15.

137 15 2
                                    


[Namjoon]
Dört hafta sonra

Camda dikilmiş Jin'in alışveriş sepetini sürüklenmesini izliyordum. Biraz komik bulmuştum doğrusu ama yardım edemediğimden kendimi biraz suçlu hissetmiştim.

Geçen hafta, karşılaşıp hafif gülümsemek dışında Jinle dört hafta konuşmamıştık.

Jin'in ardından apartmana girmesiyle iç çektim. İç sesim gidip ona yardım etmemi söylüyordu fakat pek de önemsemedim koltuğumda yayılarak.

Televizyonu açmıştım ama küçük ekrana dikkatimi verememiştim.
Zihnim, anlam veremediğim saçmalıklarla doluydu.

Derince iç çektim, sonra gözlerimi, huzur bulmak umuduyda kapattım.
Uykuya tam dalacaktım ki birkaç küfür eşliğinde düşme sesi duydum.

Ayağa kalktım ve -içimde anlam veremediğim- bir endişeyle koştum. Kimin düştüğünü anlamak için dahi olmaya gerek yoktu. Yardım etsem ne olacaktı ki?

Aptal gibi gözükmek istemiyordum ki gururum, bunu önemsemeyerek, ilgilenmek istiyordu. Beni yerimden sıçratan başka bir gürültü kopmuştu. Düşünmeyi bıraktım ve dış kapımı açtım.

Görüş alanıma, hayal ettiğimden daha farklı bir görüntü girdi. Jin, korkuyla yere sinmiş ve yaşlı bir adam ayakta, onu seyrediyordu.

Ikisi de kapının açılmasıyla beni farketti. Mekanıma geri dönmek istemiştim fakat bir şey bunun bana kötü bir fikir olduğunu söylüyordu.

"Sen de kim-" Jin'in , korkmuş ve cılız sesi kesilmişti.

"KAHROLASI, NUMARA YAPMA. SENI APTAL" Adam elini Jin'e vurmak için kaldırmıştı ki vuramadan adamın elini kaptım.

Koridor sessizleşmişti. Adam bana sinir ve şaşırmış bir ifadeyle dönmüştü.

"Bırak" dedi garip bir sakinlikle yaşlı. Elimi çekmedim. Adam güldü ve yüzüme tükürdü. Refleksle gözlerimi kapatarak arkaya çekildim. Bunu yapmasıyla adamın bileğini tutuşum sıkılaşmıştı.

Sessiz, boğuk bir ağlama duyuldu ve gözlerimi açtım. Jin, ağzını kapatıp ağlarken, adam jinin karnına bir tekme attığını gördüm. Kendime atılmış gibi hissetmiştim tekmeyi.

Adamın bileğini bıraktım ve adam bırakmamla sendeleyerek yere düşmüştü. O anı yakalayarak Jin'i tuttum ve evime çektim. Kapıyı kapatmamla ikimiz de rahatlamayla iç çektik.

Birkaç dakika sessizlikten sonra konuşmaya karar verdim.

"Ne sikim oldu?"

-

Bölüm nasıldı? Beğendiniz mi? Benim pek içime sinmedi nedense...

Neyse bugünlük de bu kadardı! Kendinize dikkat edin iyi bakın. Seviliyorsunuz!!

[tr] noise; namjinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin