Kırık yara [Raymma]

💣1.bölüm=Kalp bombası💣

Ray'den ayrılalı kaç gün oldu bilmiyorum...

kaldığımız odalar iyiki  farklı kardeşlerimizle...

Her gece yatmadan önce senin için ağladığımı duyarlarsa sana kin besleyecekler...

Özelliklede norman...

Çocukluktan beri senden nefret ediyor...

Sen o tatlı,iyilik dolu kalbinle bunu anlamaya bilirsin...

Çünkü sen onu sevdin korudun...

Ama o seni sevmedi...

Bir tanem...

Norman bana sırılsıklam aşık...

Hissediyorum bunu...

Bana derdin ya...

"Sen iç güdülerine inan,seni yanıltmazlar"...

Keşke şimdi yanımda olsan da bana o sözcükleri cümleleri kurup...

Senin o güven verici sesini duyabilsem...

Belki şu an yoksun...

Yada acı çekiyorsun...

Seni koruyamadığım için özür dilerim...

Seni seviyorum...

Özür dilerim..

Ray'im...

Tek aşkım...

Seni seven: Emma'n

Kağıda içimi döktükten sonra kilitli dolabımın kilidini açıp içine koydum ve ray'le resminiz olan anahtarımı alıp kilitledim.

"Seni seviyorum." Mırıldamıştım. İyikide mırıldamışım.

İçeriye birden gilda girdi.

"Günaydın emmaaa."enerjik sesi ve gülümsemesiyle.

"Günaydın gilda, kokular geliyor ne yaptınız bakalım kahvaltıda?" Kollarımı açarak ona bana sarılmasını işaret verircesine.

"Haşlanmış yumurta ve tost."bana sarılarak.

Seviyordum onun bu davranışlarına. En azından azda olsa kalp yaralarımdan uzaklaştırıyordu.

"Hadi o zaman kahvaltıya. Bu arada phil uyandı mı?" Kollarından ayrılarak.

"Hayır,ne yaptıysak uyanmamakta ısrarlı." Bir çok yol denemiş olmalıydı, iç çekişi kendini ele veriyordu.

"Şimdi ben onu uyandırırım." Koşacakken kolumdan tutu.

Omzumun arkasından baktım.

"Dikkat et kapının oraya tuzaklar kurmuş."

"Minik suikast'ci. Onun yaptığı tuzakları bozarım merak etme gilda." Kolumu bırakmıştı. Bende phil'in olduğu odaya doğru yürüdüm.

Kapıya yaklaşmıştım ki ipi fark ettim. Yukarıya baktığımda tahtaların arasına çok iyi gizlenmiş vaziyette su kovası gördüm.

Bizim minikte aşmış ha. Diye düşürken sadece bir ip olmadığını fark ettim. Lazerler gibi kendilerini göstermiyorlardı.