္ပါ။
ထို႔ေနာက္သူဟာ ခ်က္ခ်င္းပဲ ေဝ့ရင္းကို႐ွာေဖြရန္နန္းေတာ္မွ ကိုယ္ရံေတာ္ေတ်ာက္ႏွင့္ ထြက္ေျပးလာခဲ့ကာ ေဝ့ရင္းကိုေနရာအႏွံ႔႐ွာပံုေတာ္ဖြင့္ေတာ့သည္။
ျမစ္ကမ္းစပ္တြင္ လူတစ္ေယာက္လဲေနသည္။စစ္ဝတ္တန္စာေတြနဲ႔မို႔ စစ္သူႀကီးေတ်ာက္ျဖစ္ႏိုင္ေပသည္။ ထို႔အျပင္ သူ၏ဘယ္ဘက္လက္တြင္ခိုင္ျမဲစြာဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ဓားအရ ထိုသူမွာ ေဝ့ေမာ္ ေဝ့ဝူ႐ွန္း ပင္ျဖစ္ေလသည္။
လန္ဝမ္က်ီသည္ ကိုယ္ရံေတာ္ႏွင့္ကြဲသြား၍ ျမစ္ကမ္းစပ္ေဘးတြင္ထိုင္ကာ ကိုယ္လက္သန္႔စင္ေနစဥ္
ကမ္းပါးေပၚတင္ေနတဲ့ တစ္စံုတစ္ခု အနီနဲ႔ အနက္ေရာင္စပ္ထားတဲ္ခ်ပ္ဝတ္တန္စာကို ဝတ္ထားသည္ဟုထင္ရသည္။သူဟာထိုအရာကေဝ့ရင္းမ်ားလားဟုစိတ္ထင္ကာ အေျပးသြားမိသည္။ သူဟာ ထိုလူသားကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူအင္မတန္မွ စိတ္ပူကာလြမ္းေနခဲ့ရေသာ ေဝ့ရင္းပါေပ။
လန္ဝမ္က်ီဟာ ေဝ့ရင္းကိုကမ္းစပ္ေပၚသို႔တြဲတင္ကာ အနီးအနားမွ အနားယူစရာေနရာသို ့တြဲသြားမိသည္။ သူဟာ ေဝ့ရင္းကိုတြဲရင္းေတာထဲဝင္လာခဲ့သည္။
ထို႔ေနာက္ သူဟာေက်ာက္ဂူတစ္ခုေတြ႔ေတာ့ သူဟာ ေဝ့ရင္း သက္ေသာင့္သက္သာျဖစ္ေစရန္ လွဲေပးခဲ့ကာ
ထင္းႏွင့္ေဆးပင္မ်ား႐ွာေဖြရန္ျပင္ဆင္ရျပန္သည္။
YOU ARE READING
ခ်စ္ျခင္းေစရာ(Complete)
Fanfictionငါ့ရဲ႕ဘဝကမင္း ငါအျမဲတမ္းမင္းကိုခ်စ္ေနမွာ ေဝဝူ႐ွန္း မင္းေၾကာင့္သာငါ့အျပံဳးေတြျဖစ္ေပၚလာတာ မင္းသာငါ့ရဲ႕အခ်စ္ မင္းသာငါ့ရဲ႕ဘဝ လန္ဝမ္က်ီ