Son Öpücük

Gecenin Aydınlığı

Üstümde deri ceket altına bir tayt ile ne kadar uzun koşacağımı sanmıştım ki? Bu buz gibi havada arkama bakmadan koşuyordum. Durursam yakalanırım....yakalanmak istemiyordum. Buluşma yerine varınca kapıyı açıp hızlıca kapattım ardımdan.

"Hoşgeldin nasıldı?" diye sormuştu Nihan, yakın arkadaşım. "Paraları aldım çantanın içinde, herkes nerede?". "İso uyudu, İz çizim yapıyor, Serdar salonda Ömer de odasında".

Hiç bir şey demeden yukarı çıktım. Kapısına tıklattım "Girebilirsin" sesi gelince içeri girdim kapıyı arkamdan kapattım.

"Oo tek parça dönmuşsun paraları alabildin mi?" onaylayarak kafamı salladım. Camın kenarında ki dik dörtgen koltuğa oturdum karşısına, ceketimi çıkartıp yere koydum. "Sen napıyordun?" sormuştum, "Seni bekliyordum, eğer alamasaydın paraları, ben gidecektim ve hiç havamda değilim". "Tamam sakin, gerek kalmadı" dedim ona. "Bana da çilekli çikolata ikram etmeyecek misin?" diye soru yönelttim o da tabağı ortamıza koydu.

Biraz yedikten sonra sohbet ettik anılarımızdan bahsettik. "Sustuğum her kelime yapmak istediğim şeylerdir" demişti Ömer. Anlamamıştım dediğini. Sessizce kapıyı kilitledi. "Hava çok güzel" dedi. "Yarın bir sürü işimiz var.." diye söylendim. "Bu akşamki sohbet için teşekkür ederim" dedikten sonra benim şaşırmama fırsat bile vermeden öpmüştü beni. "Seni seviyorum" diyebilmişti bana. Kendi odama dönmüştüm. Bu gece umut dolu uykuya daldım.