Ik sta op, een nieuwe dag op school. Weer hetzelfde verhaal als altijd.
Gespest worden→ Blauwe plekken→ Liegen tegen ouders. Het doet mij niets dat ze me pesten, maar het liegen tegen mijn ouders..... "Amber, Ik ga naar mijn werk, Pap en Ik zijn uiteten vanavond, dus bestel maar wat, geld ligt in de keuken. Doei Lieverd" zegt mijn moeder. "Doei mam" Laat me mijn ouders voorstellen. Mama= Angela Beckham. Papa= David Beckham. Ze werken allebei in het ziekenhuis en ja..... dat is het. Ik zet de Radio aan. "Hiet is b-brave met hun nummer, Ik laat je los" Hoor ik een mannenstem aankondigen. "Soms voelt het als een film, Maar ik weet niet wie ik sp.." TRING, TRING, TRING! Pff de bel.... "Ik kom eraan, Doe rustig!" Roep ik terwijl ik naar beneden ren, Oops.....de radio staat nog aan, Nobody Cares! Ik doe de deur open met een lach maar die verdwijnt als sneeuw voor de zon. Kon het niet iemand anders zijn? Waarom hij? "Mimi, ik heb je gemist" En hij trekt me in een knuffel. Zo snel als ik kan trek ik me uit de knuffel en gooi de deur dicht. "Mimi, Laat me je het uitleggen" Hoor ik hem zeggen en ik hoor zijn stem breken. Hij gooit wat door de brievenbus en ik hoor hem weggaan. "WAAROM HIJ? WAT HEB IK MISDAAN?' Gil ik zo hard als ik kan en de tranen rollen over mijn wangen.